
سلام و درود و تسلیت به تمام عزاداران مصیبت رئیس مذهب شیعه امام ششم علیه السلام، آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوهی دل اولیاء، آن جگر گوشهی انبیاء، آن وارث نبی، آن عارف عاشق، جعفر صادق علیه السلام.
ما را اول قدم در رستگاری اینست که ایشان و تبارشان را دوست بداریم که رسول خدا (ص) فرمود: هر کس دوست دارد که مانند من زندگی کند و مانند من از دنیا برود و در اقامتگاه دائم بهشت جاویدی که پروردگارم آن را آماده کرده، ساکن گردد؛ واجب است پس از من علی را دوست بدارد و دوست او را نیز دوست بدارد و به امامان پس از او اقتدا کند چون آنان عترت من هستند و از طینت من بوجود آمدهاند و به آنان فهم دانش روزی دادهاند؛ وای بر آن گروه از امت من که برتری ایشان را انکار کنند و حرمت خویشی من با آنان را حفظ نکنند، خدا شفاعتم را نصیب آنان نکند.
معیار محبوبیت نزد خداوند متعال:
انسان اگر بخواهد محبوب خدای سبحان شود، باید از اهل بیت (ع) که در رأس آنان پیامبر (ص) است، پیروی کند، این پیروی به تدریج انسان را در حدّ سعهی وجودیاش به طهارت معنوی میرساند؛ و در نتیجه محبوب خداوند میشود و به جایی میرسد که همهی حرکات و سکنات و منش و روش و اخلاق و عملش در حوزهی جاذبهی حق قرار میگیرد و محبوب خداوند میشود.
رسیدن به این مقام فقط از طریق اهل بیت (ع) امکانپذیر است چون آنان دانا به همهی راهها و چاهها هستند، هم صراطشناس و هم صراطرو میباشند بلکه وجودشان صراط است و از این جهت بهترین راهنمای سالکان کوی حبیباند.
معیار محبوبیت نزد خداوند این انسانهای کاملاند که حبیب الله و احباء و اولیاء هستند و به ما فرمان دادهاند تا خود را با آنان بسنجیم تا معلوم شود محبوب حق یا مبغوض اوییم؛ و به عبارت دیگر، چون مستقیماً به خداوند دسترسی نداریم به مظاهر او که نزد ما هستند یعنی پیامبر و اهل بیتش که حبیب الله و خلفای او هستند و حجت بالغهی حق میباشند، دسترسی داریم؛ پس باید افکار و نیّات و اخلاق و اعمال خود را با آنان بسنجیم، آنگاه به این حقیقت آگاه شویم که هرکس مطابق و هماهنگ با سیرهی باطنی و ظاهری آنان است، محبوب خداوند وگرنه مورد خشم اوست.
در هر صورت اهل بیت (ع) ذواتی هستند که ذاتشان محبوب خداوند است و هرکس بخواهد به محبوبیّت خداوند برسد باید به آنان اقتدا کند، آنان را وسیله میان خود و خداوند قرار دهد و بداند که توسل حقیقی و وسیله قرار دادن آنان به این است که آنان و فرهنگ پاکشان را باور داشته باشد و به آن عمل کند؛
«فَإِنَّکُمْ وَسِیلَتِی إِلَى اللَّهِ وَ بِحُبِّکُمْ وَ بِقُرْبِکُمْ أَرْجُو نَجَاةً مِنَ اللَّهِ»
شما ای اهل بیت! به راستی وسیلهی ما به سوی خداوند هستید و به محبت شما و قرب و منزلت شما امید رهایی و نجات از سوی خداوند داریم.
این درصورتی است که واقعاً ذات خود را چنان کنیم که محبت آنان در دل و جان ما ریشه بدواند و اقتدا به آنان، سیره و روش حقیقی ما گردد که اینگونه شدن، مزد رسالت و راه رسیدن به حق و قرار گرفتن در مدار محبوبیّت نزد اوست، چنانکه قرآن می فرماید:
«قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِیلاً»
بگو: من از شما (در برابر تبلیغ دین هیچ) پاداشی نمیخواهم، جز اینکه هرکه بخواهد (میتواند از برکت هدایت من) راهی به سوی پروردگارش بگیرد.
حضرت امام صادق (ع) میفرمایند: تنها چیزی که انسان را به بهشت میبرد، اخلاص در توحید و گفتن «لا اله الا الله» است. اخلاص در توحید آن است که به همهی احکام الهی عمل شود و توحید مانع از ارتکاب گناه گردد و در محبت و اقتدا به اهل بیت (ع) کوتاهی نشود.
وقتی از پیامبر (ص) پرسیدند: اخلاص این «کلمه لا اله الا الله» چیست؟ فرمود: عمل کردن به آنچه من به آن مبعوث شدهام و محبت اهل بیتم؛ گفتند: محبت اهل بیت شما و پذیرش ولایت، جزء این کلمه است چنانکه باید باشد؟ فرمود: آری.
