بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه سحرخیزی

 

امروز هم، سفره در حرم مطهر رضوی گسترده شده‌است با هم کنارش بنشینم و لقمه‌ای معنوی نوش کنیم.

ما را فقیر کوی رضا آفریده‌اند                      این فقر را به ملک سلیمان نمی‌دهم

جز مشهد الرضا بهشت دگر را نخواستیم          این خاک را به روضه‌ی رضوان نمی‌دهیم

من اگر هیچ کجای دنیا، جای شما را خالی نکنم در سحرهای حرم ائمه علیه السلام، جداً این کار را می‌کنم، واقعاً جای همه در حرم مطهر رضوی هنگام سحر خالی است!

سحر، در فرهنگ دینی ما جای خاصی دارد. خداوند در قرآن به سحرخیزان، وعده‌های بی‌نظیر داده‌است از جمله آمرزش و استجابت دعا، رزق و روزی فراوان و رضوان و بهشت.

در کتاب نهج الفصاحه از پیامبر اسلام (ص) 5 حدیث درباره‌ی سحرخیزی آمده که فرمودند: در طلب علم سحرخیز باشید زیرا سحرخیزی موجب برکت است.

و فرمودند: خواب صبحگاهان مانع قسمتی از روزی است.

و فرمودند: صبح زود، در طلب روزی و حاجتهای خود بروید زیرا سحرخیزی موجب برکت و رستگاری است.

 

راستی مگر در هنگامه‌ی سحر، چه خاصیتی وجود دارد که همه‌ی طبیعت هم به‌عنوان یک قانون‌ آن را پذیرفته‌اند و هیچ وقت از آن تخلف نمی‌کنند.

هرگز خروس به بهانه‌ی تعطیلات صبح عید یا جمعه بیشتر نمی‌خوابد. حتی ثابت شده که فتوسنتز گیاهان با سپیده‌دم شروع می‌شود و چرخه تاریکی متوقف می‌گردد و گیاه، چرخه‌ی نوری خود را آغاز می‌کند.

صادقانه از خود بپرسیم، فتوسنتز ما از چه ساعتی شروع می‌شود؟!

حالا طوری دیگر به سحرخیزی نگاه می‌کنیم. از زمان غروب آفتاب و شروع شب، انرژی کیهانی بیشتر و بیشتر می‌شود و هر چه از شب بگذرد بر این انرژی افزوده می‌شود؛ و طبیعت بسیار آرام می‌گیرد، پس ما هم باید آرام بگیریم.

درقرآن آمده: ما شب را مایه‌ی آرامش شما قرار دادیم. به این جهت که شب، هنگامی که انرژی هستی سرشار است، خواب به شما آرامش بیشتری می‌دهد و شما هر چقدر در روز بخوابید، جای خواب شب را نمی‌گیرد، خواب شب چون در اوج انرژی صورت می‌گیرد موجب شارژ عصبی و مغناطیسی ما می‌شود.

این روند افزایش انرژی کائنات، از مغرب شروع و تا اذان صبح ادامه دارد و به هنگام اذان صبح به اوج خود می‌رسد؛ و از آن هنگام تا مغرب، کم کم از آن کاسته می‌شود، هرچه طول روز طی می‌شود از آن کمتر می‌شود.

آری، از اذان صبح تا طلوع خورشید بهترین زمان است زیرا انرژی جذاب هستی، آماده‌ی جذب و خلق و ایجاد خواستها و نیات پاکِ درونی شماست.

اگر تلقین و تجسم کنید، اگر دعا کنید، امکان استجابت بسیار بسیار بیشتر است.

در حدیث داریم: هیچ کدام از نمازهای روزانه به اندازه‌ی نماز صبح مؤثر نیست. بهترین نماز، نماز صبح است. بهترین وقتِ مراقبه هم صبح است و فرمودند: هر گاه از خداوند چیزی خواستید، صبح زود بخواهید. از اذان صبح تا طلوع خورشید، دو فرشته ندا می‌دهند که آیا حاجتمندی هست تا ما حاجتش را روا کنیم؟!

و چقدر این حدیث زیباست؛ کاش! جانمان آن را دریافت نماید که پیامبر اسلام (ص) فرمودند: صبح زود، بیدار شوید که از گشتن روی زمین در تحصیل معاش مؤثرتر است.

و اگر واقعاً معتقد باشیم که روزی دهنده به معنای گسترده‌ی آن، خداوند است، حتماً سحرخیزی را به هر چیزی ترجیح می‌دهیم و این همه موهبت الهی را از دست نمی‌دهیم!

صبح زود به نماز و نیایش با خدا بپردازید. خواسته‌هایتان را مطرح کنید و سپس به دنبال کار و تلاش بروید.

به خدا قسم، عاقلانه نیست ساعتی را که روزیِ پروردگارت میانِ بندگانش تقسیم می‌شود؛ ما به واسطه‌ی خوابیدن، از دریافت آن محروم شویم!

حالا همه‌ی اینها را ببر کنارِ مضجع شریف و نورانی علی ابن موسی الرضا علیه السلام که سراج الله هستند، آن وقت اگر مانندِ من، بد نباشی؛ در هنگام سحر، چه خواهی کرد که اینجا چشمه‌ی آب حیات است.

خوش گفته خواجه‌ی شیراز:

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند             و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه عشق حسینی از سر سفره امام رضاجان

 

امروز سفره‌ی صبحانه را در کنار حرم حضرت امام رضا علیه السلام گسترده‌ایم و از ایشان ملتمسانه می‌خواهیم به خاطر فاطمه (س) مادرش، و به خاطر فاطمه (س) خواهرش، لقمه‌ای از عشق به کام جان ما بریزد.

