اضطرار فرج

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و درود، تقدیم به همه آنهایی که امشب دلتنگی می‌کنند.

هردم بشارت‌های دل، از هاتف جان می‌رسد                  هرکس که از جان بگذرد، آخر به جانان می‌رسد

یک دم میاسا روز و شب، مردی بجو دردی طلب             چون جان ز درد آمد به لب، ناگاه درمان می‌رسد

ره گر دراز آید ترا، شیب و فراز آید ترا                         چون ترک تاز آید ترا، آخر به پایان می‌رسد

این خانه چون ویران شود، معمور و آبادان شود                این سر چو بی‌سامان شود، ناگه به سامان می‌رسد

ای مبتلا ای مبتلا، برکش صلا برکش صلا                  در دل اگر رنج و بلا، روزی به مهمان می‌رسد

اندیشه و اندوه و غم، رنج و تعب درد و الم                    هر یک نهد در دل قدم، با حکم و فرمان می‌رسد

بر دل اگر باری بود، بار غم یاری بود                          در پا اگر خاری بود، خار از گلستان می‌رسد

شعر از: میرزا حبیب خراسانی

 

بانویی پریشان‌حال، نزد امام ششم علیه السلام آمد و عرض کرد: تنها پسرم به سفر رفته، آمدنش دیر شده، دوبار به محضرت آمده‌ام، فرمودید برو، صبر کن، خواهد آمد!

اما به‌جانت قسم، آقای بزرگوارم! دیگر هیچ صبرم نمانده، طاقتم طاق شده!

حضرت فرمودند: برو به خانه‌ات که چشمت به آمدن پسرت روشن! زیرا خداوند فرموده است: وقتی طاقت بنده‌ام در کاری، طاق شده، هنگام فرج رسیده است.

خدا کند طاقتمان طاق شود!

برای فرجش صلواتی فرستید.

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 2ر6ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

 پی‌نوشت ادمین: از کلام استاد به یاد می‌آورم که می‌گفتند: کاش به اندازه اون پیرزن روستایی که شب، از نیومدن مرغش به لونه، مضطر و نگران می‌شه، از نیومدن و غیبت آقامون، دل‌نگران و مضطر می‌شدیم.... الهی به مضطر کربلا، عجل لولیک الفرج

مهدی -عجل الله تعالی فرجه - و قیامش در آیات قرآن

درود بر منتظران مهدی – عجّل الله تعالی فرجه الشریف، او که چشم دردمندان عالم به‌راهش دوخته شده است. در پی مطالب هفته‌های قبل در باب امام زمان (عج)، این هفته در لابلای آیات قرآن به‌دنبالش می‌گردیم.

مهدی (عج) در قرآن

بدیهی است جایی‌که تورات و انجیل و سایر کتب آسمانی، صراحت در نجات انسانها در آخرالزمان دارند، باورکردنی نیست که قرآن ما، درباره‌ی قرآنِ ناطق؛ امام زمان (عج) که احیاکننده‌ی قرآنِ صامت است، چیزی نگفته باشد.

ملاحظه کنید، قرآن، رسول اکرم (ص) را مخاطب ساخته، می‌فرماید: «کتابی را که بر تو نازل کردیم، بیانگر همه چیز است.»

خوشبختانه ده‌ها آیه درباره‌ی ظهور و غلبه‌ی دین اسلام بر تمامی ادیان؛ و حکومت صالحان؛ و نابودی ستمگران جهان؛ و تشکیل حکومت واحد جهانی و ... در قرآن است که ما از باب نمونه، متوسلاً به خمسه‌ی طیبه، پنج آیه را نقل می‌کنیم و علاقمندان به مطالعه بیشتر را به کتب دیگر از جمله بحارالانوار ارجاع می‌دهیم.

 

1️ اولین آیه؛ سوره‌ی هود آیه 86:

«بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»
ذخیره‌ی الهی برای شما (از هرچیز و هرکس) بهتر است اگر مؤمن باشید.

از امام صادق (ع) پرسیدند: آیا می‌توانیم قائم (ع) را هنگام درود فرستادن و سلام کردن، به‌عنوان «یا امیرالمؤمنین» خطاب کنیم؟حضرت فرمودند: خیر، این اسمی است که خداوند به «امیرالمؤمنین علی (ع)» داده و هرگز کسی جز او را نمی‌توان به این نام، نامید و هرکس به این نام نامیده شود، کافر است. گفتند: پس به‌هنگام سلام دادن او را با چه نامی بخوانیم؟! حضرت فرمودند: بگویید «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ الله»، سپس امام (ع) آیه‌ی فوق را تلاوت فرمود.