و در حدیث سلسلة الذهب همین مطلب از قول حضرت امام رضا (ع) به نحو دیگری بیان شدهاست:
«کَلِمَةُ لا إلهَ إلّا اللّهُ حِصنی فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی بِشُروطِها وَ أنَا مِن شُروطِها»
توحید، دژ من است و هرکس در دژ من وارد شود از عذاب من ایمن شده ولی به شرط آن و شروطش؛ و ولایت و محبت من از شروط آن است.
بنابراین اگر کسی ولایت و محبت اهل بیت (ع) را نداشت، در حقیقت اخلاص را همراه توحید نکرده و این توحید رفته رفته از باطنش رخت برمیبندد و بیتردید در آخرت بدون توحید محشور میشود.
══✼🌹✼══
خدای مهربان، راه رسیدن به کمالات و طریق بهدست آوردن فضایل را بیان فرموده، سپس الگوها و اُسوههایی برای رهروان قرار داده، آنگاه فرمان داده است که شما این راه را به دنبال سالکِ آن؛ و با اقتدا به پیشوای معصوم و هادی راه، طی کنید تا به مقصد برسید. البته چنین نیست که پابهپای او بتوانید در همهی مدارج و مراحل همراهش باشید. آنان به جایی رسیدند که حتی عبد توانمندی چون جبرئیل به آنجا راه نیافتهاست و اعلام کرد اگر به اندازهی بند انگشت فراتر روم، بیتردید خواهم سوخت! خداوند بزرگ، اهل بیت (ع) را سرمشق و اُسوهی انسانها قرار داده است تا هرکس به فراخور حال خویش و ظرفیت و استعدادش از آنان بهره گیرد.
در سورهی رعد آیهی ۱۷ میفرماید: «خداوند از آسمان آبی نازل کرد که در هر درّه و رودی به اندازهی گنجایش و وسعتش جاری شد»
در تأویل آیه گفته شدهاست: خداوند از عالم بالا، آب حیات و علم و دانش نازل کرد پس هر بستری به اندازهی گنجایش خود از آن بهره میبرد. آن دره و بستری که عمیقتر و گستردهتر است و از نظر سعهی وجودی، کاملتر و انشراح و انبساط بیشتری داشه باشد، میتواند از این آب حیات، بهرهی بیشتری ببرد و خود را از نظر وجودی و معرفتی به جایی برساند که به مقام تشیع دست پیدا کند.
اهل بیت (ع) چون همهی مراحل و مقامات و همهی راههای بندگی و عبودیت و همهی جادههای فضیلت و معنویت را با کمال اخلاص طی کردهاند؛ اُسوه و سرمشق همگان شدهاند، آن هم به کاملترین شکل.
گستردهترین و کاملترین فرهنگ اعتقادی، اخلاقی، تربیتی، سیاسی، اجتماعی و علمی، فرهنگ اهل البیت (ع) است که بخش عظیمی از آن به وسیلهی راویان و تربیت شدگان مؤمن و شیعهی مکتب اهل البیت (ع) حفظ و در صدها کتاب جمع آوری شده است.
آشنایی با این فرهنگ روایی ثمربخش اهل البیت (ع) و به کارگیری آنها در زندگی روزمره، محصول شیرینی خواهد داشت:
- امنیت در زندگی؛
- و تأمین خیر دنیا و آخرت؛
- و به دست آوردن رضایت حق؛
- و بهشت جاویدان.
به دو جمله از این فرهنگ در زبان نورانی صادق اهل البیت که درود خداوند بر او باد، اشاره میکنیم:
سخن اول:
حضرت فرمودند: «در معاشرت و دوستی از سه گروه برحذر باش: خائن، ستمکار، سخن چین؛
🌹 بدان، آنکه روزی به نفع تو خیانت میکند، روزی دیگر به زیان تو خیانت خواهد کرد؛
🌹 و کسی که به خاطر تو در حق دیگری ستم مینماید، طولی نمیکشد که به خود تو ستم خواهد کرد؛
🌹 و کسی که از دیگران نزد تو سخنچینی میکند، به زودی از تو نزد دیگران نمّامی و سخنچینی خواهد کرد.»
فقط یک لحظه فکر کنیم که بهکارگیری همین یک حدیث، چه برکات اجتماعی عظیمی را در پی خواهد داشت؟!
و سخن دوم:
فرمودند: ای جمعیت شیعه، زینت و زیور ما باشید و مایهی زشتی ما نباشید؛
🌹 با مردم، نیکو سخن بگویید؛
🌹 زبانهایتان را حفظ کنید؛
🌹 و آن را از زیادهگویی و زشتگویی بازدارید.
خداوند توفیق فراگیری و حفظ کردن و عمل کردن به سخنان اهل بیت (ع) بهخصوص صادق آل محمد (ع) را به همهی ما مرحمت بفرماید.
جهت تسلای دل فرزند بزرگوارشان حضرت امام زمان (عج) امشب امام صادق (ع) رئیس مکتب تشیع را به قرائت سوره یس مهمان کنیم.
ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 27 و 28ر4ر1396
التماس دعا ی خیر - الّلهم عجّل لِولیک الفرج
منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور باد.