بر سر سفره توسل در ماه محرم

برای قرب به خداوند دو راه دارید:

یک: اینکه سیرتان را با امام حسین (ع) شروع کنید.

دو: اینکه ذکر مدام داشته باشید.

امشب چند دعا و توسل را از من به یادگار داشته باشید:

 

ذکر ده شب از محرم

از امشب ]هفتم محرم[ تا شب هفتم امام حسین (ع)، ١٢٨ مرتبه بگوید:

الهی بِحَقِّ الْحُسین وَ أخیهِ وَ جَدِّهِ وَ أبیهِ وَ اُمِّهِ وَ بَنیهِ وَ شِیعَتِه وَ مَوالیهِ وَ زائِرِهِ وَ سُکّانِه وَ مُجاوِرِهِ صَل علی مُحمدٍ و آل مُحمد و أخرِجنی مِنَ الْهَّمِّ الَّذی أنَا فیه وَ مِنَ الْغمِّ الَّذی أنَا فِیه بِرَحمَتِک یا أرحمَ الراحمین.

 

ذکر یک ساله

روز پنجشنبه: هزار مرتبه بگویید؛ سُبحانَ اللّه و بِحَمدِه

روز جمعه: هزار مرتبه بگویید؛ یا اللّه

روز شنبه: هزار مرتبه بگویید؛ لا اله الا اللّه

روز یکشنبه: هزار مرتبه بگویید؛ یا حَیُّ یا قَیّوم

روز دوشنبه: هزار مرتبه بگویید؛ لا حَوْل وَ لا قُوَّة الا باللّه العلیِ العَظیم

روز سه شنبه: هزار مرتبه بگویید؛ اللّهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم

روز چهارشنبه: هزار مرتبه بگویید؛ استغفر اللّه العظیم

 

توسل به حضرت عباس (ع)

چهل شب بین نماز مغرب و عشا، یک مرتبه بگویید:

اللّهم صل علی محمد و آل محمد

سپس با دل شکسته بگو:

یا من یُجیبُ الْمُضطَر إذا دَعاه و یَکشف السّوء یا ربِ یا ربِ یا رب یا عباس بن علی بن أبی طالب اَلْاَمان اَلْاَمان اَلْاَمان أدرکنی أدرکنی أدرکنی... (ادرکنی را یک نفس تکرار کنید).

 

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 6ر7ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

میلاد حضرت زینب سلام الله علیها مبارک

زینب ای روح خدایی جلوات              برجمال تو، سلام و صلوات

ما به نام تو تبرک جوییم                  مدحت از منطق عصمت گوییم

رازهای صمدیت با توست                 افتخار ابدیت با توست

ای جگر گوشه زهرا زینب                 دومین عصمت کبری زینب

ای گرامی به امامت عهدی               میکند عمه خطابت مهدی

 

 

او که قامتی بلند و به چهره ی نورانیش هزار ماه و خورشید مستمند بوده اند و مقامات و سکینه و وقارش به خدیجه، و عصمت و حیایش به فاطمه زهرا، و فصاحت بلاغت و تکلّمش به علی مرتضی، حلم و بردباریش به حسن مجتبی، شجاعت نیروی قلبی اش را به سیدالشهدا صلوات الله علیهم همانند شمرده‌اند و رسول خدا او را به خدیجه کبری همانند فرموده است.

تولدش مبارک باد

 سلام بر ایشان که در مراسم عبادت و اطاعت خداوند به مقامی نایل گردید که نزدیک به رتبه امامت است که هیچ زنی از زنهای روزگار پس از صدیقه طاهره سلام الله علیها به بلاغت و تقوی و فصاحت و زهد و شجاعت و قداست و بردباری و عقل و علم و فهم و ادراک و فراست و عصمت و عفت و مناعت طبع و عبادت و قناعت و امانت و صیانت و دیانت و استطاعت و طاقت و عرفان و ایمان و لیاقت و توحید و معرفت او نرسید و نخواهد رسید و همۀ اینها بود که در عظیم ترین واقعه تاریخ بشریت او را شریکة الحسین لقب داد.

توسل به حضرت زینب

بیایید امشب دست به حریم دامنش بزنیم و ولیمه ای طلب کنیم با 69 صلوات به روح ملکوتیش و 69 تومن صدقه برایش.

توضیح ادمین: مراد از 69 تومن صدقه، یعنی صدقه‌ای که عدد آن 69 است و پایه پولی آن می‌تواند بنا به وُسع شما تعیین شود. مثلاً 69 هزار تومان، یا 69 تا صد تومانی که می شود شش هزار و نهصد تومان، یا 69 دلار و امثالهم...

روز پرستار هم مبارک

روز پرستار بر همه پرستاران مبارک باد چه آنان که رسماً پرستار بیماران هستند وچه آنان که غیر رسمی آرام و بی صدا از بیماران خود پرستاری می‌کنند.

لطفاً خستگی‌تان را با کلمات شیرین رسول خدا(ص) از تن در کنید که فرمودند:

هر کس یک شبانه روز از بیماری مراقبت کند خدا او را با ابراهیم خلیل علیه‌السلام  محشور می‌کند آنگاه از صراط هم چون برق جهنده تابان بگذرد.

و فرمودند: هرکس به بیماری غذایی دهد که بدان رغبت دارد خدا از میوه های بهشتی به او می خوراند.

الهی سلامت باشید

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

نماز امام حسن عسکری علیه السلام - میلاد حضرت مبارک

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

از بهترین راههای توسل به ائمه معصوم علیهم السلام، نماز و هدیه به آن جنابِ معصوم که ایام تعلق به او دارد، است. چه نمازهایی که منسوب به آن امام است یا نمازی برای دریافت حوائج. و مِن بابِ توسل به امام حسن عسکری (ع) نمازی است که به نام ایشان مشهور است و در کتب روایی هم آمده است که آن حضرت نماز میخواندند به این ترتیب

۴ رکعت نماز (دو تا ۲ رکعتی) رکعت اول بعد از حمد ۱۵ مرتبه سوره زلزال و در رکعت دوم بعد از حمد ۱۵ مرتبه سوره توحید.

سپس دست ها را به دعا برداشته و دعا کنیم.

 

 

اما از آن جهت که زمان نورانی و با برکتی است که وجود نازنین یک معصوم در آن تولد مادی یافته است، مسلماً زمینه برای اجابت دعا از هر جهت فراهم است و یکی از وسایل تقرب به درگاه الهی برای دعا کردن و طلب نمودن، نماز است.

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

توسلی برای بازکردن گره‌های زندگی

کسی که می‌خواهد متوسل شود و گره به کارش دارد، همیشه و هر شب و روز بگوید:

 

بِسمِکَ العَظیمِ الاَعظَمِ اَلاَجَّلِ الاَکرَم بِمحمدٍ وَ علی و فاطمة و الحسن و الحسین و تِسعَةِ المَعصومینَ مِن ذُریَّةِ الحسین علیهم السلام سیَّما خاتَمَهم و قائِمَهم یا اللّهُ یا اللّه یا اللّه یا اللّه یا اللّه یا اللّهُ یا اللّه یا اللّه یا اللّه یا اللّه

 

خدا رحمت کند خانم مالک را می‌گفتند: کسانی که می‌خواهند ان‌شاءالله همین امسال حاجتشان روا شود ۱۴ روز صبح به صبح ۶۶ مرتبه ایستاده این ذکر را بگویند.

