زنان قرآنی
در قرآن کریم، از زنانی سرآمد و نیک کردار، نام برده و یاد شده که خوب است از این زنان قرآنی، صفات نیکویی که برایشان ذکر شده است را بیاموزیم:
چهارده زن قرآنی
زن در نقش وفای به عهد، حَنّه، مادر مریم و همسر عمران
آنجا که فرزند در رحمِ خود را نذرِ خدمت به خداوند کرد و به این وعده، پایبند ماند.
إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی ۖ إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿آل عمران - ٣٥﴾
زن در نقش عفت و پاکدامنی، حضرت مریم
آنجا که اعمال زشت و فحشا را از خود به دور نگه داشت و از فرمانبرداران ربِ خویش بود.
وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَکَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ ﴿تحریم - ١٢﴾
زن در نقش خانه داری، ساره (همسر ابراهیم)
آنجا که بلافاصله برای مهمانان سرزده و ناخوانده، سفره‌ای مهیا کرد و به پذیرایی آبرومندانه پرداخت.
وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ ۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِیذٍ ﴿هود - ٦٩﴾
زن در نقش هجرت و مادری، هاجر (همسر ابراهیم و مادر اسماعیل)
آنجا که به فرمان پیامبر خدا و همسرش، از خانه و زندگی خود هجرت کرد و به همراه فرزندش در سرزمین لم یزرعی ساکن شد.
رَّبَّنَا إِنِّی أَسْکَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ ﴿ابراهیم - ٣٧﴾
زن در نقش کشورداری و حکومت، بلقیس (ملکه سبا)
آنجا که در برابر نامه حضرت سلیمان، بعد از مشورت با بزرگان، بهترین تصمیم را گرفت و مملکت خویش را با عقل و درایت و آینده نگری، از بیمِ هجوم لشکریان و تخریب، نجات داد.
قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً ۖ وَکَذَٰلِکَ یَفْعَلُونَ ﴿نمل - ٣٤﴾ وَإِنِّی مُرْسِلَةٌ إِلَیْهِم بِهَدِیَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ ﴿نمل - ٣٥﴾
زن در نقش ایمان و استقامت، آسیه (همسر فرعون)
آنجا که در برابر عذاب و شکنجه فرعون، تاب آورد و دست از ایمان خود نکشید و زندگی بی ارزش دنیا را به آخرتی گرانبها فروخت.
وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِندَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿تحریم - ١١﴾
زن در نقش ایثار و فداکاری، حضرت خدیجه سلام الله علیها
آنجا که علاوه بر محبت کامل و تام قلبی، تمام دار و ندار دنیایی خود را به پایِ همسر و محبوبش ریخت تا اسلام عزیز پایدار بماند. خداوند ذکر این ایثار حضرت خدیجه را در قرآن، به عنوان نعمتی برای رسولش یاد کرده است.
وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ ﴿ضحی - ٨﴾
زن در نیکوکاری و انجام کارهای خیر، اشیاع (مادر یحی و همسر زکریای نبی)
آنجا که به همراهی همسر، در کارهای خیر شتاب می‌کرد و در مقابل پروردگارش، خضوع و خشوع داشت.
وَزَکَرِیَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ ﴿انبیاء - ٨٩﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ یَحْیَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ ۚ إِنَّهُمْ کَانُوا یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَیَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا ۖ وَکَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ ﴿انبیاء - ٩٠﴾
زن در نقش حیا و حجاب، دختران شعیب
آنجا که با حیا در جامعه راه می‌رفتند و با حضرت موسی سخن می‌گفتند.
فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِی عَلَى اسْتِحْیَاءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِی یَدْعُوکَ لِیَجْزِیَکَ أَجْرَ مَا سَقَیْتَ لَنَا ۚ فَلَمَّا جَاءَهُ وَقَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ ۖ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿قصص - ٢٥﴾
زن در نقش توکل و یقین، یوکابه، مادر موسی
آنجا که به وعده وحیانی خداوند اطمینان و توکل کرد و فرزند خود را به دریا (نیل) انداخت.
وَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِیهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ ﴿قصص - ٧﴾
زن در نقش زیرکی و هوشمندی، خواهر موسی
آنجا که پنهانی، سبد حاوی برادر نوزادش در رود نیل را دنبال کرد و بدون آنکه مقصود قلبی خود را آشکار سازد، با زیرکی خاندان فرعون را که به دنبال پیدا کردن دایه‌ای برای موسی بودند، به مادر خود ارجاع داد و معرفی کرد.
إِذْ تَمْشِی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَىٰ مَن یَکْفُلُهُ ۖ فَرَجَعْنَاکَ إِلَىٰ أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ ۚ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاکَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاکَ فُتُونًا ۚ فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَىٰ قَدَرٍ یَا مُوسَىٰ ﴿طه - ٤٠﴾
زن در نقش شوهرداری و صبوری و وفاداری، همسر ایوب
آنجا که شیطان به او کلمه ای شیطانی برای شفایِ همسرش یاد داد و ایوب چون این سخن او را شنید و دانست که از جانب شیطان است، بر او خشم گرفت و قسم یاد کرد که تنبیهش کند. اما همسر وفادار و صبور ایوب، تمام این سختی‌ها و مشکلات را تحمل کرد و در ایام سخت بیماری و بی‌کسی، در کنار همسر خود باقی ماند.
وَاذْکُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ﴿ص - ٤١﴾ ارْکُضْ بِرِجْلِکَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﴿ص - ٤٢﴾
زن در نقش همراهی با شوهر و توبه‌کاری، حوّا (همسر آدم)
آنجا که بعد از پشیمانی از گناه به همراه همسر خود، توبه و استغفار و استغاثه کرد تا مورد آمرزش خداوند قرار گیرد.
قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿اعراف - ٢٣﴾
و اما خلاصه و عصاره همه نیکویی‌های عالم: زن در نقش ایمان، عرفان، تقرب، زهد، علم و تیزهوشی، بیان عبادات، جهاد، حمایت از ولایت، همسر داری، خانه داری و در تمام نقوش مثبت الهی، حضرت فاطمة الزهرا سلام‌الله‌علیها است.
آری آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿انسان - ٧﴾ وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿انسان - ٨﴾ إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا ﴿انسان - ٩﴾ إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿انسان - ١٠﴾
و تویی آن خیر کثیری که خداوند به حبیبش بخشید.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ - إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿١﴾ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿٢﴾ إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿٣﴾
توضیح: اصل مطلب از سخنان ارزشمند استاد است و توضیحات جانبی و ذکر آیات قرآنی از ادمین.
پی‌نوشت ادمین: به یاد می‌آورم استادم می‌فرمود، در قرآن وقتی خداوند به توصیف بهشت می‌پردازد، در کنار ذکر جویبارها و باغات بهشتی، از حورالعین هم صحبت می‌کند. اما تنها در سوره دهر (انسان) که متعلق است به اهل بیت پیامبر و علی الخصوص حضرت صدیقه طاهره، اوصاف بهشتی آمده اما کلامی از حورالعین نیامده است. نظر عارفانه ایشان بر این بود که خداوند حیا و رعایت حرمت کرده در حضور حضرت فاطمه زهراء از حوریان بهشتی سخن گوید.
التماس دعا ی خیر - الّلهم عجّل لِولیک الفرج
منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور باد.
