هفتم محرم 1396

▪️محورهای سخنرانی ۷ محرم، ۶ مهر ۱۳۹۶

 

 🔹شناخت امام حسین (ع) باید از زبان علما باشد

🔹 متوسل شویم به حضرت علی‌اصغر (ع)

🔹 بر سر سفره‌ی توسل

🔹 با زیارت کردن و خواندن زیارت‌نامه چه چیز را اعلام می‌کنیم؟

🔹 در باب ثواب زیارت امام حسین (ع)

🔹 محورهای زیارت عاشورا

🔹 زیارت به چه معنا است؟

🔹 سیری در فرازهای زیارت عاشورا

 

مشروح سخنرانی در ادامه مطلب (برگرفته از اینجا)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

یا فاطمه الزهرا أغیثینی

هفتم محرم 1439- 6 مهر 1396

محورهای سخنرانی

شناخت امام حسین علیه‌السلام باید از زبان علما باشد

متوسل شویم به حضرت علی‌اصغر علیه‌السلام

بر سر سفره‌ی توسل

با زیارت کردن و خواندن زیارت‌نامه چه چیز را اعلام می‌کنیم؟

در باب ثواب زیارت امام حسین علیه‌السلام

محورهای زیارت عاشورا

زیارت به چه معنا است؟

سیری در فرازهای زیارت عاشورا

شناخت امام حسین علیه‌السلام باید از زبان علما باشد

امام حسین علیه‌السلام را باید از زبان علما شناخت، امام حسین علیه‌السلام را باید از تاریخ اسلام شناخت. صد و چهل آیه‌ی قرآن در باب امام حسین علیه‌السلام است، دنبال اینها باشیم و بیاموزیم، قدری تلاش کنیم معرفت خود را به امام حسین بالا ببریم، حیف است که هر روز، زیارت عاشورا بخوانیم و معرفت به او و زیارت عاشورا نداشته باشیم.

به طعنه به امام صادق علیه‌السلام گفتند: این مردمی که به حسین گریه می‌کنند، گرفتار هستند، دلگیر هستند، به نام حسین گریه می‌کنند و نه بر حسین. امام فرمودند: خوش به حالشان، چه خوب است که محبان ما، گرفتاری‌هایشان را درب خانه‌ی ما می‌آورند، و چه خوب است که نیازشان را درب خانه‌ی امام حسین علیه‌السلام می‌آورند، چه خوب است که نیازشان را به درب خانه‌ی دشمنان ما نمی‌برند.

متوسل شویم به حضرت علی‌اصغر علیه‌السلام

امروزه برخی دانشمندان روسی که اصلاً به خدا معتقد نیستند جملات عجیب در باب علی‌اصغر علیه‌السلام دارند. امروزه هندوها، از گاندی گرفته تا دانشمندان دیگر جملات عجیب درباب علی‌اصغر علیه‌السلام دارند. میرزای قمی، این بزرگواری که با امام زمان عجل‌الله‌فرجه در ارتباط بود، به دوستان و طلبه‌ها تأکید می‌کردند که هر کس گرفتار بود، یک روز روضه‌ی علی‌اصغر علیه‌السلام بخوانند.

کسی گفت در زندگی گرفتاری برایم پیش آمد، آبرو و مالم در خطر بود. پس خانواده را جمع کردم، گفتم چهل روز نذر عاشورا می‌کنم، هر روز عاشورا می‌خوانیم. من روضه می‌خواندم و هر روز روضه‌ی یکی از بزرگواران را می‌خواندم. چله تمام شد، در عالم مکاشفه امام حسین علیه‌السلام را دیدیم، آقا فرمودند: چرا این قدر به زن و بچه‌ات زحمت دادی؟ چهل روز است که روضه می‌خوانید و گریه می‌کنید، همان روز اول، یک روضه‌ی اصغرم را می‌خواندی تا خدا گره زندگیت را به دست اصغرم باز کند.

آیت‌الله حائری همیشه به طلبه‌ها می‌گفتند روضه‌ی علی‌اصغر علیه‌السلام را بیشتر بخوانید، زیرا لحظه‌ای که تیر به گلوی علی‌اصغر علیه‌السلام اصابت کرد، برای امام حسین علیه‌السلام بسیار سخت بود، برای همین سفارش می‌کردند روضه‌ی علی‌اصغر را بیشتر بخوانید، دل اباعبدالله با این روضه شاد می‌شود.