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

سوال: چرا توسل به حضرت اباالفضل العباس؟

سوال: چرا ما در زندگی، این مقدار ]این همه[ باید به حضرت اباالفضل –علیه السلام- متوسل شویم؟

پاسخ:

خدا حضرت اباالفضل، علیه السلام، را برای ما زمین‌گیرها و بارافتاده‌ها قرار داده است.

حضرت اباالفضل ارباب آنهایی است که زمین‌گیرند.

]در شکل ظاهری هم که دقت کنید در می‌یابید که[ یک آدم چقدر باید درمانده باشد تا به یک آدم بی‌دست، پناه ببرد.

حضرت اباالفضل، پناهگاه این مدل انسانها است.

 

 توضیح ادمین: البته علت‌های زیادی برای توسل به این جنابِ صاحب فضل و کرم وجود دارد. مقام باب‌الحوائجی ایشان، مقام سقایی و علمداری، معرفت بالا و صبر در مصائب عظمی و ... همگی دست به دست هم داده، تا این بزرگوار، دستگیرِ بی‌دست همه‌ی از پاافتادگان باشد.

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه انتظار مهدوی

 

سلام بر مهدی (عج) رحمت فراگیر الهی،         سلام بر مهدی (عج) امام مهر و محبت،

سلام بر مهدی (عج) پدری مهربان،               سلام بر مهدی (عج) مهربان‌ترین نسبت به مردم،

سلام بر مهدی (عج) امام هدایت و تربیت،       سلام بر مهدی (عج) محافظ و دعاگوی اهل ایمان،

سلام بر مهدی (عج) استغفارکننده برای شیعیان، سلام بر مهدی (عج) رمز حکمت و برکت و معرفت،

سلام بر مهدی (عج) توجه‌گاه اولیا،                سلام بر مهدی (عج) آزمون معرفت،

سلام بر مهدی(عج) که منتظرانش بهترین خلق هستند.

 

از روایات بسیاری استفاده می‌شود که مسلمانان و پیروان اهل بیت (ع)، بهترین مخلوقات خداوند می‌باشند و آن مسلمانی که در زمان غیبت امام (ع) به سر می‌برد و در حال انتظار ظهور مهدی موعود می‌باشد، افضل می‌باشد.

رسول اکرم (ص) در جمعی از اصحاب دو مرتبه فرمودند: «اللهم لقنی اخوانی»؛ خداوندا، برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول الله (ص)! مگر ما برادران شما نیستیم؟! حضرت فرمودند: خیر، شما اصحاب من می‌باشید؛ برادران من مردمی در آخرالزمان هستند که به من ایمان می‌آوردند با اینکه مرا ندیده‌اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان قبل از آنکه از صلب پدران و رحم مادران بیرون آیند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکی از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردارِ افتاده، با دست، در شب ظلمانی دشوارتر است؛ و یا مانند کسی است که پاره‌ای از آتش چوب درخت «غضا» (که چوب آن سخت‌ترین چوبهاست و آتش آن مدت زمان طولانی می‌ماند و خاموش نمی‌شود) را در دست نگاه دارد؛ آنها چراغ‌های شب تار می‌باشند؛ پروردگار، آنان را از هر فتنه‌ی تیره و تاری نجات می‌دهد.

 

امیدوارم که همه‌ی ما مشمول این بیانات زیبا و نورانی رسول اکرم (ص) باشیم و با صبر، تحمل، تسلیم در برابر امر خداوند، تقوا، ورع و سلوکی مهدوی، دوران غیبت را طی کرده و از این وادی در سایه‌ی نور مهدوی که مانند خورشید پسِ ابر، نور و روشنایی خود را ارزانی می‌دارد، بگذریم.

 

مهم این نیست که ما ظهورش را درک کنیم، مهم این است که حضورش را درک کنیم. خیلی‌ها در زمان ظهور امامان معصوم (ع) بودند اما راه به دوزخ بردند زیرا حضور معصوم (ع) را درک نمی‌کردند. وقتی با یقین بدانیم که حیّ و حاضر است، کافی است که به سعادت ابدی دست پیدا کنیم.

 

سلام بر مهدی (عج) که انتظارش را همه‌ی مردم در تمامی ادیان می‌کشند و منتظر روزی هستند که ظهورش را اعلام کند و به وعده‌های الهی که به جهان و جهانیان داده شده، جامه‌ی عمل بپوشاند.

حضرت ولی عصر (عج) همان است که رسالت تمام انبیا را به ثمر می‌رساند و به تعالیم آنها جامه‌ی عمل می‌پوشاند. این را می‌دانیم که اکثر تعالیم انبیا نافرجام مانده‌است زیرا یا انسانها قدر آن تعالیم را نمی‌دانستند و یا مستعد آن تعالیم و احکام نبودند. بنابراین تمام انبیا و رسل، مژده‌ی فرا رسیدن روزگار رشد و عدالت الهی و تمدن واقعی را به دست مصلح غیبی خبر می‌داده‌اند و از همین جهت است که در لسان قرآن و روایات از آن وجود مقدس تعبیر به «بقیة الله» و «ذخیرة الله» شده است.

امام باقر (ع) فرمودند: در آن روز ظهور در مکه... و کنار خانه‌ی خدا، کعبه به مردم می‌گوید:

• هر کس که از آدم سخن گوید، من وارث آدم هستم
• و آن کس که از نوح سخن گوید، من وارث نوح هستم
• و آن کس که از ابراهیم سخن گوید، من وارث ابراهیم هستم
• و آن کس که از محمد (ص) سخن گوید، من وارث محمد (ص) هستم
• و آن کس که از پیامبران سخن بگوید، من وارث و یادگار پیامبران هستم.
• (یا صاحب الزمان، ما می‌گوییم: حسـین، و تو وارث حضرت ارباب هستی-تعبیری که یکباره به ذهنم رسید-ادمین)

آری، همه در انتظار قیام او هستند اما هر دسته و قومی به نامی و آدابی و اعتقادی.

 

در انجیل متی، در فصل ۲۴ آمده است:

همچنان که برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می‌شود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد... آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد و در آن وقت، جمیع طوایف زمین سینه‌زنی کند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوت و جلال می‌آید اما از آن روز و ساعت هیچ‌کس اطلاع ندارد حتی ملائکه‌ی آسمان؛ لذا شما نیز حاضر باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان می‌آید.

 

و یا در انجیل لوقا، در فصل ۱۲ آمده است:

کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید، خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید، ایشان را بیدار بیند. پس شما نیز متحد باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان می‌آید.

 

اگر کمی اهل روایات در باب ظهور و غیبت حضرت باشیم، می‌بینیم که چقدر عقاید مسیحیان درباره‌ی منجی عالم به نظرات و تفکرات ما مسلمانان نزدیک است که البته در یک لقمه فرصتی برای مقایسه نیست وگرنه چند روایات می‌آوردیم داخل سفره‌ی لقمه.