اما عشق به چه چیز و عشق به چه کس؟!

عشق به توحید، عشق به عبادت، نیایش، راز و نیاز و خلوت با آن یگانه‌ی هستی که خودش فرمود: ای موسی! دروغ می‌گوید بنده‌ای که ادعای عشق به من می‌کند اما منتظر آمدنِ شب و خلوت با من نیست.

ای موسی! عاشقانِ من، مانند چوپانی هستند که گله‌اش را در صحرا می‌چراند اما مداوم، نگاهش به آفتاب است که چه زمان غروب کند تا او گله را به آغل ببرد و سپس در گوشه‌ای با من خلوت کرده، به راز و نیاز بپردازد!

آری، به راستی که عاشقانِ راستین من این گونه‌اند!

آری، به ‌خدا قسم، ذره‌ای از این عشق، انسان را فارق از همه عالم می‌کند.

نوشته‌اند مجنون رد می‌شد، پایش را بر روی سجاده‌ی کسی گذاشت که نماز می‌خواند، او صدا بلند کرد: مگر نمی‌بینی، حواسم را پرت کردی! مجنون گفت: عجیب است، من عاشق بنده‌ای هستم، عشقِ او حواسم را از همه عالم پرت کرده، جز او از عالم فارقم. تو چگونه عاشق خدایی که عبور بنده‌ای، حواست را از او پرت می‌کند؟!

و البته این گونه عاشقی، کار هر کسی نیست، زیرا که این عشق، سرانجامش عاشقانه مردن است، اگر به وصل نرسند از فراق می‌میرند و اگر به وصال برسند از ذوق می‌میرند!

آری، گمان نکن که شمشیرِ یزید، حسین علیه السلام را شهید کرد؛ حسین، کشته‌ی عشق خود، به معبودش می‌باشد!

اگر اجازه دهید، به نیابت از طرف همه‌ی شما، عشق به خودشان را درخواست نمایم.

عشق به کدام یک؟! از امیرالمؤمنین (ع) تا آن یوسفِ غریب زهرا علیها‌السلام؛ آری.اما نه فقط عشق به یک یک آنها، بلکه فقط به یکی از آنها که عصاره‌ی همه‌ی آنهاست.

کدام یک؟!

سالها قبل، مرحوم درّی؛ که عالمی عارف بودند در دهه‌ی اول ماه محرم، منبر می‌رفتند. معمول این بود که در شب آخر، برای سال بعد وعده می‌گرفتند. ایشان وقتی شب اول می‌خواستند منبر بروند، جوانی برخاست گفت: آقا! معنی این شعر چیست؟

مرید پیر مغانم، ز من مرنج ای شیخ               چرا که وعده، تو کردی و او به جا آورد

مرحوم درّی چنین پاسخ دادند: قضیه‌ی نهی آدم ابوالبشر از خوردن گندم و نان جوین خوردنِ امیرالمؤمنین علی (ع) است که در تمام عمر خود نان گندم نخوردند و از نان جوین هم سیر نخوردند. و سپس گفت: آدم، وعده‌ی نخوردن از شجره‌ی گندم در بهشت را داد اما به آن عمل نکرد. و مراد از پیرِ مغان، علی (ع) است که فرمودند: من هرگز نان گندم نخوردم؛ و از نان جوین هم سیر نخوردند. ایشان بودند که به وعده عمل نمودند و آن را به انجام رساندند! سپس مرحوم درّی منبر را به پایان رساندند.

قبل از رسیدن ماهِ محرمِ سال بعد، شیخ درّی وفات کرد و عالمی دیگر دعوت شد. همان جوان برخاست و اجازه‌ی صحبت خواست. او گفت: من دیشب مرحوم درّی را در خواب دیدم، ایشان گفتند: ای جوان! تو از من سؤالی پرسیدی و من پاسخ دادم اما در این عالم، معنی شعر برایم منکشف شد که:مراد از شیخ، حضرت ابراهیم(ع)؛ و مراد از پیرِ مغان، حضرت حسین (ع) است که وعده‌ی ذبح فرزند را ابراهیم (ع) داد که وفا کند اما در حقیقت حسین (ع) با ذبح فرزندش، علی اکبر (ع) به آن عمل نمود!

آری، برای درک این عشق هم باید مُرد زیرا دنیا، دارِ محدودیت‌هاست، چگونه می‌شود در آن درکِ نامحدود کرد؟!

و شاید اینکه فرمودند: «مُوتُوا قَبلَ اَن تمُوتُوا»، برای درک همین مراتب است.

آیا کسی هست که یک ذره از این عشق به کامش بریزند و او سر از پا بشناسد؟!

و جالب اینکه این دلدادگی، زن و مرد، پیر و جوان، عالم و عامی و ارباب و غلام ندارد! ملاک، عشق است؛ آن هم از نوع حسینی!

راستی، اگر در حرم مطهر رضوی، دل، هوایی حسین (ع) می‌شود در حرم مطهر حسین علیه السلام، دل، کجایی می‌شود؟!

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه هماهنگی

 

خداوند متعال، هستی را آفرید و قوانینی را برای آن تعیین کرد تحت عنوانِ سنت های الهی. تمامی اجزا، اعم از ریز و درشت کائنات، با این قوانین و مقررات هماهنگی کامل دارند اما چون انسان، اشرف مخلوقات است و در خود احساس تسلط بر طبیعت می‌کند، خود را بی‌نیاز از این هماهنگی احساس می‌کند در حالی‌که با تمام برتری که دارد تنها جزئی از طبیعت است. در واقع می‌توان گفت: با اینکه انسان در رأس هرم مخلوقات قرار دارد، درهر حال جزئی از این هرم است و عنصری از یک مجموعه؛ که باید قوانین حاکم بر آن را اجرا کند تا حمایت و پاداش طبیعت را ببیند و اگر سرپیچی کند لطمه می‌خورد.

