بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه بارش

 

سلام، صبح بخیر. لحظه لحظه‌های ماه رجبتان مبارک. انشاءالله توفیق پیدا کنید در گروه رجبیون ثبت نام کنید و از نورانیت و معنویت این ماه خدا، بهره‌مند شوید که فردای قیامت هم، اذن شستشو در نهر رجب را دریافت کنید.

اگر جهان آخرت را باطن دنیا بدانیم، پس باید بگوییم: رجب، ماه شستشو و پاک شدن از تمام پلیدی‌هاست. ماه حرام و ماه خدا و ماه صلح و آرامش، ماه فتح باب برای سالکان راه خدا، ماه زیارت، ماه اعتکاف، ماه آماده شدن برای ضیافت الله، ماه میلاد حضرت علی علیه‌السلام و بعثت آخرین سفیر الهی و ماه بارش باران رحمت الهی بر زمین و زمینیان.

رجبیون کسانی هستند که برای این همه اتفاق، باید برنامه داشته باشند آن هم برنامه‌ای مطابق با فرمایش بزرگان دین.

مثلاً برای لیلة الرغائب، برنامه‌ی عبادی و دینی داشته باشند نه اینکه این روز بزرگ را با روز عاشقی فرنگی‌ها یکی کنند و روز عبادت را تبدیل به روز گناه کنند!

در عظمت این ماه، همین بس که روزی از آن، روزِ بارش رحمت الهی به شکل ویژه است.

یکی از قوانین طبیعت، قانون بارش است. نگاه کنید به طبیعت؛ وقتی گرد و غبار تابستان چهره‌ی طبیعت را کثیف و خاک آلود می‌کند؛ باران‌های پاییزی به شدت شروع به باریدن می‌کند و همه چیز را پاکیزه می‌کند، سپس آفتاب می‌تابد و همه چیز را خشک می‌کند. این موضوع در سال، چند بار تکرار می‌شود. شما وقتی شروع به خانه تکانی عید می‌کنید خداوند هم با نزول باران، شروع به تمیز کردن طبیعت می‌کند. من و شما نمی‌توانیم خود را از این قانون دور نگه داریم!

پس چگونه بارش کنیم؟ و چگونه باریدن و بخشیدن و سرازیر شدن و فوران کردن را تمرین کنیم و یاد بگیریم؟

ابتدا، مهرتان را بارش کنید. فکر مثبت و سازنده‌تان را بارش کنید. بارش تبسم، بارش انرژی مفید، بارش اطلاعات و دانسته‌ها و بارش مال و هر کمک مثبتی. بارش یعنی چیزی را برای خودت جمع نکنی. جمع آوری، ضدِ بارش است. در طبیعت نگاه کنید، ببینید زمین به آسمان می‌بخشد، آسمان به زمین، شته به مورچه، مورچه به شته، خورشید، بی‌دریغ بارش می‌کند حتی اگر شما ناسپاسی کنید، باز هم فردا می‌تابد.

قانون بارش می‌گوید: نباید درکمد لباست، لباسی باشد که یک‌سال است از آن استفاده نشده؛ اگرکهنه یا پاره است، دور بینداز، اگر قابل استفاده است ببخش. نباید انباری داشته باشیم و مدت‌ها چیزی را انبار کنیم. انباری ضد بارش است.

هر بارشی، جایی برای جذب رحمت الهی باز می‌کند پس هرجا در زندگیِ خود، مانع یا بستگی احساس می‌کنید از همان جا بارش را شروع کنید.

فرمودند: هر گاه پول نداشتی و دستت خالی بود، صدقه بده حتی اگر شده قرض کن. صدقه بده تا مانع و بستگی تبدیل به گشایش شود.

یکی از طبیعی‌ترین بارش‌ها، تشکر و سپاسگزاری است. متأسفانه ما خیلی کم تشکر می‌کنیم، روح تشکر در ما پرورش نیافته است. فکر می‌کنیم اگر چیزی را به رایگان به‌دست آوردیم باید از مسبب آن تشکر کنیم در حالیکه این روش بسیار نادرست است! اگر کتابی خریدی و همه‌ی آن را خواندی و فقط یک خط آن برایت مفید بود، به هر وسیله که ممکن است از نویسنده‌ی آن تشکر کن؛ همین طور در همه چیز.

جالب اینکه تشکر از دیگران، قبل از تشکر از خداوند آمده‌است که فرمودند: شکر گزارترین مردم، نزد خداوند کسی است که از مردم تشکر می‌کند.