 

در کتاب "دانیال" فصل ۱۲ آمده است:

در آن وقت سرور بزرگ، میکائیلی که از جانب پسران قومت قائم است؛ خواهد ایستاد و در آن زمان از قوم تو هر کس که در کتاب مکتوم یافت شده است، نجات خواهد یافت. از آنانی‌که خواب‌اند در خاکِ زمین، بسیاری بیدار خواهند شد؛ بعضی جهت حیات ابدی و بعضی از برای شرمساری و حقارت ابدی.

چقدر نزدیک است این عقیده با عقیده‌ی شیعیان درباره‌ی رجعت، آنانی که دوباره زنده خواهند شد برای حقارت یا سعادت ابدی.

 

در کتاب "زند" زرتشت که کتاب مذهبی زرتشتیان است، آمده:

لشگر اهریمنان با یزدان، دائم در روی خاک محاربه و کشمکش دارند و غالباً پیروزی با اهریمنان باشند اما نه به طوری‌که یزدان را محو و منقرض سازند؛ چه، در هنگام تنگی از اورمزد که خدای آسمان است با یزدان که فرزندان اویند، یاری می‌رسد و محاربه‌ی ایشان نه هزار سال طول می‌کشد.

آنگاه پیروزی بزرگ از طرف یزدان می‌شود و اهریمنان را منقرض می‌سازد. تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و پس از پیروزی یزدان و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده و بنی آدم بر تخت نیک‌بختی خواهند نشست.

 

و انتظار درکتاب "اشعیا" (کتابی از کتب مقدس عهد عتیق یهود-ادمین):

روح خداوند که روح حکمت و فطانت و روح مشورت و جبروت و روح علم و خشیّت از خداوند است بر آن (مصلح) خواهد آرامید، خداوند او را تیزهوش گردانید که موافق منظور نظرش و مطابق مسموع گوش‌هایش، حکم نخواهد کرد بلکه ذلیلان را به عدالت حکم می‌کند و برای مسکینان زمین به راستی نتیجه خواهد داد.

و گرگ با بره سکونت داشته، ببر با بزغاله و هم گوساله‌ها با شیر جوان در یک مکان بخوابند و طفل کوچکی چوپان ایشان خواهد بود و در تمامی کوه مقدس هیچ ضرر و فساد نخواهد کرد زیرا زمین از دانش خداوند مانند آب‌هایی که دریا را فرو می‌گیرند، پر خواهد شد.

 

در همه‌ی مکاتب به این عبارات برخورد می‌کنیم. ما با کمی تأمل متوجه می‌شویم که تعالیمی به صورت رمز به حقایق اشاره شده است که با معتقدات آیین‌های دیگر توافق و هماهنگی کامل دارد که از آن جمله است:

نجات جهان از تاریکی، جهل، غفلت، ظلم و ستم توسط شخصی معنوی که از راه وحی و الهام الهی تأیید خواهد شد و این شخص کسی نیست جز آن کس که اسلام طبق هزاران آیه و روایت معرفی نموده، آن حجة ابن الحسن العسکری (ع) می‌باشد.

بیایید او را بخواهیم و بخوانیم و دعایش کنیم و برایش یک قدم برداریم.

 

مرحوم مغفور مشهدی حسین یزدی از صلحا و منتظران وجود مقدس حضرت بود. صبح‌های جمعه به کوه خلج در جنوب شرقی مشهد می‌رفت، مشغول توسل و دعا برای حضرتش می‌شد. یک روز پس از دعا و توسل به منزل آمد، خسته بود، به استراحت مشغول شد، در همان حال در حال مکاشفه مشاهده کرد که حضرت بر کوه خلج ایستاده و دست‌هایش را به پشت گذاشته و به شهر مشهد نگاه می‌کردند.

گفت: آقا تشریف بیاورید داخل شهر. فرمودند: من در این شهر غریب هستم! عرض کردم: آقا اگر کاری دارید بفرمایید تا برایتان انجام دهم. فرمودند: ما کارگران زیادی داریم اما آنها حق ما را می‌خورند و اکثراً یک قدم برای من بر نمی‌دارند و به یاد من نیستند!

آری، کمی فکر کنیم آیا درست است ما که به یُمن و برکت وجود مقدس امام زمان (عج) زندگی می‌کنیم و رزق و روزی داده می‌شویم و قوام و هستی ما و قوام عالم به وجود اوست؛

• آیا صحیح است که برای رضایش یک قدم برنداریم؟!
• آیا صحیح است که به یاد حضرتش نباشیم و او را به فراموشی سپرده باشیم؟!
• آیا صحیح است که برای وجود مقدسش دعا نکنیم؟!
• آیا صحیح است که در مقام تبلیغ و معرفی حضرتش به جهانیان برنیاییم؟!

 

توسل به حضرت:

متوسل شویم برای رفع گرفتاری‌ها به دعایی که از حضرتش نقل شده است:

یا مَن إذا تَضایَقَتِ الأُمورُ فَتَحَ لَها باٰباً لَمْ تَذْهَبْ اِلَیْهِ الْأَوْهامُ صَلِّ عَلىٰ محمّدٍ وَ آلِ محمّدٍ وَ افْتَحْ لِأُمورِی الْمُتَضایقَةِ باٰباً لَمْ یَذْهَبْ اِلَیْهِ وَهْمٌ یا ارحم الرّاحمین

پس از تمام نمازهای واجب خوانده شود.

صلوات

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 21ر2ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

توسلاتی چند به جناب حضرت صاحب الامر - عجل الله تعالی فرجه الشریف

توسلات ذکر شده در سخنرانی ۲۰ اردیبهشت 1396، مهدیه کرج

توسل در این روزها باب وسیعی پیدا کرده است، مخصوصاً با فضای مجازی که هر چیزی را انتشار می‌دهند، و پر است از سره و ناسره. پس توسل وقتی توسل است که از دو لب مقدس خود امام زمان (عج) باشد و یا از معصوم (ع) دستورش برای ما رسیده باشد.

 

توسل اول:

مرحوم آقا شیخ محمد تقی تربتی، عارف ربّانی از یکی از شاگردانشان نقل می‌کند که برای زیارت به کربلا رفته بودم. زیارت کردیم، تمام شد و با یک کاروان ایرانی همراه شدم که بیاییم قصر شیرین. بین راه گرسنه و تشنه شدیم، کاروان رفت، آنها سواره بودند و ما پیاده. به سختی فراوان خود را به کاروان رساندیم. متوجه شدیم دزدها کاروان را غارت کرده بودند و اوضاع وخیم بود. عده‌ای زخمی شده بودند، اموال مردم را برده بودند. ما ترسیدیم بالای تپه‌ای رفتیم، ناگهان دیدیم سید بزرگواری ظاهر شدند، نگاهی به ما کردند؛  - گرسنه‌اید؟  - بله آقا.  - تشنه هستید؟  - بله آقا.