خانه‌ی ما قوانین و مقررات خود را دارد، جامعه نیز قوانین خود را دارد، اگر رعایت کنیم پاداش می‌گیریم، در غیر این صورت، مجازات می‌شویم.

فرض کنیم وارد خانه یا محیطی می‌شویم، همه مشغول نظافت هستند؛ یکی جارو می‌کند، یکی گرد گیری و دیگری ظروف را می‌شوید؛ اما اگر شما با یک سطل زباله وارد خانه شوید؛ زباله را داخل اتاق بریزید؛ چه اتفاقی می‌افتد؟! طبیعتاً همه، واکنش منفی نشان می‌دهند، بر سر شما فریاد می‌زنند و شما را بیرون می‌کنند که ما زحمت می‌کشیم، نظافت می‌کنیم، شما چرا کثیف و آلوده می‌کنی؟!

اما اگر شما هم با دیدن دیگران، دستمالی بردارید و مشغول همکاری شوید، مسلماً با قدردانی و تشکر دیگران، مواجه می‌شوید.

طبیعت نیز همین گونه است، اگر قوانین و مقررات آن را بشناسیم و به آن احترام بگذاریم و عمل کنیم حتماً از سوی آن حمایت خواهیم شد.

خوب به طبیعت نگاه کنیم. به هماهنگی آن دقت کنیم؛ که اگر این‌گونه نبود هیچ سیستمی ارزش خودش را نداشت، همه چیز بی نظم می‌شد و اختلاف و هرج و مرج در همه چیز به‌وجود می‌آمد.

به جسم خودمان نگاه کنیم، به هماهنگی در آن نظر کنیم. مجموعه‌ای از سیستم‌های منظمِ گردش خون، گوارش، تنفس، قلب، مغز؛ که همگی سیستمی منظم دارند؛ و تا وقتی برطبق آن، کار می‌کنند بدن، سالم است. وقتی در هر کدام از آنها یک عدم هماهنگی کوچکی به‌وجود بیاید، بیمار می‌شویم و درمان، در زمانی صورت می‌گیرد که دوباره هماهنگی برقرار شود.

به هماهنگی در هستی نگاه کنید. به پراکندگی گرده‌ی گلها با جریان باد و زنبور عسل؛ به هماهنگی مورچه ها؛ به هماهنگی ابر و باران؛ همه‌ی اینها برای ما پیام دارند که:

ای انسان! تو جزئی از هستی می‌باشی پس چرا برخلاف سنت الهی رفتار می‌کنی؟!

 

اگر هماهنگی وجود نداشت، غذایی که می‌خورید به نسبت مورد نیاز هر سلول، در بدنتان تقسیم نمی‌شد؛ دست راست و چپتان به یک اندازه نبود؛ امکان داشت یک پای شما دو متر شود و پای دیگر یک متر.

آری، واقعاً به هر چیزی در طبیعت و در خودمان نگاه می‌کنیم، هماهنگی می‌بینیم. ما هم باید هماهنگ عمل کنیم. اصلاً موفقیت یعنی: هماهنگ عمل کردن.

اگر در یک جنبه‌ی زندگی حرکت داشته باشیم و در جنبه‌ی دیگر راکد باشیم، زندگی ما هماهنگ نیست.

🌻 اگر کسی در کارش موفق باشد اما فرصت تربیت فرزندانش را نداشته باشد، چه فایده؟!

🌻 اگر کسی یک برنامه ریز خوب و موفق رایانه باشد، اما سال تا سال، اقوامش را نبیند چه فایده؟!

🌻 اگر کسی هنرمند باشد آن هم بسیار موفق، اما در شبانه روز تنها ده دقیقه، فرصت دیدن همسر و فرزندانش را داشته باشد چه فایده؟!

🌻 اگر کسی مدرکِ فوق دکترا داشته باشد، اما فرصت عبادت خداوند متعال را نداشته باشد چه فایده؟!

قطعاً ما موجودی تک بعدی نیستیم، ابعاد گوناگون داریم: بعد جسمی، مالی، فرهنگی، تفریحی، معنوی. هنرمند کسی است که بتواند بین همه‌ی این ابعاد هماهنگی به‌وجود آورد.

نگاه کنید ببینید در کدام نقطه از زندگی شما، هماهنگی وجود ندارد، کجا افراط کرده‌اید کجا تفریط کرده‌اید؟!

بیایید هماهنگی را به‌وجود آورید.
 

پیامبر اسلام(ص) هنگامی که در جمعی قرار می‌گرفتند، عجیب هماهنگ عمل می‌کردند حتی اگر در آن جمع، یکی کشاورز، دیگری تاجر، جنگجو و چوپان بودند. با هر کدام در زمینه‌ی کاری و فعالیت او وارد گفتگو می‌شدند. چوپان خیال می‌کرد او سالها چوپانی کرده، کشاورز گمان می‌کرد ایشان همه‌ی عمر، کشاورز بوده؛ یعنی حتی در فرصت چند دقیقه‌ای، خودشان را جدا از محیط و دیگران نمی‌دیدند و با آن موقعیت هماهنگ می‌شدند.

آری، عزیز مخاطب، دنیا مانند دریاست؛ باید در جهت جریان آب شنا کنی تا بتوانی به ساحل نجات برسی؛ در غیر این صورت، اگر برخلاف جهت بخواهی شنا کنی، آنقدر با امواجش به صورتت سیلی می‌زند تا خسته و درمانده، قدرت شنا را از دست بدهی و در امواج آب غرق شده و سپس به ساحل پرتابت می‌کند.