اولین شهید ولایت، محسنِ شش ماهه‌ی فاطمه‌الزهرا علیهاالسلام است؛ و آخرین شهید میدان ولایت در دشت کربلا، علی‌اصغر شش ماهه امام حسین علیه‌السلام.

سه تیر سه‌شعبه در کربلا آورده بود که هر سه تیر مسموم بود. تیر سه‌شعبه، تیر جنگی نبود؛ تیری بود که با آن شکار حیوانات قوی جسته می‌کردند؛ و در هیچ جنگی جز در کربلا تیر سه‌شعبه آورده نشده است. ملعون گفت: یکی را به چشم ابوالفضل علیه‌السلام زدم، یکی را به قلب حسین علیه‌السلام، و یکی را به گلوی علی‌اصغر علیه‌السلام.

چشم ابوالفضل و قلب حسین و گلوی بریده علی‌اصغر علیهم‌السلام را کنار هم بگذارید، پس اسلام و تشیع و امام زمان عجل‌الله‌فرجه را از آن استخراج کنید.

هنگامی که روی دست امام حسین علیه‌السلام به گلوی علی‌اصغر علیه‌السلام تیر زده شد، اول کاری که امام کردند، خون علی‌اصغر علیه‌السلام را به سمت آسمان پرتاب کردند. شیخ شوشتری می‌گویند: اگر از آن خون، قطره‌ای به زمین می‌ریخت زمین غضب می‌کرد، در آن لحظه آقا به فکر زمینی‌ها بودند… در آن لحظه آقا امام حسین علیه‌السلام جمله‌ای گفتند: دیدن این مصیبت‌ها برای من آسان است، زیرا می‌دانم که خدایا، تو من را می‌بینی؛ این جمله آخر عرفان است.

سپس در حالی که علی‌اصغر روی دستشان بود، فرمودند: خدایا، اگر در این جنگ قرار نیست که از آسمان به من یاری برسد، پس آن امدادهای آسمانی را ذخیره کن برای کسی که از من بهتر است! (روزی که او قرار است بجنگد به او امداد برسان) کسی که قرار است انتقام من را بگیرد، از این گروه ظالمان.

(مثل جنگ بدر، که ملائکه آمدند و یا مثل جنگ حنین که اجنه آمدند… البته خود حسین علیه‌السلام این گونه خواسته بود که یک نمایشی راه بیندازد، که یک سمت آن حسین و یک سمت آن شیطان باشد.)

توجه عالم را هر سال که روضه‌ی علی‌اصغر خوانده می‌شود، باید به این جمله‌ی آقا جلب کرد که آقا تنها، تن به قضای الهی داد که حضرت مهدی تنها، تن به بلا ندهد.

بر سر سفره‌ی توسل

شب جمعه است، امشب شب دعا است، امشب را اختصاص به دعا بدهید.

می‌خواهم سه دعا و توسل به شما بدهم.

توسل اول به امام حسین علیه‌السلام است. توسل است، اما چیده شدن کلمات در این دعا، به‌گونه‌ای است که محیرالعقول است، می‌گویند که عقل‌های فهمیده هنوز نتوانسته‌اند آن را درک کنند، و دلیلش را بفهمند.

128 مرتبه از امشب تا شب هفتم امام حسین علیه‌السلام بگویید:

الهی بِحق الحُسین و أخیهِ و جَدهِ و أَبیهِ و اُمّهِ و بَنیهِ و شِیعَتهِ و مَوالیهِ و زائرهِ و سُکانهِ و مُجاورهِ، صل عَلی مُحمدٍ و آل مُحمد وَ أَخرِجنی مِنَ الهمّ الَذی أَنا فیهِ وَ مِنَ الغَمِّ الَذی أَنا فیهِ بِرَحمَتِکَ یا أَرَحمَ الراحمین.

این جمله محیرالعقول است که می‌گویی الهی بحق الحسین و أخیه، نمی‌گویی به جدِ حسین، به مادر حسین، می‌گویی تو را قسم می‌دهم به حسین و برادرش، بعد می‌گویی جدش، تنها دعای است که برادر از جد جلوتر بیان شده است.

حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام به پدرشان فرمودند: تشنه هستم، آقا انگشتر عقیقشان را در دهان ایشان گذاشتند، اما یک قطره آب نیامد. حضرت قاسم علیه‌السلام به عمویشان فرمودند: تشنه هستم، آقا همان انگشتر را در دهان قاسم بن الحسن گذاشتند، آب از کناره‌های دهان ایشان می‌ریخت، می‌گویند حضرت قاسم تنها شهیدی است که زنده آب نوشید و بعد شهید شد. این‌جا همان انگشتر است، در آن جا امر از خداوند نیامده است. مثل کارد حضرت ابراهیم، به سنگ می‌زند می‌بُرد، به گلوی اسماعیل که می‌کشد نمی‌بُرد، زیرا این‌جا خلیل می‌خواهد بِبُرد اما جلیل می‌گوید نَبُر.

ما موظف هستیم ذکر و توسل خود را داشته باشیم، حالا امر خدا برای عده‌ای اجابت است و برای عده‌ای دیگر جور دیگری اجابت می‌کند و هیچ کس دست خالی بر‌نمی‌گردد.

دوم می‌خواهم ذکر یک ساله به شما بدهم:

کسانی که می‌خواهند به قرب خدا برسند و به خدا نزدیک شوند راه اولشان این است که سیرشان را با امام حسین علیه‌السلام شروع کنند. اگر می‌خواهد توبه کند در مجلس امام حسین علیه‌السلام توبه کند، اگر می‌خواهد تصمیمی برای زندگیش بگیرد، در مجلس امام حسین علیه‌السلام این کار را بکند، مدد می‌خواهد، از امام حسین علیه‌السلام مدد بخواهد.

مگر حاج آقا دولابی درس خوانده بود؟! سواد نداشتند، خودشان فرمودند، سینه‌ام را به ضریح امام حسین علیه‌السلام چسباندم، همان جا، ضریح باز شد، یک دست بیرون آمد، سینه‌ی من را باز کرد، یک سیب داخل سینه‌ی من گذاشت، سپس سینه‌ی من را بست، پس شد آقای دولابی. یک شبه سیر او کامل شد، زیرا با حسین زهرا علیهماالسلام شروع کرد.

و دوم چیزی که برای رسیدن به خدا لازم داری، داشتن ذکر مدام است، مخصوصاً در آخر الزمان، که اوج انواع بلاها است.

امروز نذر کن از هفتم محرم امسال تا سال آینده، هفتم محرم،

روزهای پنج‌شنبه هزار مرتبه؛ سبحان الله و بحمده،

روزهای جمعه هزار مرتبه؛ یا الله،

روز شنبه هزار مرتبه؛ لااله الا الله،

روز یکشنبه هزار مرتبه؛ یا حَیُّ یا قَیّوم،

روز دوشنبه هزار مرتبه؛ لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم،

روز سه‌شنبه هزار مرتبه؛ اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم،

روز چهارشنبه هزار مرتبه؛ استغفر الله العظیم.

اگر یک سال توان نداری، چهل روزه این ذکرها را بردارید، نذر کنید که به آن مقید بشوید.

سوم: توسل به ابوالفضل علیه‌السلام

عالم بزرگوار فرمود همسایه‌ای داشتیم که کلیمی بود، روزی من می‌خواستم که به مجلس روضه بروم، از درب خانه که بیرون آمدم، دیدم انگار که گریه کرده است. گفتم آقا موسی! چه شده؟ گفت: همسرم حالش خراب است، در حال احتضار است. گفتم انشاءالله خدا شفایش می‌دهد. گفت: از این حرف‌ها گذشته و حالش خیلی خراب است، به موسی قسم یک هفته است که غذا نخورده و بیهوش شده است، و دکترها جوابش کرده‌اند. گفتم من می‌خواهم روضه گلستان شهدا بروم، در آنجا برایش به ابوالفضل علیه‌السلام توسل می‌گیرم. تا گفتم ابوالفضل، سه مرتبه گفت: یا اباالفضل و گریه کرد. گفت من هم دو گوسفند نذر ابوالفضل می‌کنم، تا بچه‌هایم یتیم و بی‌مادر نشوند.