دست در جیب کردند و هفت خرمای زاهدی درآوردند و گفتند چهار تا را خود بخور و مابقی را به دیگران بدهید. وقتی خوردیم دل ما خنک شد و گرسنگی و تشنگی رفت و ترس ما از بین رفت. آقا فرمودند: خیلی ترسیدید؟  - بله آقا.  بعد فرمودند: هر وقت در زندگی از هر چیزی وحشت کردید و ترسیدید، بگویید:

اللّهم إنی اَخافُکَ و اَخافُ مِمَن یُخافکَ و اعوذُ بِکَ ممن لایُخافک

«خدایا من از تو می‌ترسم و می‌ترسم از کسانی که از تو می‌ترسند و پناه می‌برم از کسی که از تو نمی‌ترسد.»

آقا دعا را خواندند و ما زمزمه کردیم، بعد من پرسیدم: آقا فقط هنگامی که ترسیدم بخوانیم؟ آقا فرمودند: این دعا را هر صبح و شام بخوانید، این دعا را وِرد کنید. (ورد چیزی است که انسان مداوم می‌گوید)

سپس فرمودند حرکت کنید، ما دو قدم برداشتیم، فرمودند: این هم خانه شما.

ما هنوز ایران نبودیم. ما اصلاً متوجه نشدیم به خانه رفتیم، خوابیدیم، بلند شدیم، غذا خوردیم، به هم نگاه کردیم، تازه متوجه شدیم که ما در معیت یوسف زهرا (ع) قدم برداشته بودیم و آن کسی که دست ما را گرفته بود یوسف زهرا(ع) بوده است.

 

توسل دوم:

می‌گویند وقتی امام زمان ظهور کنند، یارانش با این دعا همدیگر را خبر می‌کنند، به هم که می‌رسند با این دعا سلام می‌کنند و با این دعا از هم خداحافظی می‌کنند، حضرت خضر (ع) و الیاس(ع) هر ساله در ایام حج حاضر می‌شوند و حج به جا می‌آوردند و هنگام خداحافظی با این دعا از هم خداحافظی می‌کنند.

دعا از رسول اکرم (ص) است فرمودند: در زمان غیبت کبری، آن هنگامی که فرزندم در پس پرده غیبت است شیعیانش، محبانش و منتظرانش سه وعده صبح و سه وعده شب از خواندن این دعا غفلت نکنند؛ چرا که صبح هنگام که می‌خوانند، خداوند از بلایای روز حفظشان می‌کند و شب که می‌خوانند، خداوند از بلایای شب آنها را حفظ می‌کند.

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا یَصْرِفُ‏ السُّوءَ إِلَّا اللَّهُ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا یَسُوقُ‏ الْخَیْرَ إِلَّا اللَّهُ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا یَکُون مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِین‏.

 

توسل سوم:

نماز استغاثه است که امشب همه بخوانیم و اول حاجت ما فرج امام زمان (عج) است. نماز را مرحوم محدث قمی در کتاب باقیات الصالحات آورده‌اند. ظرف آب را بگذار بالای سرت و سحر بلند شو و چند جرعه بخور و با باقی‌مانده‌اش وضو بگیر. سپس دو رکعت نماز استغاثه به امام زمان بخوان؛ حمد را بخوان با هر سوره‌ای که می‌خواهی و بعد به رکوع برو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاثَ الْمُستَغیثین».

از رکوع بلند شو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاثَ المُستغیثین»

و به سجده برو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاثَ المُستغیثین»

و از سجده بلند شو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاث المستغیثین»

و دوباره به سجده برو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاث المستغیثین»

و رکعت دوم را نیز به همین ترتیب بخوان و تشهد و سلام نماز را بگو و با کسی حرف نزن و رو از قبله برنگردان و ۳۰ مرتبه بگو «مِنَ الْعَبدِ الذَّلیل اِلَی الْمَوْلَی الْجَلیل»

فرمودند: هر چه می‌خواهی و حاجت داری بگو و آنچه نیاز معنوی، اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی داری بخواه و خیر دنیا و آخرت را بخواه.

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه انتظار ظهور

ایام به سرعت سپری می‌شود و عطر و بوی ماه مبارک و ضیافت الهی به مشام می‌رسد. عطر ماه رمضان چه رایحه‌ای دارد؟ آیا چون ماه نزول قرآن است، رایحه‌ی گل محمدی دارد؟ یا چون شب قدر در این ماه قرار گرفته و شب قدر، سخن از قدر ناشناخته‌ی حضرت فاطمه (س) دارد، رایحه‌ی یاس فاطمی از این ماه ساطع می‌شود و به مشام می‌رسد؟

به نظر می‌رسد که چون ماه رمضان همسایه‌ی ماه شعبان است و در نیمه‌ی این ماه، گل نرجس که همان نرگس می‌باشد قدم به عرصه‌ی عالم خاکی می‌گذارد؛ رایحه و عطر این گل بی‌خار که در سرما و یخبندان زمستان جلوه و ظهور می‌کند؛ عطر وجودش را در این ماه به مشام مشتاقان می‌رساند.

باید بگوییم که ماه شعبان و رمضان هر دو پر است از رایحه‌ی عطر وجود مهدی (عج) که همان گل نرگس هستند.

 

 

به قول شاعر، آب زنید راه را، مژده دهید باغ را چون که نگار می‌رسد

اما در طلیعه‌ی تولد نگار، چه باید کرد؟ چه باید گفت؟ چه باید شنید؟ با خود فکر کردم که بیایم و حسابی سرانگشتی کنم که از نیمه‌ی شعبان سال گذشته تا امسال که در آستانه‌اش قرار دارم، چند گام هر چند کوچک به سوی امامی که انتظار ظهورش را می‌کشم، برداشته‌ام؟

• چقدر جلب رضایتش برایم مهم بوده‌است؟
• چقدر توجه دیگران را به سویش جلب کرده‌ام؟
• چقدر در جهت تبلیغش مال خرج کرده‌ام؟
• چقدر از او حرف زده‌ام؟
• چقدر در مقابل منکرین از او دفاع کرده‌ام؟
• چقدر خود را برای ظهورش آماده کرده‌ام؟
• چقدر به تکالیف زمان غیبت عمل کرده‌ام؟
• چقدر زمینه ساز ظهورش بوده‌ام؟
• چقدر حسرت ندیدنش را خورده‌ام؟
• چقدر به محبان و شیعیانش محبت کرده‌ام؟
• چقدر یتیمانش را سرپرستی کرده‌ام؟
• چقدر در جلب نظرش کوشیده‌ام؟

و صدها چقدر دیگر که جواب هر کدام از آنها یک کلمه است: شرمنده‌ام!