آری، زندگی مانند یک گروه ارکستر است که هر کس، ساز خودش را می‌زند اما هماهنگ با هم؛ و آن صدای زیبای دلنشین از همین هماهنگی است.

اگر هر کدام ساز خود را بدون هماهنگی با دیگران بزنند، تصور کن چه اتفاقی می‌افتد!

با طبیعت هماهنگ شوید؛ طبیعت همه ذاکرند، همه ساجدند، همه در مسیر اطاعت رب هستند، چرا من و شما نباشیم؟!

هر گناهی، عدم هماهنگی با طبیعت است، باید منتظر مجازاتش باشیم؛ و هر عبادتی، ذکری، سجده‌ای؛ فرمانبرداری از خداوند؛ و هماهنگی با طبیعت است. منتظر پاداشش باشیم.

 

ذکر:

برای جمیع حوائج اول وضو بگیرید سپس سه مرتبه به این طریق صلوات فرستید:

«اَللهُمَّ صَلِّ علی مُحمّدٍ و آل مُحمّدٍ بِعَددِ کَلَماتِکَ و اَلْطافِکَ و بارِک عَلی مُحمّدٍ و آل مُحمّدٍ و سَلِّم عَلیٰ مُحمّدٍ وَ آلِ مُحمّد بِعَددِ کُلِّ ذَرَّةٍ مِئَةَ اَلفٍ اَلفٍ مَرَّة»

بعد از این صلوات این ذکر را ۱۰۰ مرتبه به صدق تمام بگویید:

«یا قَدیمَ الْاِحسان أحْسِن اِلینا بِإحسانِکَ الْقَدیم»

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه حرکت

 

هر ذرّه‌ای در هستی، یک حرکتی دارد و یک هدفی را دنبال می‌کند؛ ما ذرّه‌ی ایستا نداریم، ذره‌ی ایستا، مرگ است. حتی سنگی که در باغچه به ‌نظر ساکن می‌آید یک اکو سیستم دارد که در جریان آن باغچه حرکت می‌کند، این حرکت در طبیعت پیام دارد و آن، اینکه ما هم باید حرکت و جریان داشته باشیم.

در داخل بدن ما، سه جریان وجود دارد: خون، تنفس و لنف. ایستایی در هر کدام یعنی مرگ. فقط برای یک لحظه هر کدام از آنها بایستند خواهیم مرد؛ و این نشان می‌دهد که هیچ چیز نباید انسداد داشته باشد یعنی انرژی جسمی ما باید بسوزد و جریان داشته باشد.

خوب نگاه کنید ببیند کجای زندگی شما، جریان ندارد و بی‌حرکت مانده؛ باید آن قسمت را به جریان اندازید.

هیچ فکر کردی که چرا جریان تنفس ما جلوی چشم و گوش ما قرار دارد؟!

جالب اینجاست که تنها عضو صورت ما که با چشممان قابل دیدن است، بینی ما است؛ به همین دلیل نام آن بینی است، به این وسیله نفس می‌کشیم و با گوش خود، صدای تنفس خود را می‌شنویم.

آفرینش ما می‌توانست به یک سیستم درونی باشد لیکن چنین نیست! بخش اعظم آن را ما از بیرون می‌توانیم احساس کنیم و این پیام دارد و آن، اینکه ما باید آنچه را که می‌گیریم، بدهیم.

ببیند که هر دمی بازدمی دارد و این خود، جریانی است؛ جریان، عین زندگی است.

آب تا وقتی جریان دارد زلال و شفاف است و حیات و زندگی می‌بخشد اما وقتی ایستاد و در گودالی راکد ماند، فاسد می‌شود. همین الآن به زندگی خود نگاه کنید، در کدام قسمت راکد است؟ آن را به جریان اندازید. در ثروت؛ یا تهذیب؛ یا دانش؛ یا اجتماع؛ یا کار؛ یا ورزش!

جاری شوید، حرکت کنید، انرژی جسمی‌تان را؛ ذهن خلاق‌تان را؛ سرمایه‌تان را؛ دانشتان را؛ به حرکت درآورید. حرکت، زندگی است!

راستی! هیچ فکر کردی که چرا اسلام استفاده از ظروف طلا و نقره را حرام کرده یا چرا در قرآن فرموده: کسانی‌که طلا و نقره را انباشته کنند و در راه خدا انفاق نکنند، در دوزخ به‌وسیله‌ی همان‌ها عذاب خواهند شد؛ و یا اینکه حتی اگر وسیله‌ی کوچکی را یک سال بدون استفاده بگذارید باید یک پنجم آن را به دیگران بدهید؟!

به این دلیل که چیزی راکد نماند؛ یا داشته‌هایتان را به جریان اندازید یا در اختیار دیگران قرار دهید تا به‌دست آنها به جریان افتد. آری، زیبا گفته‌اند: از تو حرکت از خدا برکت!

 

ذکر: گفته شده که هر گاه در شب جمعه، هفت بار این دعا را بخواند و هفتاد بار صلوات فرستد، خداوند متعال او را غنی گرداند:

اِلهی بِحُرْمَةِ طه وَ مَنْ تَلاها وَ بِحُرْمَةِ یس وَ مَنْ قَرَأَهَا وَ بِحُرْمةِ کَعْبَة وَ مَنْ بَناها وَ بِحُرْمَةِ العَصْرِ وَ مَنْ صَلاها بَلِّغْ نَفْسی اِلی مُناها

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه خیرخواهی

 

یکی از قوانین طبیعت، عکس العمل است یعنی برگشت و بازگشت اعمال هرکس به خودش. (که این روزها به آن می‌گویند کارما) هر رفتار ما با هر نیتی که باشد بازتابی به بیرون دارد؛ خورشید را ببینید نورش به زمین می‌خورد، از زمین به چشم شما می‌رسد و شما می‌توانید زمین را ببینید. هر چیزی بازگشتی دارد؛ در کوه صدا می‌زنید، صدا به کوه می‌خورد و سپس به سوی شما باز می‌گردد.