فرمود: من در روضه از او یاد کردم و مردم دعا کردند، صبح هم در دعای ندبه یادی از او کردم و مردم دعا کردند. ظهر به خانه برگشتم، دیدم که درب خانه را می‌زنند، دویدم و با خودم فکر کردم که همسر آقا موسی فوت کرده است و آمده‌اند همسایه‌ها را خبر کنند. دیدم موسی است، بغلم کرد، گفت: گوسفندهای ابوالفضل را کجا قربانی کنم؟ گفتم: چطور شده است؟ گفت: به ابوالفضل قسم امروز صبح همسرم نشسته و غذا خورده و حالش هم بسیار خوب است. من تعجب کردم، به او گفتم که غذا می‌خواهی؟ گفت: نمی‌دانی که در سحر چه شد؟! گفتم: چه شد؟ گفت: پسر ام‌البنین آمد داخل، من که او را نمی‌شناختم، آقا گفت: بلند شو، من می‌گویم بلند شو. گفتم: شما چه کسی هستید؟ دکترها به من گفته‌اند تکان نخورم حالم بد است. گفت: پسر ام‌البنین، برادر حسینم هستم، من به تو می‌گویم بلند شو. گفتم: دستم را بگیر، می‌ترسم. گفت: نمی‌بینی دست در بدن ندارم…

حالا بگو: آقا جان، کلیمی از شما حاجت بگیرد و ما دست خالی باشیم؟!

چهل شب بین نماز مغرب و عشاء یک مرتبه بگویید: «اللهم صل علی محمدٍ و آل محمد» سپس با دل شکسته بگویید: «یا مَن یُجیِبُ المُضطر إذا دَعاهُ و یَکشِفُ السوء، یا ربِّ یا رَبِّ یا رَبِّ یا عباس بن علی بن ابی طالب الامان الامان الامان، ادرکنی ادرکنی ادرکنی …»، ادرکنی را تکرار کن تا جایی که نفس دارید.

با زیارت کردن و خواندن زیارت‌نامه چه چیز را اعلام می‌کنیم؟

منظور از زیارت و منظور از زیارت‌نامه خواندن چیست؟

1- نشانه‌ی عملی تولی و تبری است. گاهی این تولی و تبری را باید با زبان نشان دهی، گاهی با خدمت کردن و گاهی با رفتن به زیارت، عالی‌ترین نوع آن زیارت است.

2- زیارت اهل‌بیت علیهم‌السلام موضع فکری هر کس را معلوم می‌کند. با زیارت، خط فکری خود را مشخص می‌کنم. با زیارت رفتن موضع‌گیری خود را معلوم می‌کنم، من طرف ظالم هستم و یا طرف مظلوم؟! من چه کسی هستم؟ با زیارت عاشورای امام حسین علیه‌السلام خط فکری سیاسی و اجتماعی من معلوم می‌شود، با زیارت، از دشمنان اهل‌بیت علیهم‌السلامتبری‌جویی می‌کنم، با زیارت تولی و محبت خود را به اهل‌بیت نشان می‌دهم و این دو مورد از فروع دین هستند.

3ـ زیارت عاشورای امام حسین علیه‌السلام و خواندن آن، تجلیل از شهادت است و احترام به ارزش‌های دینی است. فرهنگ عاشورا در زیارت عاشورا است، هنگامی که من به خواندن آن تقید پیدا می‌کنم و آن را می‌خوانم متصل می‌شوم و در حقیقت احترام می‌گذارم به ارزش‌های دینی.

زیارت امام حسین علیه السلام احیا و تجدید آن هدف امام حسین علیه‌السلام است.

استاد مطهری: اگر از شما بپرسند که چرا عاشورا می‌خوانید  و چرا حسین حسین می‌کنید؟! چرا سینه می‌زنید و سیاه می‌پوشید؟ شما بگویید: برای تجدید حیات اسلام، برای تجدید حیات دل مرده‌ام، سالی یک بار می‌خواهم دل مرده‌ی خود را زنده کنم. آدمی که در معنویت رشد نمی‌کند سکته‌ی معنوی کرده است، نیازمند این است که روحش احیا شود، با آمدن محرم و فریاد یا حسین، این روح دوباره احیا می‌شود.