از همین امروز که روز بارش است، بارش تشکر را شروع کنید. نماز شکر به درگاه خداوند بجا آورید. تشکر زبانی و عملی از اطرافیان و از خانواده و از عزیزانی که در میان ما نیستند به فاتحه و خیرات کنید.

خداوند بارش را از بندگانش توقع دارد، مخصوصاً بارش مالی و مادی را. صدقه بدهید، آن هم عاشقانه.

صدقه سه دیدگاه دارد:

عده‌ی زیادی صدقه را از سر معامله می‌دهند. البته خداوند آنقدر رحمتش وسیع است که اینگونه صدقات را هم بی‌بهره نمی‌گذارد. اما اینگونه صدقه دادن باعث وابستگیِ بیشتر ما می‌شود زیرا صدقه می‌دهیم تا بیشتر بگیریم!

عده‌ی دیگری صدقه را از روی ترس می‌دهند؛ ترس از حوادث و بلایا. این بد نیست، خداوند هم اجری به این‌ها می‌دهد اما می‌دانیم که در قانون طبیعت، پاداش هر عمل نیکی به نیت درونی پشت آن عمل، وابسته است.

و عده‌ای دیگر، صدقه را از سر عشق می‌دهند، این برترین نوع بارش است، می بارند بی هیچ واهمه‌ و ترس و توقع و انتظاری! و از اینکه می‌بارند و می‌بخشند، لذت می‌برند، به وجد می‌آیند و دست خود را می‌بوسند. صدقه‌ی واقعی همین است!

هیچ می‌دانی که امام حسین علیه‌السلام برای کمک به نیازمندان، شرطی داشت؟ می‌فرمود: خواسته‌ات را روا می‌کنم به شرط آنکه قول دهی هرگاه حاجتی داشتی، اول به سراغ من بیایی و این فیض را جای دیگری نبری.

بارش مالی به دیگران، عشق حسین علیه‌السلام است.

پیامبر اکرم (ص) از جبرائیل پرسید: پاداش صدقه چقدر است؟ جبرائیل گفت: صدقه پنج نوع است.

نوع اول پاداشش یک به ده است و آن صدقه‌ای است که به آدم سالم، دهی.

نوع دوم پاداشش یک به هفتاد است، و آن صدقه‌ای است که به آدم زمین‌گیر و ناتوان دهی.

نوع سوم پاداشش یک به هفتصد است، و آن صدقه به پدر و مادر است. اگر یک چَشم به پدر و مادرت بگویی؛ یا یک لبخند به صورت آنها بزنی؛ لطف الهی هفتصد برابر پاداشت می‌دهد.

صدقه‌ی نوع چهارم پاداشش یک به هفتاد هزار است، و آن بارش به اموات است، زیرا آن جهان، جهانِ نیاز است، اگر به نیتِ آنها، دلی را شاد کنید، مشکلی را حل کنید، خداوند هفتاد هزار برابر پاداش می‌دهد.

نوع پنجم پاداشش یک به صد هزار است، و آن صدقه به عالم است، و آن صدقه‌ای است که در اختیار عالم قرار دهیم تا خرج آموزش و تربیت عالم کند.

روز آرزو، بارش و شب لیلة الرغائب است. اکنون فکر کنیم، چه چیزی را باید بارش کنیم؟! مهرمان، عشقمان، پولمان، دانشمان، وقتمان و... چگونه با این قانون طبیعی هم‌سو شویم؟!

خدایش بیامرزد استاد گرانقدر ما را؛ وقتی یک لیوان آب میوه برایش می‌بردم، می‌گفت: اول کمی خودت بخور و تا نمی‌خوردم، او نمی‌خورد! حتی در لیوان آب میوه‌اش هم، بارش داشت.

امروز ما بباریم، اگر شده به دعایی. ببین چه روز خوبی خواهد شد، وقتی بهترین‌ها را برای دیگران بخواهی؛ و سرلوحه‌ی کارت، مهر و محبت باشد.

دعا گویم. صلواتی به روح پاک مرحومه خانم مالک هدیه بفرمایید.

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: سجده

 

دنیا، سرزمین تقدیر و تشکر است و در قالبِ یک قاعده‌ی عقلانی، شُکر منعم واجب است؛ و بهترین نوعِ شکر برای بهترین‌هاست؛ و زیباترین نوعِ تشکر، در قالب یک سجده‌ی ساده انجام می‌شود که هم به خداوند منان اختصاص دارد و هم کاربردی و عملی است؛ و نه صرفاً زبانی.

زندگی انسان، همان آواز آسمانی است و آواز ما را هم، آوای الهی گویند.

همه چیز، موسیقی معنوی می‌خوانند و تسبیح می گویند.