بدانید تمام اعمال و نیات شما، تابشی به بیرون دارد و آنگاه به‌سوی شما باز می‌گردد، پس اگر عمل شما مثبت باشد تابشش مثبت است بنابراین تابش مثبت هم به سوی شما باز می‌گردد؛ و برعکس.

در قرآن کریم در سوره‌ی مبارکه زلزال در همین راستا، خداوند بیاناتی فرموده‌است و در روایات هم، بسیار به این موضوع پرداخته‌اند.

مطمئن باشید اگر شب با نیت خیر بخوابید که فردا فلان کار خیر را انجام دهید؛ و اگر به هر دلیلی نتوانستید آن را انجام دهید، بازتاب خیرش به شما خواهد رسید و برعکس.

در روایت داریم که بازتاب سه چیز به سرعت در دنیا به شما برمی‌گردد:

🌻 ستم

🌻 مکر

🌻 پیمان شکنی.

پس بسیار مواظب اعمال خود باشیم.

نمی‌خواهم شما را بترسانم ولی اگر امروز، جایی گرفتار شدی، شاید دلیلش نگاهِ خشم آلودی باشد که چند سال قبل به مادرتان انداخته‌اید؛ و یا فریادی که بر سر پدرتان کشیده‌اید؛ و یا پشت سر کسی حرفی زده‌اید!

امروز اراده کنیم که:

🌷 دیگر هیچ نیت و عمل غیر خداپسندانه‌ای نداشته باشیم؛

🌷 کسی را نرنجانیم؛

🌷 غیبت نکنیم؛

🌷 انتقام جو نباشیم؛

🌷 آزار نرسانیم؛

زیرا چه بخواهیم و چه نخواهیم؛ چه آشکارا کار ناشایستی انجام دهیم و چه پنهان؛ چه دیگران متوجه شوند و چه نشوند؛ قانونِ خداوند، کارِ خودش را انجام می‌دهد و بازتاب اعمال ما را به ما بر می‌گرداند.

 

نوشته‌اند پیرمردی هنگام غذا خوردن، آب دهانش می‌ریخت، عروس و پسرش ناراحت می‌شدند. پس پسر کاسه‌ای چوبی برای او ساخت. گوشه‌ی اتاق برای پدر سفره می‌انداختند و درکاسه‌ی چوبی، غذایش را در مقابلش می‌گذاشتند تا تنها بخورد. روزی پسر دید که پسر کوچکش گوشه‌ی حیاط مشغول بازی با چوب و ارّه است، پرسید: چه می‌کنی؟ گفت: کاسه‌ای برای تو می‌سازم تا روزی که کنج اتاق باید غذا بخوری، کاسه داشته باشی!

آری؛ هر چه کنی به‌ خود کنی، گر همه نیک و بد کنی

 

ذکر:

۹۲ مرتبه: «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّدٍ اَن تُنَجّیَنی مِن هذَا الغَم» برای همّ و غم و امر مهم بسیار مفید است.

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: تواضع

مهترین وظیفه‌ی امروز منتظران آن عزیز زهرا سلام الله علیها، دعا کردن برای آن بزرگوار است. ما هم لقمه‌ی امروز را می‌بریم به درب خانه‌ی آن حضرت و دعا می‌کنیم که لقمه‌ی امروز، با گوشه‌ی چشم خدایی آن نماینده‌ی خدا نصیبمان شود.

 

 

تواضع چیست؟

 حضرت صادق علیه‌السلام حدیث بسیار زیبایی در باب تواضع در مصباح الشریعه دارند که به فرازهایی از آن اشاره می‌کنم. امام می‌فرمایند: اگر تواضع، زبان داشت که خلق خدا، حرف آن را درک می‌کردند؛ هر آینه از حقایق بسیاری که در پس تواضع نهفته است، خبر می‌داد و می‌گفت که در تواضع چه فواید و منافعِ کثیری وجود دارد و چگونه می‌توان با این صفت نورانی، به تحصیل رضای خدا برخاست و نفس را به کمال رشد کشید و درب‌های جنت را بر روی انسان گشود و درب‌های دوزخ را به روی انسان بست.

تواضع آن است که برای خدا و در راه خدا باشد و هر چه غیر از این است عین تکبر و سرگردانی است. برای اهل تواضع، سیما و نورانیتی وجود دارد که اهل آسمان از فرشتگان و اهل زمین از عرفا و حکما و اولیاء و بیداران به وسیله‌ی آن نور و سیما، آن‌ها را می‌شناسند.

حقیقت این است که صفات حمیده و اوصاف پسندیده و ملکات فاضله چون ریشه در ملکوت عالم دارند و سایه‌ای از درخت طوبی و اسماء و صفات الهی هستند، جز نور و روشنایی و جز حق و واقعیت چیزی نیستند. پس فقط اهل حقیقت و اهل نورانیت می‌توانند صاحبان آن‌ها را بشناسند و دیگران از درک و شناسایی آن‌ها عاجز هستند.

صاحب کتاب مکیال که خود یکی از این بزرگواران بوده است، فرموده: من برای تواضع شش فایده به دست آورده‌ام، و البته می‌توان فواید بسیار دیگری هم به دست آورد.