این کارها برای این است که در کوثر وجود امام حسین علیه‌السلام شست‌وشو کنیم؛ برای اینکه از نو، مبادی اسلام را بیاموزم؛ برای اینکه از نو روح اسلام را به خودم ترزیق کنم؛ برای اینکه حس امر به معروف و نهی از منکر، احساس جهاد، احساس شهادت و احساس فداکاری در راه حق را فراموش نکنم، سالی یک بار با عاشورای حسین علیه‌السلام به خودم یادآوری کنم.

به فرموده‌ی امام علی علیه‌السلام، تمام احکام دین را در یک طرف بگذار، امر به معروف را یک طرف دیگر، تمام احکام دین مثل نم است، و این امر به معروف دریا است.

در باب ثواب زیارت امام حسین علیه‌السلام

روای از امام صادق علیه‌السلام پرسید: زیارت حسین علیه‌السلام پاداش ثواب شهدای جنگ بدر را دارد؟ گفت: آقا اگر خطر مردن باشد چه؟! آقا نفرمودند نرو، بلکه فرمودند: هر یک قطره‌ی خونش که به زمین بریزد، تمام گناهانش را خدا می‌بخشد. گفت: آقا اگر او را بگیرند و زندان کنند چه؟ آقا فرمودند: در عوض، روز قیامت غم و غصه نخواهد داشت. گفت: آقا اگر او را به جرم زیارت رفتن کتک بزنند چه؟ آقا فرمودند: هر دردی که اندامش می‌کشد خدا برایش یک حسنه می‌نویسد، او هر چه اصرار کرد، امام نفرمود: نرو.

روای نقل می‌کند بین مدینه و مکه امام صادق علیه‌السلام را دیدم که غمگین و محزون بودند، گفتم آقا چه شده‌است؟ فرمود: اگر آنچه من می‌شنیدم تو هم می‌شنیدی، مثل من می‌شدی. فرمودند: می‌بینم ملائک را که گرد بارگاه حسین علیه‌السلام ناله می‌زنند و التماس می‌کنند که خدایا لعنت بیشتر بر قاتلان حسین کن، می‌بینم جنیان را که ناله و گریه می‌کنند؛ و یک لحظه از این گریه آرامش ندارند. اگر زائر حسین علیه‌السلام می‌دانست (آنکه به زیارت می‌رود، آنکه زیارت عاشورا را می‌خواند به قصد زیارت) که پیغمبر و علی و فاطمه و اهل‌بیت علیهم‌السلام و شهدای راه دین را چه‌قدر خوشحال می‌کند و چقدر دعا در حق او می‌کنند و چه اجرهایی به او می‌دهند، دوست داشت یک قدم از قبر حسین علیه‌السلام کنار نرود و عمری را در آن جا ساکن باشد. هر یک قدم که برمی‌دارد، هر چیزی که زیر پایش است برایش دعا می‌کند؛ آفتاب که به او بخورد، گناهانش بخشیده می‌شود؛ و هر کس یک‌بار زیارت حسین علیه‌السلام کند، خدا ملکی را می‌گذارد که تا زنده است برای او دعا کند؛ و زمانی که از دنیا رفت برای او استغفار کند، الی یوم القیامت.

شخصی نزد زین‌العابدین مازندرانی آمد، ناله زد آقا من گرفتارم و بیکارم، آقا همه را گوش کرد، گفت برو زیارت حسین بن علی علیه‌السلام، اگر حسین نداد بیا من به تو می‌دهم، مگر تو ارباب نداری؟! چندی بعد خوشحال آمد، گفت: مشغول خواندن زیارت عاشورا بودم که سید جلیلی آمد و گفت عاشورایت را به نیابت من بخوان و این هم مزد تو. با همان مبلغ زندگیش زیر و رو شد.

محورهای زیارت عاشورا

زیارت عاشورا بر پنج محور می‌گردد:

1- محور اول سلام است. با سلام شروع و با سلام تمام می‌شود. در زیارت‌نامه‌های مابقی ائمه علیهم‌السلام، می‌گویی: السلام علیک یابن رسول الله، اما درقدم اولِ زیارت عاشورا می‌گویی: السلام علیک یا ابا عبدالله، نمی‌گویی السلام علیک یابن رسول الله. اگر این موضوع را درک کردی و فهمیدی، تمام مراتب عاشورا را به تو می‌دهند. این لقب را در حالی که امام حسین بچه بودند، به ایشان گفتند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله زیر گلوی او را می‌بوسیدند و می‌فرمودند: انت اباعبدالله.