در سجده های طولانی، باید از خداوند که بهترین هاست تشکر کرد سپس تارِ وجود خویش را نواخت.

آیا تا به حال این کار را انجام داده‌ای؟! مبادا هرگز صدای تارِ درونت را نشنیده باشی؟!

 

در فرهنگ عارفان، همیشه سخن از سحر است و سجده‌ی شکر؛ آسمانیان و زمینیان همه باید، باهم آوازِ بلند خداوند را بخوانند «والنَّجمُ والشَّجرُ و یَسجُدان» ستارگان آسمان، درختان و گیاهانِ زمین، همه در سجده برای خداوند هستند و آوازِ تسبیح، سر داده اند.

آری! سجده، شیرین‌ترین سرودی است که هر موجودی توسط آن، خودش را به توحیدِ ناب و حقِ محض نزدیک می‌سازد.

سوختنِ عاشقانه را در سجده‌گاه، باید تمرین کرد؛ و پروازِ عارفانه را در سجده باید تجربه نمود.

 

سجده و اثرات آن:

• آرامش آرمانی:

انسان، روحش به چه چیزی آرامش می‌یابد؟ اگر تمام انسان ها، در مقابل کسی، زانویِ شاگردی بزنند، اگر همه‌ی بشریت، پشت سرِ کسی به او اقتدا کنند، اگر کل ِجهان را به کسی هدیه بدهند، اگر قدرت جهانی را به کسی بسپارند، اگر اسمِ کسی بر تابلوهای طلایی نوشته شود، اگر تاریخِ جهان را به نام کسی ثبت کنند، اگر برای تفریح، تمام جهان را گردش کنند، اگر تمامِ حرکات و سکناتِ زندگی کسی را نفس به نفس، به فیلم کشیده و عکس بردارند، ذره ای از آن آرامش آرمانی را به دست نخواهند آورد، زیرا که این آرامش فقط در تکیه بر خداست که ایجاد می‌شود.

در زندگی، چه کسی غیر از خدا می‌تواند رازدار انسان باشد؟غیر از خدا چه کسی می تواند پناهگاهی مطمئن برای انسان محسوب شود؟ غیر از خدا، چه کسی می تواند رفیقی شفیق، دلسوز و بی توقع باشد؟ آری فقط با داشتنِ خدا و تکیه بر او می‌توان به آرامش آرمانی رسید.

 

• تواضع و تقرب:

اوجِ تواضع بنده را باید در سجده جستجو کرد. علی(ع) فرمودند: هنگامی که انسان، نماز می‌خواند ساییدنِ گونه ها به خاک، نشانه‌ی تواضع؛ و گذاردنِ اعضای شریف بر زمین، دلیلِ کوچکی و حقارت است. آری! سجده‌گاه، آموزشگاهی است که بنده‌ی خدا، تواضع، تقرب جستن، خلوص، تزکیه، تنهایی، تفکر و تکلیف را در آن تجربه می کند و به صورت عملی و کاربردی تمرین می کند.

 

• تشکر و تذکر:

جایی که «شعاعِ شمس» برای خدا، سجده می‌کند چرا انسان بر خداوند سجده نکند؟! چرا انسان، تشکرِ زیبا به جا نیاورد؟ در تمام آسمان ها، جایی را نمی‌توان یافت که بر آن، فرشته‌ای در سجود؛ یا کوشنده ای در تلاش نباشد. اگر آسمان، سجده‌گاهِ فرشتگان است چرا دنیا، فرودگاه و سجده‌گاهِ عاشقانِ حق نباشد؟ مگر شکر نعمت واجب نیست؟! خدا را چگونه می‌توان شکر کرد؟

 

• استکبار زدایی:

امام علی (ع) فرمودند: شما را به خدا، شما را به خدا، بپرهیزید از سرکشی در این جهان؛ و بترسید از کیفرِ ناخوشایندِ ستم در آن جهان؛ خودبینی، بزرگترین و دهشتناکترین دامی است که شیطان بر سر راهِ بندگان خدا گسترده تا راهِ رسیدن آنها به خدا را ببندد اما خداوند، بندگانِ با ایمانِ خود را، از این آسیب بر کنار می دارد، با نمازها و زکات‌ها و روزه گرفتن‌های دشوار، اندام‌هایشان بیارامد؛ و دیده‌هایشان خاشع شود. و سبک ساختنِ دل‌هایشان؛ و بردنِ خودبینی از ایشان، به فروتنی در عبادت‌هاست.