اما آن شش فایده:

یک- تجلیل از خداوند بزرگ؛

رسول اکرم (ص) فرموده‌اند: از گونه‌های تجلیل از خداوند؛ احترام و تواضع نسبت به مسلمان سفید موی می‌باشد، یعنی کسی که پیر شده است. در حدیث دیگری فرموده‌اند: از اقسام تجلیل خداوند بزرگ، احترام به مؤمنِ محاسن سفید است و هر کس، مؤمنی را احترام کند و در مقابلش تواضع نماید، نسبت به خداوند تکریم و تواضع نموده و هر کس مؤمنِ مو سفیدی را سبک کند، خداوند کسی را به سوی او می‌فرستد که قبل از مرگش او را سبک شمارد.

دو- ایمنی از ترس قیامت.

سه- تقرب به درگاه الهی؛

خداوند فرموده: ای داوود! همان‌طور که دورترین مردم نسبت به من متکبران می‌باشند، نزدیک‌ترین مردم هم نسبت به من متواضعان هستند.

چهار-  اداء حقوق مومنین؛

رسول اکرم (ص) فرمودند: مؤمن بر مؤمن هفت حق واجب دارد، یکی آن است که در هنگام غیاب او نسبت به او احترام و تواضع داشته باشد (یعنی از او ردّ غیبت کند، برایش دعا کند و حقوق او را حفظ کند.)

پنج- کسب محبت؛ انسان با تواضع در مقابل دیگران بذر محبت را در دل آن‌ها می‌کارد. بلکه صفت تواضع اصولاً در میان مردم ایجاد محبت می‌کند.

امام علی علیه‌السلام فرمودند: سه چیز موجب محبت است: حسن خلق، خوب مدارا کردن و تواضع.

امام باقر علیه‌السلام فرمودند: سه چیز مایه محبت است: قرض‌الحسنه دادن، تواضع و بخشش.

شش- رفعت و بزرگی نزد خداوند؛

امام صادق علیه‌السلام فرمودند: همانا صدقه، صاحبش را فزونی می‌بخشد، پس صدقه دهید تا خداوند شما را رحمت کند و همانا تواضع، به صاحبش رفعت و بلندی بیشتری می‌دهد، پس تواضع کنید که خداوند شما را رفعت بخشد و همانا گذشت، عزّت صاحبش را زیاد می‌کند، پس عفو کنید تا خداوند به شما عزّت دهد.

رسول خدا (ص) قسم یاد کردند؛ یا علی! به خدا قسم اگر فروتنِ متواضع در عمق چاهی باشد، خداوند بادی برانگیزد که او را در دولت اشرار بالاتر از اخیار قرار دهد.

 

اقسام تواضع:

تواضع برای خداوند، تواضع برای پیامبران و اولیاء الهی، تواضع برای پدر و مادر و سالخوردگان، تواضع نسبت به معلم و متعلم و مؤمنین و علما و مساکین، تواضع در غذا، لباس، ازدواج، مسکن، تواضع در راه رفتن، سخن گفتن، نگاه کردن و اقسام بسیار دیگر.

جالب اینکه استاد مرحومم می‌فرمودند: از اقسام تواضع، دعا در حق دیگران است. شاید سؤال کنید چگونه؟

در جواب می‌گویم: دعا هم گوناگون است؛  دعای مهر و رحمت، مانند دعای پدر و مادر برای فرزند. دعای برادران و خواهران در حق یکدیگر. دعای فرشتگان برای زائران قبر اباعبدالله‌الحسین. دعای جزا و پاداش: مانند کسی که به او احسان شده یا بدی از او دور گردیده، برای احسان کننده یا دفع کننده‌ی بدی دعا می‌کند و با این دعا احسان او را به احسان پاسخ می‌دهد که خداوند فرموده: «هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ»، در همین راستاست دعای معلم برای متعلم و برعکس.

دعا در حق دیگران به امید احسان او: یعنی دعا کردن برای اینکه خیری به وجود آید که همگان بهره‌مند شوند، مثل دعا برای فرج یوسف زهرا سلام الله علیها که بهترین دعا؛ دعای فرج است زیرا اجابت این خیر کثیر و مطلق برای تمامی هستی است.

دعای تعظیم و تواضع: مانند دعای مردم برای بزرگان و علما که غالباً دعا کردن برای آنها، احترام و تجلیل و تواضع نسبت به آن‌هاست و دعا نکردن برای آن‌ها در واقع نوعی تکبر و بی‌اعتنایی نسبت به آن‌هاست.

 

⚠️  اکنون که اینها را نوشتیم باید بنویسیم که پس مهمترین تواضع، تواضع در مقابل امام و بهترین دعا برای ایشان باید باشد.

اگر دلیل دعا، مهر و شفقت است، دلایل برای مهر ورزیدن و شفقت داشتن در وجود مهدی موعود (عج) جمع است. او پدر حقیقی و برادر واقعی است، غربت و تنهایی را در خود دارد.

اگر دلیل دعا کردن پاداش و احسان است، شما خود قضاوت کنید از چه کسی بیشتر از ایشان احسان دیده‌ایم؟! تمام نعمت‌هایی که در آن‌ها غوطه‌ور هستیم از وجود با برکت ایشان است، چه نعمتی از این بالاتر که توانایی که خداوند تمام قدرتش را در اختیار او قرار داده است، بفرماید من به شما نزدیکم، آنقدر که هر گاه با من صحبتی داشتید، کافی است لب‌های خود را حرکت دهید. اینگونه قربِ دائمی آیا بزرگترین نعمت الهی نیست و این احسان را به قدر دعایی برای فرجش نباید پاسخ داد؟!

اگر دعا برای علما، شهدا، بزرگان؛ تعظیم و تجلیل و تواضع در مقابل آن‌هاست، آیا امروز عالمتر، شریفتر، بزرگوارتر، شهیدتر به معنی شاهد بودن و عزیزتر از ایشان نزد خداوند کسی هست؟!