2- اللهم العن؛ زائر حسین علیه‌السلام از خدا می‌خواهد که عذاب قاتلان حسین علیه‌السلام را اضافه کن.

3- سلام زائر به امام و یاران امام.

4- لعن زائر بر قاتلان.

5- سجده شکر، که خدایا این مراتب را به من فهماندی، حالا سجده شکر می‌کنم.

زیارت به چه معنا است؟

زیارت یعنی قصد ملاقات و دیدار.

چرا به این دیدار می‌رویم؟! غیر از امام حسین علیه‌السلام تا امام زمان عجل‌الله‌فرجه، زمانی که قصد زیارت ائمه را می‌کنیم انواع خواسته‌ها را از ایشان داریم، اما در زیارت عاشورا می‌خواهیم که امام حسین علیه‌السلام همه را عاشورایی کنند.

عاشورا یعنی معاشرت. زیارت عاشورا یعنی زیارتی می‌خوانم که با آن در جوار و در معاشرت با او باشم، این مطلب را از خود زیارت عاشورا متوجه می‌شویم.

در زیارت عاشورا طریقه‌ی عاشورایی شدن را بیان کرده است: در زیارت عاشورا شما هیچ حاجت دنیایی نمی‌خواهی، در این جا فقط می‌خواهی که عاشورایی شوی.

در سراسر زیارت عاشورا ما دنبال چند مطلب هستیم:

1- یک قسمت برائت از دشمنان است.

2- قسمت دیگر شناخت موالات و محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام است، اینکه کدام راه را بروم که محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام را حاصل کنم.

3- یک قسمت خون‌خواهی امام حسین علیه‌السلام است.

من ناقابل می‌خواهم طالب خون تو باشم.

4- یک قسمت دعا برای امام زمان عجل‌الله‌فرجه است؛ و اینکه در زمره یاران ایشان باشم، در هر زمانی که ایشان ظهور کنند.

5- یک قسمت هم تشکر از تفضلاتی است که خداوند می‌کند.

سیری در فرازهای زیارت عاشورا

هر فراز زیارت عاشورا یک پله است.

1ـ یکی از فرازهای زیبای آن موالات است. در یکی از فرازهای آن، ما طلب موالات اهل‌بیت علیهم‌السلام را می‌کنیم، موالات یعنی رفاقت و دوستی و تقرب و اطاعت. چرا امام حسینعلیه‌السلام را می‌خواهی زیارت کنی؟ می‌خواهم که دوستش داشته باشم و می‌خواهم که دوستم داشته باشد، می‌خواهم اطاعت و پیروی او را بکنم، و توسط امام حسین علیه‌السلام به خدا نزدیک شوم، این موالات مهمترین برکت زیارت امام حسین علیه‌السلام است که موجب تقرب به خدا می‌شود.

موالات امام حسین علیه‌السلام کلید همه قفل‌های بسته است، مفتاح تمام درهای بسته، موالات حسین علیه‌السلام است. اللهم انی اتقرب الی الله و الی رسوله و … .

تمام آنهایی که کوشش کردند و نزد حسین علیه‌السلام آبرو گرفتند مطئناً نزد خداوند هم آبرو دارند و آبرو می‌گیرند.

2- طلب خون حسین علیه‌السلام می‌کنیم. در زیارت عاشورا سه مرتبه کلمه‌ی ثار به کار رفته است. ثار یعنی: خون‌خواه، طالب‌خون. وقتی کلاس اول هستی، در ابتدای راه می‌گویی: «السلام علیک یا ثارالله»، ای کسی که طالب خون تو خدا است. کمی جلوتر می‌روی و معرفتت بیشتر می‌شود، می‌گویی: «طلب ثارک مع امام منصور»؛ طالب خون تو در کنار خداوند، امام منصور است، امام زمان عجل‌الله‌فرجه. خدا به وسیله‌ی امام منصور، طلب خونِ تو را می‌کند.  جلوتر می‌روی و معرفتت بیشتر می‌شود، می‌گویی: «و أن یرزُقنی طلب ثارک»،  به من روزی کن که  طالب خون تو بشوم. همین ما، من کی هستم که بشوم طالب خون حسین علیه‌السلام؟ طالب خون هر کس، پدر و مادر و همسر و برادر و خواهر او هستند، من و شما چه ربطی با امام حسین داریم که می‌خواهیم طالب خون حسین علیه‌السلام باشیم؟!