لابد اکنون فکر می‌کنیم آویزان کردنِ چند رشته لامپ و چند پرچم، دست زدن و مولودی خواندن، قدری شربت و شیرینی پخش‌کردن، شب و روزی را به جشن و سرور گذراندن، به یکدیگر تبریک گفتن، کافی است و تمام! درحالی‌که اینها هیچ کدام اصل نیستند و در حاشیه و فرع موضوع قرار دارند. (نه اینکه مهم و خوب نباشند، فرع هستند.-ادمین)

 

مهدی (عج) به تنهایی یک مکتب است و مکتبی که از آدم تا خاتم و تمام انبیا در آن استادی کرده‌اند و همه‌ی اوصیای الهی تلاش کرده‌اند تا مردم را جذب این مکتب کنند. در این مکتب، چند واحد درسی حتماً باید گذرانده شود و نمره‌ی قبولی باید در کارنامه ثبت شود در غیر این صورت فرعیّات، انسان را به جایی نمی‌رساند. واحدهای: مهدی شناسی، مهدی محبی، مهدی باوری، مهدی یاوری، مهدی ولایی.

در مکتب مهدوی، مهدی شناسی اولین گام در مسیر هدایت، تربیت و سلوک مهدوی است.

در مکتب مهدوی، معرفت و محبت مهدی (عج) باعث بصیرت مهدوی می‌شود.

در مکتب مهدوی، مهدی ولایی اوج شکوفایی استعدادهای انسانی است.

اما مقدمه برای همه‌ی اینها پس از ایمان و اعتقاد به حضرت ایشان، حالت شوق داشتن است. شوق عبارت است از اینکه فرض کنید انسان، محبوبی دارد و پیوسته در این اندیشه و فکر است که چه موقع می‌تواند خود را به محبوب خود برساند. از راهی او را حاضر می‌بیند و از راهی غایبش می‌داند مانند آنکه میان انسان و محبوبش، حجاب و پرده‌ای می‌باشد که چون پرده عقب رود او را می‌بیند اما نه همه‌ی او را؛ و گاهی که پرده حائل است جدّیت می‌کند که بلکه بتواند حجاب را از پیش رو بردارد و دوباره او را ملاقات نماید، این حالت را حالتِ شوق می‌دانند چه در قرب باشد و چه در بُعد.

باید بدانیم که این پرده‌ها از ناحیه‌ی ماست نه از جانب محبوب. او پرده و حجابی ندارد، او عیان است و آشکار، همانند خورشید در میان آسمان.

جناب حافظ زیبا گفته‌اند:        جمال یار ندارد حجاب و پرده ولی         غبار رَه بنشان تا نظر توانی کرد.

و در جای دیگر فرموده:         میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست   تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز.

 

شوق و درد، نتیجه و حاصل معرفت است. آنانکه نه درد دوری و بُعد دارند و نه شوق و اشتیاق درک، معرفتی ندارند که بی‌دردی بی‌درکی است. شوق از علائم حتمی محبت است اگر محبتی نباشد هرگز شوقی هم وجود نخواهد داشت. اکنون ببینید ما نسبت به آن حضرت محبت داریم؟ که البته داریم و می دانیم که محبت هم نشانه‌هایی دارد:

یکی از مراحل محبت، مرحله‌ی اثبات است یعنی ببینیم علائم محبت ما نسبت به محبوب چیست؟ و حتماً باید پی‌جوی این علائم باشیم زیرا همیشه میان ادعای چیزی و حقیقت آن، فاصله بسیار است و این مطلب گاهی بر مدعی پوشیده می‌ماند تا وقت امتحان و آزمایش که مشخص می‌شود صادق است یا کاذب؟!

 

حکایت کرده‌اند: شخصی در بغداد زندگی می‌کرد، روزی در خانه تنها نشسته بود، صدایی شنید که به او می‌گفت: تو بخیلی! او گفت: خیر، من آدم سخاوتمندی هستم، در تمام عمر خود هم سَخی بوده‌ام. دوباره همان صدا آمد و همان سخن تکرار شد و مرد همان پاسخ را داد، تا چندین مرتبه این موضوع تکرار شد. مرد می‌گوید: با خود عهد کردم برای اینکه ثابت کنم بخیل نیستم، امروز هرچه درآمد داشتم در راه خداوند بدهم. طولی نکشید درب منزلم به صدا درآمد، رفتم و مشاهده کردم مردی کیسه‌ای به دستم داد و گفت: خلیفه پنجاه سکه‌ی طلا برای تو فرستاده‌است هر طور که می‌خواهی استفاده کن. گرفتم اما با خود فکر کردم که من عهد بسته‌ام که درآمد امروز خود را انفاق کنم، اکنون این همه سکه را چگونه انفاق کنم؟

پول را برداشتم بیرون از خانه رفتم دیدم کوری نشسته و مرد سلمانی مشغول اصلاح سر اوست، گفتم: بهتر است همه‌ی اشرفی‌ها را به او بدهم، جلو رفتم و کیسه را در دستش گذاشتم سپس گفتم: اینها برای توست، گفت: به مرد سلمانی بده. با خود گفتم: او نمی‌داند که چه مقدار هستند و گمان می‌کند یک سکه است! گفتم: ای مرد در این کیسه پنجاه سکه است، آنها را بگیر و خرج زندگیت کن. مرد کور گفت: نگفتم که تو بخیلی! وقتی این را شنیدم کیسه را به مرد سلمانی دادم، او گفت: نمی‌خواهم زیرا قصد کرده‌ام سر این مرد را برای رضای خداوند اصلاح کنم، برای کار خدایی مزد از بنده نمی‌گیرم! من کیسه را برداشتم و در دجله انداختم و گفتم: حقا کسی که تو را عزیز شمرد ذلیل است!

مقصود از این حکایت آن است که ممکن است عمری بگذرد و انسان گمان کند که به امام زمانش محبت دارد و ایشان عزیزترین محبوب نزد اوست اما وقتی‌که امتحان پیش می‌آید چیز دیگری معلوم شود که در این مدت، فقط دلش را به حرف‌های محبتی خوش کرده‌است! این مرحله از محبت را «مرحله‌ی اثبات» می‌نامند.

استاد بزرگوار ما مرحوم خانم مالک (ره) می‌گفت: محبت علائمی دارد که به منزله‌ی میوه‌های درخت محبت است و همانطور که میوه‌ی درخت، دلیل است بر وجود درخت، محبت هم آثاری دارد که نشان از وجود محبت دارند.

 

یکی از ثمرات و علائم محبت این است که محب مشغول باشد به یاد دوستش مداوم. یعنی با زبان او را یاد کند و قلبش را مداوم به یاد او مشغول بدارد تا جایی که در خانه‌ی دلش جز محبوب چیزی نباشد.

شخصی فرزند جوانش را از دست داده بود، مداوم این کلمات را با خود تکرار می‌کرد: «گویا قلب من قبر اوست و او در آنجا سرّی از اسرار من است». اگر کار محبت به اینجا رسید در مرحله‌ی محبت، آن وقت محبّی صادق است.

آری، ذکر محبوب لذیذ است. همانطور که دیدار او هم لذت‌بخش است، شنیدن سخنان او هم لذت‌بخش است. لذا شخص محب نمی‌تواند بگذرد از ذکر محبوبش و بلکه نمی‌تواند بگذرد از ذکر محبوبِ محبوبش و آنچه که از متعلقاتِ محبوبش می‌باشد.

بیایید تا چند روز باقیمانده را پِی‌جوی علائم محبت به حضرت صاحب (عج) در خود باشیم شاید تلنگری باشد به خود!