البته سجده، چیزی نیست که بشود در یک لقمه، از آن سخن گفت و یک لقمه از آن را تناول کرد، اما به اندازه‌ی همین یک لقمه، خوب است که بدانیم:بنده، در هیچ حالتی به اندازه‌ی حالت سجده، به خدا نزدیک نمی‌شود که فرمودند: می‌شود با یک سجده، هفت حجابِ بین خود و خدا را پاره کرد و به قرب الهی رسید. که خداوند فرموده: «سجده کن و تقرب جوی»

امام صادق (ع) فرمودند: به خدا سوگند، کسی که حقِ سجود را به جای آورد و سجده‌ی حقیقی کند، به هیچ عنوان، زیان، متوجهِ او نخواهد شد. اگر چه در تمام مدتِ عمر خویش، یک‌بار چنین سجده‌ای را به‌جا آورد.

این روایت مثل عسل شیرین است، بلکه شیرین تر. حضرت فرمودند: برای هر نَفَس از نَفس‌های شما، شکری بر تو لازم است، بلکه هزار شکر یا بیشتر. و برای هر سجده، هزاران سجده‌ی شکر، واجب است و برای هر سجده‌ی شکر، هزاران سجده‌ی شکرِ دیگر و به دنبال آن بی نهایت سجده‌ی شکر، برای بی نهایت نعمت‌های مادی و معنوی.

 

حقیقت سجده چیست؟

حقیقت سجده این است که همان طور که در حالتِ سجده، چشمان شما هیچ چیزی را نمی‌بیند، قلب و روح شما هم متوجه هیچ چیز، جز خدا نباشد، هیچ نبیند و نخواهد؛ این حقیقت سجده است.

مرحوم عارف ربانی، میرزا جواد ملکی تبریزی می نویسد: من از برخی بزرگان پرسیدم: کدام یک از اعمالی که شما تجربه کرده‌اید، اثرش در قلب بیشتر است؟ فرمودند: سجده‌ای طولانی در هر روز، که ادامه داشته باشد و گفتنِ ذکر یونسیه در آن سجده، به طوری که در حال سجده، روحِ خود را اسیر و گرفتار و مغلول در زندان نفس ببینیم و خلاصی آن را از خدا بخواهیم.

 

بیایید همه با هم سجده‌ی شکر به‌جا آوریم و ثواب آن را به روح ساجده‌ی عالم صدیقه‌ی طاهره (س) هدیه نماییم.

 

لقمه‌ی عملی:

بیایید از امروز حسابِ داشته‌هایمان را داشته باشیم نه حسابِ باخته هایمان را؛ و حسابِ نعمت هایمان را داشته باشیم، نه حساب مصیبت هایمان را؛ و حسابِ دوستانمان را داشته باشیم، نه حساب دشمنان خود را؛ بیاید حساب سلامتی‌مان را داشته باشیم نه حساب بیماری‌های خود را؛ آن‌وقت روزانه، سجده‌ی شکری به‌جا خواهیم آورد و از زندگی لذت خواهیم برد.

 

ذکر: در سجده، ۱۹ مرتبه «یا وهّاب» فقر و تنگی معیشت را دور می کند.

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

صبح‌دمان و مناجات

صبح جمعه هنگامه نیایش، دعا و دلتنگی برای مهدی زهرا سلام‌الله‌علیها است. بیایید با هم برایش دعا کنیم و بخواهیم خداوند دیدار دولتش را روزی ما قرار دهد.

 

حضرت زهرا علیهاالسلام فرمودند: روزی پیامبر خدا نزد من آمدند در حالی که من بعد از نماز صبح خوابیده بودم، با پای مبارک خود مرا تکان دادند و فرمودند: دخترم برخیز و شاهد روزی پروردگارت باش و در طلب روزی بکوش.

تو از غافلان مباش زیرا خداوند روزی مردم را به هنگام سپیده صبح تا طلوع خورشید تقسیم می‌کند.

حدیث بسیار زیبا و گویایی است؛ کافی است متوجه باشیم چه کسی فرموده و به چه کسی فرمودند، اهمیت مطلب برایمان روشن می‌شود.

پس بیایید بعد از نماز صبح سه کار انجام دهیم:

🔰اول سجده شکر؛ به‌ خاطر داده‌هایش،

🔰دوم ۱۰۰ مرتبه ذکر ماشاءالله؛ به خاطر گرفتن حاجت‌ها،

🔰سوم شروع روز با لبخند؛ به خاطر اینکه هستیم و خدایی داریم نزدیک که حتی گریه‌های ما را زیر باران هم می‌بیند. او آنقدر نزدیک است که دلهایمان را می‌خواند.

دگر چه می‌خواهیم؟

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.