پس باید در هر کجا که باشیم با دست بلند کردن به سوی آسمان و دعا کردن برای ایشان، تواضع و تجلیل خود را نسبت به مقام این دردانه‌ی عالم نشان بدهیم.

 

تواضع در مقابل حضرت صاحب الزمان دو نوع است:

یکی تواضع قلبی؛ و آن اینکه معتقد باشیم امام زمان (عج) از خودمان و از تمام ماسوی الله بعد از حضرت خاتم، افضل و اشرف است. از فرشتگان گرفته تا تمام انبیای گذشته، و اعتقاد قلبی داشته باشیم که خداوند برتر از ایشان و رسول خدا و خاندان اطهرش خلق نفرموده است.

دوم تواضع بدنی؛ و آن اینکه هرگز کاری که مایه‌ی هتک حرمت آن بزرگوار و استخفاف ساحت مقدس آن بزرگوار باشد، انجام ندهیم و آنچه که به عنوان وظیفه در زمان غیبت برعهده‌ی ماست در انجامش کوتاهی نکنیم و سعی کنیم با ترک گناهان و مراقبت از نفس و انجام تکالیف و واجبات، تواضع بدنی نسبت به ایشان داشته باشیم.

 

در انتهای حدیث امام صادق علیه‌السلام فرمودند:

تواضع و فروتنی، سرزمین روییدنِ گلِ خشوع و خضوع است و محل نشو و نمای حیا و خوف است و این خضوع و خشوع، و خوف و حیا، در وجود انسان آشکار نمی‌شود مگر به تواضع در برابر حق و فروتنی در برابر خلق، و شرافت و عزت کامل و حقیقی به دست نمی‌آید مگر از تواضع و فروتنی در مقام الهی که باید به حقیقت خود را ناچیز و بی‌اعتبار و لاشیء دانست و آن ذات یگانه را مستجمع جمیع صفات کمالیه.

خوشا به حال آنانکه به این مقام دست یافتند و در مقابل خداوند با همه‌ی وجود خاکساری می‌کنند و در مقابل پیامبر (ص) و امام (ع) با تواضع کامل، اطاعت و پیروی کرده و در مقابل بندگان خداوند، خالصانه خود را از همه کمتر می‌بینند و خدمتگزارند.

 

نوشته‌اند مرحوم نجفی مرعشی که روحش شاد، گاهی می‌گفتند فقرایِ نابینای قم و اطراف را به منزلش دعوت کنند. سپس خودشان، کمر به خدمت آن‌ها می‌بستند و حتی کفش‌های آن‌ها را پاک و جفت می‌کردند. می‌گفتند: آقا چرا فقرای نابینا را دعوت می‌کنید؟ می‌فرمودند: آن‌ها من را نمی‌بینند، پس راحت‌تر برخورد می‌کنند و من هم راحت‌تر پذیرایی می‌کنم.

مرحوم میرزا جواد آقا ملکی نوشته‌اند مدت‌ها نزد استاد بزرگوارم تلمّذ می‌کردم اما دری باز نمی‌شد تا اینکه روزی جلسه‌ای بود و چند نفر از آشنایان و اقوام تبریزی من هم شرکت کرده بودند که من نسبت به آن‌‌ها بی‌اعتنا بودم و با دیدن آن‌ها ناراحت شدم. ناگهان استاد صدایم کرد و فرمود: قلیانی آماده کن و بیاور. من سختم شد اما آماده کردم. فرمود: بگذار جلوی آشنایانت. با ناراحتی گذاشتم، سپس استاد فرمود: کفش‌ها را جفت کن، رفتم امرش را انجام دادم. خلاصه چند بار من را شکست و من را وادار کرد به تواضع و همان تواضع درهای زیادی را برایم گشود.

 

لقمه عملی:

زبانت معمار است و حرفهایت خشت خام. مبادا کج بچینی دیوار سخن را، که فرو خواهد ریخت بنای شخصیت تو را.

 

ذکر:

۶۲ مرتبه، برای وسعت رزق و محبت و امنیت عزت،انشاءالله بخوانید:

حَسبیَ اللّه لا اِلهَ الّا هُو عَلَیهِ تَوَکَّلتُ وَ هُوَ رَبُّ العَرشِ العَظیم

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

وصف علی جان

بسم اللّه

 مو آن مستم که از پا سر ندونم                      سر و پایی به جز دلبر ندونم

 دلارامی کز او دل گیرد آرام                          به غیر ساقی کوثر ندونم

با سلام

قصد داشتم امسال از سوره‌های قرآن؛ آیات مربوط به اهل‌البیت علیهم‌السلام را بحث کنم، اما توفیق یار نشد. برآن شدم هر شب قسمت‌هایی از مطالب آماده شده را تقدیم به شیفتگان حضرت زهرا سلام‌اللّه‌علیها کنم.

استادم ]خانم مالک[ که خدایش رحمت کند، می‌فرمود: اگر نتوانی از تک‌تک آیات قرآن به معرفت امام علی برسی نه علی را شناخته‌ای و نه قرآن تلاوت کرده‌ای.

حقیقتاً که یا علی جان قابل وصف نیستی. در حروف ابجد هم، عدد «علی بن‌ابیطالب» ۲۱۷ است و «لایوصف» هم  ۲۱۷

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

نماز حاجت برای گشایش کارها

پیامبر(ص) به خانه فاطمه (س) آمدند و فرمودند: یا علی! می خواهی برای گشایش کارها نمازی به تو یاد دهم. فاطمه (س) می فرمایند: من مشغول بودم، کارم را نگه داشتم و به پیامبر (ص) گفتم: یا رسول الله! من هم بیایم و این نماز را یاد بگیرم؟ حضرت فرمودند: بیا. سپس فرمودند: می خواهم به شما نمازی یاد بدهم که به جهت هر مشکلی گشایش است. این نماز دعایی دارد که می توان در قنوت گفته شود یا بعد از سلام نماز اما مرحوم خانم مالک همیشه این دعا را در قنوت با دستانی کشیده به سمت آسمان می خواندند.