 

توسلی به حضرت صاحب (عج):

پس از نافله‌ی مغرب ۱۰۰ مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد (ص) بفرست سپس ۷۰ مرتبه بگو:

یا اَللهُ یا مُحَمدُ یا عَلیُ یا فاطِمةُ یا حَسنُ یا حُسینُ یا صاحِبَ الزَّمانِ، أدرِکنی یا صاحِبَ الزَّمانِ

پس ۱۰۰ مرتبه‌ی دیگر صلوات بفرست آنگاه حاجت خود را طلب کن. این دعا برای برطرف شدن مشکلات و سختی‌های مهم تجربه شده است.

صلوات

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 19ر2ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه خیر

 

سلام و عرض تبریک حلول ماه شعبان المعظم. الحمدلله از ماه رجب عبور کرده و به ماه بزرگ شعبان ورود کردیم و انشاءالله کم‌کم آماده می‌شویم برای حضور در ضیافت الله و بهره‌برداری از مواهب خاصه‌ی آن ماه.

می‌شود گفت که گویا خداوند، بندگان مشتاق به بندگی را در طی سال، سه ماه به اجرای برنامه‌ی ویژه‌ای دعوت می‌کند و در پایان به آنان رتبه و درجه می‌دهد همانند سربازی که به سربازی برده می‌شود لیکن سه ماه آموزشی دارد که معمولاً در این مدت او را از شهرش دور می‌کنند و آموزش‌های سختی را به او تحمیل می‌کنند، خواب و خوراکش به هم می‌خورد، رختخواب گرم منزل و خدماتی را که از پدر و مادر در منزل دریافت می‌کرده از او می‌گیرند، همچنین نظم سخت و خاصی را هم باید رعایت کند، در پایان دوره‌ی آموزشی تکلیفش روشن می‌شود که کجا و در کدام دسته و جایگاه باید به خدمتش ادامه دهد.

خداوند هم در طول سال، سه ماه آداب و رسوم و ریاضات خاصی را برای بندگانش برنامه‌ریزی کرده و کسی که می‌خواهد رخت بندگیِ خداوند را بر تن کند باید این دوره را بگذراند و در پایان در کنار سجاده‌ی نماز عید فطر درجه بگیرد و معلوم شود که بقیه‌ی دوره‌ی خدمت را چگونه باید طی کند. البته برخی درجه می‌گیرند مقام و منسبی، پست و ریاستی؛ و برخی هم سرباز صفر؛ بستگی به دوره‌ی آموزشی دارد!

سه ماه رجب و شعبان و رمضان مانند سه حلقه از یک زنجیر هستند که به هم متصل می‌باشند. اگر یکی از این حلقه‌ها جدا شود دو حلقه‌ی دیگری نمی‌توانند کامل باشند و گویا اصلاً توفیقاتی که در هر کدام از اینها حاصل می‌شود ربط به ماه قبل پیدا می‌کند و اعمالی که در آن ماه انجام داده‌ایم.

انشاءالله در ماه رجب، جلب رضای خداوند کرده‌ایم تا در ماه شعبان با توفیقات بیشتری طی طریق کنیم.

 

ماه شعبان سه نام دارد:

اول- "شعبان" به آن جهت که در این ماه برای ماه رمضان خیرات منشعب می‌شود. پس کسانی که حقیقتاً می‌خواهند جزو مهمانان خوب خداوند باشند باید در این ماه کسب روزی کنند و مراقبت‌های این ماه را جدی بگیرند.

و نیز به این جهت شعبانش می‌گویند که در این ماه برای مؤمنان، روزی پراکنده می‌شود یعنی درهای مختلف روزی هم مادی و هم معنوی گشوده می‌شود. در برخی روایات آمده، همه‌ی درهای برکت از آسمان گشوده می‌شود و هر کس با هر توانمندی می‌تواند حرکتی به سوی بالا داشته باشد.

 

دوم- نام دوم این ماه "غفران" است که در آن گناهان آمرزیده می‌شود. بنابراین ماه استغفار است، ماه بازگشت به سوی خداوند از تمام بدی‌ها و گناهان، آن‌هم نه بازگشت لفظی بلکه بازگشتی با تمام وجود.

زیرا معصوم (ع) فرمودند: کسی که با زبان استغفار کند اما در قلب از گناهانش نادم نباشد و قصد ترک و جبران نداشته باشد فقط خودش را به مسخره گرفته است.

ذکر استغفار برای تمام روزهای عمر سفارش شده و حتی بلافاصله پس از هر گناهی بدون تأخیر.

رسول اکرم (ص) در حدیثی به این مضمون فرمودند: خوشا به حال کسی که اگر مرتکب گناهی شد بلافاصله یک عمل خوب انجام دهد؛ گناهانش به دنبال هم ثبت نشود بلکه در کنارِ گناهِ بدی که از او سر زد، ثواب یک عمل خوب و خیر در کنارش داشته باشد؛ که ذکر، یک عمل خیر است و ذکر استغفار خیرترین عمل برای گناهکار است.

مرحوم آقای بهاری همدانی دستوری دارند، ایشان فرمودند:

🌟 سعی کنید همیشه طاهر و با وضو باشید.
🌟 پس از نماز صبح، ۱۰۰ مرتبه استغفار و ۱۰۰ مرتبه ذکر توحید "لا اله الا الله" و ۱۱مرتبه سوره توحید و ۱۰۰ مرتبه صلوات را ترک نکنید و تلاش کنید که پس از نماز عصر هم استغفار خاصه پس از نماز را داشته باشید. (البته باز ۷۰ بار استغفار کفایت می کند) با ۱۰ مرتبه سوره قدر که البته برای روزهای ماه شعبان استغفاری ذکر شده که در پایان تذکر داده می‌شود.

 

سوم- و نام دیگر این ماه "جیران" است به معنی همسایه، زیرا این ماه همسایه‌ی رمضان است.

امام صادق (ع) فرمودند: روزه‌ی شعبان، اندوخته‌ی بنده برای روز رستاخیز است و هیچ بنده‌ای نیست که در شعبان فراوان روزه بگیرد مگر اینکه خداوند متعال کارهای زندگی او را اصلاح و شرّ دشمن او را کفایت می‌فرماید و کمترین پاداش برای کسی‌که یک روز از شعبان را روزه بگیرد این است که بهشت بر او واجب می‌شود (البته روزه‌ای کامل و خالص).

اما باید دقت کرد که در روزه گرفتن، مزاج و بدن باید مساعد باشد زیرا مزاج، مرکوب (وسیله‌ی سواری) انسان است، اگر صدمه‌ای خورد از پا می‌افتد و دیگر نمی‌تواند راکب خود را حمل کرده به مقصد برساند و البته نباید مداوم و مرتب فقط به تیمار و مراقبت و پروار کردن مرکوب بپردازیم که در این صورت نیز یاغی شده دیگر سواری نخواهد داد و راکب خود را بر زمین زده، از پای در خواهد آورد. همان که فرمودند: «خیرُ الاُمورِ اوسَطُها» که اگر در همه جا رعایت کنیم موفق خواهیم شد.