سپس در ادامه می‌دانی که تنهایی نمی‌توانی منتقم خون حسین باشی، می‌گویی: «مع امام هدی ناصر بالحق»، با آن امامی که ظهور می‌کند، با آن امامی که نائب به حق است، من ناقابل کنار آن امام بایستم و طالب خون امام حسین علیه‌السلام باشم، در چه زمانی؟ اگر زنده باشی که می‌روی و اگر مرده باشی رجعت می‌کنی، این چه مقام و سیری است.

3- پله‌ی بعدی، خواستن مقام محمود در زیارت عاشورا است. «و أسئلُهُ أن یُبلّغنی المقام المحمود»؛ خدایا من از تو تقاضای مقام محمود می‌کنم. گویی در زیارت عاشورا جز خدایی خدا، همه چیز را می‌خواهی، فقط خدایی خدا را نمی‌خواهی، تمامی مراتب در زیارت عاشورا است، مقام محمود مخصوص رسول خدا صلوات‌الله‌علیه‌وآله است، حتی امیرالمؤمنین و فاطمه الزهرا علیهماالسلام در جوار رسول خدا هستند، این مقام برای ایشان است. در قرآن می‌فرماید: این مقام محمود را همین جوری به تو نمی‌دهم؛ «و من الیل فتجهد»، بلند شو نماز شب بخوان، مناجات کن، «عسی أن بعثک مقام محموداً»، تا خدا به تو در روز قیامت مقام محمود بدهد.

مقام محمود چیست؟ حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: چون روز قیامت شود، در آن وانفسا، پیغمبر به سجده می‌افتد، و خدا را حمد و شکری می‌کند که تا حالا نظیر نداشته است، نه ملکی و نه نبی. سرش را که بلند می‌کند، امت پیغمبر آن قدر از پیغمبر تشکر می‌کنند که تا حالا آنگونه تشکر نکرده‌اند، این در زمانی است که پیغمبر به مقام محمود وارد می‌شوند.

مقام محمود آن لحظه‌ای است که اجازه‌ی شفاعت امت گنهکارش را به او می‌دهد.

شما در زیارت عاشورا می‌خواهی که در کنار او بایستی و دست بگیری و شفاعت کنی! تو به وسیله‌ی زیارت امام حسین علیه‌السلام می‌خواهی به جایی برسی که امت پیامبر را نجات بدهی. در سوره تحریم داریم: «یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ»، روزی که خدا پیغمبرش را خوار نمی‌کند، «وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ»، پیغمبر می‌آید و مؤمنان دور ایشان، «نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ»، این مؤمنان در حالی که نورانی هستند می‌گویند: «یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا»، خدایا نور ما را کامل کن، ما نور آورده‌ایم اما ناقص است، «إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»، قیامت جای کسب نور نیست، کسب نور در دنیا است، با انجام اعمال عبادت‌ها و اخلاق. اما خدا پیغمبرش را خوار نمی‌کند و نور مؤمن با شفاعت پیغمبر کامل می‌شود.

با این فراز زیارت عاشورا تو طلب شفاعت می‌کنی، می‌خواهی شفیع شوید. راهش چیست؟

1- تضرع و دعا

امام حسین علیه‌السلام در گودال قتلگاه اینگونه دعا کردند: «أَدْعُوکَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فَقِیراً وَ أَفْزَعُ‏ إِلَیْکَ خَائِفاً وَ أَبْکِی مَکْرُوباً وَ أَسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفاً وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کَافِیا»

خدا به درگاه تو دعا می‌کنم در حالی که محتاج هستم. پیش تومی‌آیم در حالی که فقیر هستم. تضرع به درگاه تو می‌کنم، از تو می‌ترسم، گریه می‌کنم، دست من را بگیر که من ضعیفم، به تو توکل کردم که تو من را کفایت می‌کنی.

2- نماز، آن هم در اول وقت، مخصوصاً نماز صبح. نماز اول وقت عالی است، اما کسی که نماز ظهر را در جمعیت اول وقت می‌خواند در حالیکه نماز صبحش قضا می‌شود، نمازخوان است؟!

پیغمبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: نماز هدیه‌ی خدا به من است.