وضوی کاملی بگیرید دو رکعت نماز حاجت بخوانید، و در قنوت آن با دستانی کشیده بگویید:

یا عَالِمَ الْغَیبِ وَ السَّرَائِرِ یا مُطَاعُ یا عَلِیمُ یا اللَّهُ یا اللَّهُ یا اللَّهُ یا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِمُحَمَّدٍ یا کَائِدَ فِرْعَوْنَ لِمُوسَى یا مُنْجِی عِیسَى مِنْ أَیدِی الظَّلَمَةِ یا مُخَلِّصَ قَوْمِ نُوحٍ مِنَ الْغَرَقِ یا رَاحِمَ عَبْدِهِ یعْقُوبَ یا کَاشِفَ ضُرِّ أَیوبَ یا مُنْجِی ذِی النُّونِ مِنَ الظُّلُمَاتِ یا فَاعِلَ کُلِّ خَیرٍ یا هَادِیاً إِلَى کُلِّ خَیرٍ یا دَالًّا عَلَى کُلِّ خَیرٍ یا آمِراً بِکُلِّ خَیرٍ یا خَالِقَ الْخَیرِ وَ یا أَهْلَ الْخَیرِ أَنْتَ اللَّهُ رَغِبْتُ إِلَیکَ فِیمَا قَدْ عَلِمْتَ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیوبِ‏ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

 سپس در همان جا حاجتت را بگو فرمودند: ان شاالله حاجتت را خواهی گرفت.

 

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

هفتم محرم 1396

▪️محورهای سخنرانی ۷ محرم، ۶ مهر ۱۳۹۶

 

 🔹شناخت امام حسین (ع) باید از زبان علما باشد

🔹 متوسل شویم به حضرت علی‌اصغر (ع)

🔹 بر سر سفره‌ی توسل

🔹 با زیارت کردن و خواندن زیارت‌نامه چه چیز را اعلام می‌کنیم؟

🔹 در باب ثواب زیارت امام حسین (ع)

🔹 محورهای زیارت عاشورا

🔹 زیارت به چه معنا است؟

🔹 سیری در فرازهای زیارت عاشورا

 

مشروح سخنرانی در ادامه مطلب (برگرفته از اینجا)

پنجم محرم 1396 - روضه خوانی بر ارباب

مرحوم آیت‌الله کوهستانی در کوهستان بهشهر حسینیه داشتند و در دهه‌ی اول محرم، در حسینیه روضه برگزار می‌کردند. بچه‌های کوچک هم نزدیک به در جمع می‌شدند و سینه‌زنی می‌کردند. آقا وقتی با مردها سینه می‌زدند کم‌کم جلو می‌آمدند و به قسمت بچه‌ها می‌رفتند و دربین آن‌ها، عمامه‌شان را زمین می‌گذاشتند و دو دستی سینه می‌زدند و می‌گفتند: اینها صفای دیگری دارند. مجلس هم حال خاصی می‌گرفت.

ایشان سال آخر عمر، مریض بودند و در خانه خوابیده بودند و توان رفتن به روضه را نداشتند. هر شب یکی از روضه‌خوان‌ها را می‌آوردند کنار بسترشان تا روضه بخواند. هر ده شب به روضه‌خوان‌ها می‌گفتند که از حضرت زینب (س) بخوانند. شبی از زینب (س) و ورود به کربلا، شبی زینب (س) و وداع، شبی زینب (س) و عطش بچه‌ها، شبی زینب (س) و اسارت، شبی زینب (س) و گودال قتلگاه. شب آخر به روضه‌خوان گفتند: امشب برای من از زینب (س) بخوان، از زینب (س) و بدن اباعبدالله (ع) و تنهایی‌اش در گودال قتلگاه. روضه‌خوان شروع کرد به خواندن روضه:

پناه عالمیان زینب پناه ندارد                        بگو رو به که آرد؟ که جز شاه، پناه ندارد

یقین من شده حتمی، که می‌روم به اسیری      ز بعد قتل تو این امر، اشتباه ندارد

اگر اجازه دهی صف‌کشیده بیایم                   که ابن‌سعد نگوید حسین پناه ندارد

 بده اجازه که آیم من به شمر بگویم             که ای ستمگر بی‌دین حسین گناه ندارد.

شما هم این شعر را حفظ کنید و خودتان برای خودتان بخوانید و روضه‌خوان بشوید.

بعد دستان را بالا بیاورید و بگویید یا امام حسین عادت شماست که به روضه‌خوان خود مزد می‌دهید، شما را به جان خواهرتان این شب‌ها مرا بدون مزد رها نکنید.

و البته که عالی‌ترین مزد، همین است که اجازه داده‌اند که در مجلسش بنشینید و برایش روضه بخوانید.

✾ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ✾

◼️ محورهای سخنرانی ۵ محرم، ۴ مهر ۱۳۹۶

 

 🔹جنایت نسل‌کشی از امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) در کربلا

🔹 مظلومیت امام حسین (ع) در کربلا

🔹 مجلس روضه‌ی امام حسین (ع)

🔹 راه کسب نفس مطمئنه

🔹 سفارش رسول اکرم (ص) به امام علی (ع)

🔹 چهار سؤالی که در قیامت پرسیده می‌شود

🔹 کلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا

مشروح سخنرانی در ادامه مطلب (برگرفته از اینجا)