 

تأکید بر روزه گرفتن برای رام کردن هوای نفس است که اگر این نفس امّاره رام نگردد تا صاحب خود را به ذلّت نکشاند، آرام نمی گیرد؛ یکی را ذلیل قدرت، یکی را ذلیل ثروت، یکی را ذلیل شهوت، یکی را ذلیل خود نمایی و غرور، یکی را ذلیل شکم، یکی را ذلیل زبان؛ که هر کدام از اینها خود ذلّت‌های دیگری را در پی خواهند داشت.

 

چه حدیث زیبایی، بسیار جای تأمل دارد و چه طبیب حاذقی که اینگونه تشخیص داده و درمان می‌دهد:

مردی به نام مجاشع به محضر مبارک رسول اکرم (ص) عرضه داشت:

راه رسیدن به معرفت حق چیست؟ حضرت فرمودند: شناخت نفس.

گفت: راه موافقت با حق چیست؟ فرمودند: مخالفت با نفس.

گفت: راه به‌دست آوردن خوشنودی حق کدام است؟ فرمودند: خشمگین بودن بر نفس.

پرسید: راه رسیدن به وصال حق چیست؟ فرمودند: دوری از نفس.

گفت: راه طاعت حق کدام است؟  فرمودند: روگرداندن از نفس.

پرسید: راه یادِ حق، کدام است؟ فرمودند: فراموشی نفس.

عرضه داشت: راه اُنس با حق چیست؟ فرمودند: وحشت از نفس.

پرسید: راه به‌دست آوردن این همه کدام است؟ فرمود: یاری جستن از حق بر علیه نفس.

آری، قرآن فرموده: «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ...» همانا نفسِ تربیت نشده، شدیداً به گناه امر می‌کند مگر خداوند ترحم نماید.

دستورات معنوی الهی چه امر و چه نهی‌اش، همان ترحّم خداوند بر بنده در مقابل بی‌رحمی و ظلم نفس است. یکی از دستورات مؤکد، روزه می‌باشد که اگر نتوانست مرا در مقابل نفسم یاری دهد و انرژی و قوت جهاد با نفس به من دهد، فقط گرسنگی و تشنگی چشیده است که شاید مرتاض‌هایی که ایمان به خداوند متعال هم ندارند بیش از ما گرسنگی و تشنگی بکشند و ریاضت ببینند که جز قرب به شیطان، چیز دیگری حاصلشان نمی‌شود.

 

آری، ما در ایام آموزش سربازی هستیم و در این دوران، فرمانده برنامه‌هایی برایمان تدارک دیده‌است که همگی موظف به رعایت آن هستیم که عبارتند از:
1️توبه و استغفار.

2️صدقه که پرداختش در این ماه بسیار سفارش شده است.

3️ روزه گرفتن تمام ماه حتی اگر شده یک روز.

4️رعایت پنج شنبه‌های این ماه که در لقمه‌ای دیگر خواهیم نوشت.

5️ قرائت مناجات شعبانیه.

6️قرائت صلوات مخصوص این ماه در هنگام ظهر.

7️انجام اعمال و اذکار و ادعیه‌ی مأثوره ماه، خاصه انجام اعمال روزهای سوم و نیمه‌ی ماه.

8️ احیا نمودن شب نیمه‌ی شعبان.

9️ بخشش خواستن و بخشیدن.

استاد بزرگوارم خانم مالک (ره) می‌فرمودند: هر وقت غصه‌دار شدید برای خودتان و برای همه‌ی مؤمنین و مؤمنات از زند‌گان و مردگان و آنهایی که بعداً خواهند آمد، استغفار کنید. غصه‌دار که می‌شوید گویا بدنتان چروک می‌شود و استغفار که می‌کنید این چروک‌ها باز می‌شود.

ایشان می‌فرمودند: دستور است که بعد از نماز عصر ۷۰ مرتبه استغفار کنید زیرا غروب که می‌شود عموم شیعیان دلشان را غم می‌گیرد که با استغفار برطرف می‌شود. با این استغفار دل پاک می‌شود و شیطان به دل پاک راه ندارد.

 

دو ذکر را بسیار اهمیت بدهیم: یکی شکر "الحمدلله" و دیگری استغفار "استغفرالله".

زیرا عبد وقتی مولا را می‌بیند شکر می‌کند و وقتی خودش را می‌بیند استغفار می‌کند.

 

ذکر استغفار خاصه در ایام ماه شعبان:

«أَستَغْفِرُ اللّهَ الَّذی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الحَیُّ القَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ»

هر روز ۷۰ مرتبه.

 

خداوند در قرآن فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ» زیرا توّاب، مهمان تازه واردِ خداوند است و مهمان تازه وارد عزیز است.

ایشان می‌فرمودند: وقتی استغفار می‌کنید، اطرافتان خلوت می‌شود و وقتی برای دوستان استغفار می‌کنید راه‌های مسدود شده را باز می‌کنید آنگاه حضرت علی (ع) در کنارت می‌نشیند. استغفار و حبّ و قُربِ علی (ع)، هر دو امان از عذاب الهی هستند.

 

🔟 توسل به امام زمان (عج)، زیرا که در شبی از این ماه ایشان متولد شده‌اند.

توسل به امام زمان (عج) با ذکر «یا مَولایَ یا صاحبَ الزَّمان أنا مُستَغیثُ بِکَ» روزی ۷۰ مرتبه.

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ نهم اردیبهشت ماه 1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک ‌لقمه از سفره‌ی امامِ کاظم، علیه السلام

 

امروز به بهانه‌ی شهادت امام هفتم علیه‌السلام کنار سفره‌ی نورانیش می‌نشینم و لقمه‌ی معنوی امروز را از سفره‌ی پربرکت باب الحوائجی برمی‌داریم که دریای کرم است.

امام کیست و اهمیت وجودیش در چیست؟

ما تلاش می‌کنیم به بهانه‌ی شهادت و میلاد هر کدام از ائمه معصومین (ع) نکاتی هر چند کوتاه در شناخت و معرفت آن عزیزان به عرض برسانیم. این را همه می‌دانیم که هیچ امری بدون واسطه ممکن نخواهد شد بلکه برای وقوع، تحقق و رخ دادن هر حقیقتی، وساطت لازم است. وساطت، امری حیاتی است. تا جایی که می‌شود گفت هیچ چیز بدون وساطتِ امور دیگر نه تحقق می‌یابد و نه به کمال مطلوب می‌رسد.

آری، خانه‌ها، بی‌وساطت معمار، بنا و کارگر ساخته نمی‌شود؛ و بدن‌ها، بی‌وساطت غذا رشد نمی‌کند؛ و دیده‌ها، بی‌واسطه‌ی نور نمی‌بیند؛ و گوش‌ها، بی‌واسطه‌ی امواج، صدا را نمی‌شنود؛ و دانه‌های نباتی، بدون اتصال و ارتباط با خاک و بی‌واسطه‌ی زمین، سبز نمی‌شوند و رشد نمی‌یابند.

البته که خاک نیز باید پاک باشد وگرنه خاکی که آغشته به آلودگی است، نه تنها دانه‌ها را سبز نمی‌کند بلکه آنها را برای همیشه فاسد و نابود می‌سازد. بنابراین، دانه‌ها جز با وساطت خاکِ پاک به حیات ویژه‌ی خود، یعنی سرسبزی و رشد و میوه‌دهی دست نمی‌یابند.

به این مطلب در سوره‌ی اعراف آیه‌ی ۵۸ اشاره شده است؛ فرموده: و زمین پاک است که گیاهش به اذن پروردگارش بیرون می‌آید و زمینی که ناپاک است جز گیاهی اندک و بی‌سود از آن بیرون نمی‌آید.

شأن انسان این است که به مقامِ خلافت اللهی و علم آدم الاسمائی و هدایت، کرامت و اوج انسانیت برسد اما آیا بی‌واسطه‌ی لازم می‌توان به این مقامات عالی معنوی رسید؟ هرگز!

اینکه انسان به واسطه‌ی چه واسطه‌ای به وادی انسانیت و عرصه‌ی آدمیت، که همان عالمِ ایمان، اخلاق، عمل صالح و نهایتاً تقواست، می‌تواند راه یابد، حقیقتی است که باید از زبان قرآن کریم شنید.

قرآن، فقط انسان‌های برتر، پاک و معصوم را دارای مقام وساطت میان خدا و خلق برای رساندن خلق به ایمان، عمل و لقای حق می‌شمارد. و آنان کسانی نیستند جز پیامبر اکرم (ص) و اهل بیتش؛ راهنمای انسان به سوی خدا، آشناکنندگان انسان با گذشته و آینده و معلمان حکمت که قرآن در شأن آنان است. اهل بیتی که ذره‌ای تباهی، نقص و عیب چه در پنهان و چه در آشکار در وجودشان راه ندارد. و امام مجتبی علیه‌السلام فرمودند: ما خاندانی هستیم که خدا ما را به اسلام گرامی داشت؛ و ما را از میان همه‌ی مخلوقات عالم انتخاب کرد، برگزید و آلودگی و ناپاکی را از ما زدود؛ و ما را به انواع پاکی‌ها آراست. آلودگی و ناپاکی، همان شک است و چون شک از ما زدوده شده، ما هرگز در وجود خدای حق و در دین او شک نمی‌کنیم؛ و نیز ما را از هرگونه سست‌رأیی و گمراهی پاک گردانید.

آری خداوند این پاکان را واسطه‌ی میان خلق و خودش قرار داده است به شرط آنکه انسان برای این مهم به این بزرگواران مراجعه کند.

رسول خدا (ص) فرموده‌اند: آسایش و راحت و رحمت و نصرت، توانگری و گشایش و خوشنودی و رضوان و راه خروج از مشکلات و پیروزی و تقرب و دوستی خدا و پیامبرش برای کسی است که علی را دوست بدارد و به امامان پس از او اقتدا کند. پس با همین یک روایت معلوم شد که تمام کمال و سعادت در سایه‌ی محبت و اقتدا به اهل بیت (ع) می‌باشد. البته هرکس در همه‌ی امور زندگی خود به اینان مراجعه کند، به اندازه‌ی فهم، گنجایش و ظرفیتش، از ولایت و حقیقت آنان که ولایت خدا و قرآن است، بهره می‌برد. افرادِ کم گنجایش و انسان‌های متوسط و دارندگانِ سعه‌ی وجودی، هر کدام به گونه‌ای.

اما گروهی هم هستند که هیچ بهره‌ای از نور وجود اینان نخواهند برد، گروهی که در مادیتِ محض و چاه طبیعت و دره‌ی هولناک هوی و هوس فرو رفته‌اند! قرآن می‌فرماید: گروهی پیامبر را با چشم سر می‌بینند اما شخصیت و رسالت و نبوتش را درک نمی‌کنند. اینان همانطور که صراط مستقیم را نشناخته‌اند، وی و اهل بیتش را هم نشناخته‌اند. و به عبارت دیگر آنان که نمی‌توانند و یا نمی‌خواهند باطن قرآن را تحمل کنند، باطن اهل بیت (ع) را هم نمی‌توانند، بشناسند زیرا زندگی آنان به ویژه قلبشان، در پوشش و حجابی است که نمی‌گذارد حقیقت، پیشوایی و امامتشان را درک کنند. و این پوشش بر اثر کثرت گناه، فسق، تعصب و لجاجت فراهم می‌آید و میان انسان و مشاهده‌ی حقیقت، مانع می‌گردد.

 

بیایید به خاطر امام مظلوم، فقط یک صفت از صفات بی‌کران آن حضرت را در خود ایجاد کنیم. فرمودند: شیعه‌ی ما نیست آنکه صفتی از خدا و صفتی از رسول خدا و صفتی از امام معصوم در او نباشد.

• اما صفت خدایی: کتمان سِر، یعنی اسرار بندگان خدا را فاش نکند.
• و صفت نبوی: مدارا با مردم؛ یعنی در برابر مردم، صبر و حلم و منشِ عفو و گذشت داشته باشد.
• و صفت امام: صبر در سختی و راحتی؛ یعنی در تمام پستی و بلندی زندگی از خود بی‌خود نشود و شیوه‌ی عقل و خرد را از دست ندهد.

 

در احوالات امام هفتم علیه‌السلام آمده‌است که هر روز پس از طلوع آفتاب تا هنگام زوال به سجده، عبادت و مناجات مشغول بودند و هارون برخی روزها بر بام می‌رفت و از روزنه‌ی بام زندان، به زندان نگاه می‌کرد و جامه‌ای را درگوشه‌ی زندان افتاده، می‌دید. روزی از زندانبان پرسید: آن جامه که همیشه می‌بینم چیست؟ پاسخ داد: آن جامه نیست، موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام است که در سجده است. آری، هارون با چشم سر می‌بیند اما چون کور باطن است از دیدن حقیقت محروم است. اگر باطن روشنی داشت، حضرت را حبس نمی‌کرد بلکه مانند غلام حلقه به‌گوش در خدمتش قرار می‌گرفت.

خدایا! پناه بر تو از ندیدن و نشنیدن و نشناختن و درک نکردن و مقتدا نداشتن. آمین یارب العالمین.

 

توسل به امام هفتم علیه‌السلام:

دو رکعت نماز ، در هر رکعت بعد از حمد ۱۲مرتبه سوره توحید.

 

دعای امام موسی کاظم (ع):

هر کس آن را بخواند، خداوند حوائج او را برآورد و او را روز قیامت با موسی‌بن‌جعفر (ع) محشور کند:

یا خالِقَ الْخَلْقِ وَ یا باسِطَ الرِّزْقِ وَ یا فالِقَ الْحَبِّ وَالنَّویٰ و یا بارِئَ النَّسَمِ وَ مُحْیىَ الْمَوْتىٰ وَ مُمیتَ الاَحْیآءِ وَ دائِمَ الثَّباتِ وَ مُخْرِجَ النَّباتِ اِفعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ

صلوات – سوم اردیبهشت ماه 1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.