از اینکه بقیة الله از اسامی و القاب مخصوص مهدی (عج) است، در کتب روایی ما مؤیدات فراوانی است و روشن‌ترین آنها روایت زیر از امام باقر (ع) است؛ این روایت را حضرت، حدود یک قرن پیش از ولادت امام زمان (عج) بیان داشته و فرمودند: امام زمان (عج) در اولین سخنرانی خود در مکه معظمه پس از تلاوت این آیه می‌فرماید: «أنا بَقِیَّةَ الله فِی أرضِه».

این حدیث پیشگویی‌های دیگری هم دارد که پاره‌ای از آنها واقع شده و پاره‌ای دیگر در آینده واقع خواهد شد.

علامات ظهور و سخنرانی امام در کعبه:

امام باقر (ع) فرمودند: قائم ما با ترس و وحشتی که هنگام ظهور در دل دشمنان می‌افتد، تأیید و به‌یاری پروردگار عالم، تقویت می‌شود؛ زمین زیر پایش چون طوماری پیچیده شود، تمام گنجها به برکت او ظاهر می‌شوند، شرق و غرب عالم زیر چتر حکومت او قرار می‌گیرد؛ خدای بزرگ، دینش را به‌وسیله‌ی او بر تمام ادیان پیروز می‌کند اگرچه برای مشرکان ناخوشایند باشد! در پهنه‌ی گیتی، ویرانه‌ای نماند جز اینکه به‌برکت وجود او آباد می‌شود؛ و عیسی بن مریم (ع) از آسمان فرود آمده، در پشت مهدی روحی‌فداه نماز می‌خواند.

راوی می‌گوید: به حضرت عرض کردم، ای فرزند رسول خدا! قائم شما کی ظهور می‌فرماید؟

حضرت فرمود: هنگامی‌که مردان شبیه زنان شوند؛ و زنان نیز شبیه مردان شوند! مردان به مردان اکتفا کنند و همچنین زنان به زنان! زنان سوار بر زین‌ها شوند! شهادات دروغ پذیرفته شود؛ شهادات افراد عاقل مردود شود! خونریزی (آدم‌کشی) سبک شمرده شود! روابط نامشروع (زنا) رایج شود! رباخواری رواج پیدا کند! اشرار را از ترس زبانشان احترام کنند! سفیانی از سرزمین شام خروج کند؛ و یمانی از شهر یمن قیام کند! لشگر سفیانی در سرزمین «بیداء» فرو روند! و کشته شدن جوانی از آل محمد (ص) مابین رکن و مقام (در کعبه)؛ نام این مقتول محمدبن حسن نفس زکیه است! منادی آسمانی خواهد گفت که حق با قائم و شیعیان اوست!

در چنین شرایطی قائم ما ظهور می‌فرمایند. قائم هنگام خروج، پشتش را به دیوار کعبه می‌کند و 313 نفر مرد، اطراف آن حضرت جمع می‌شوند؛ و اولین سخنی که بیان می‌فرماید این آیه است « بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»؛ و بعد می‌فرماید: منم بقیة الله و خلیفه و حجت خدا در زمین برای شما. سلام نمی‌کند بر او سلام کننده‌ای جز اینکه می‌گوید: سلام بر تو ای بقیة الله در زمین.

حضرت، پس از فراهم شدن ده هزار مرد (جنگی) از مکه خارج می‌شود، در روی زمین بتی نمی‌ماند جز اینکه طعمه‌ی حریق خواهد شد. اما این روز تاریخی و افتخارآفرین پس از یک غیبت طولانی است تا روشن شود چه کسی مؤمن به غیب و فرمانبردار و مطیع خداوند متعال است.

2️ دومین آیه؛ سوره‌ی نور آیه 55:

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا ۚ یَعْبُدُونَنِی لَا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئًا ۚ وَمَن کَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِکَ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»
«خداوند به کسانی که از شما ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند، وعده می‌دهد که آنها را قطعاً خلیفه‌ی روی زمین خواهد کرد، همانگونه که پیشینیان را خلافت روی زمین بخشید و دین و آیینی را که برای آنها پسندیده، پابرجا و ریشه‌دار خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را به امنیت و آرامش مبدل می‌کند، آنچنانکه تنها مرا می‌پرستند و چیزی را برای من شریک نخواهند ساخت و کسانی که بعد از آن کافر شوند، فاسقند.»

از مجموع آیه چنین برمی‌آید که خداوند بر گروهی از مسلمانان که دارای این دو صفت هستند؛ ایمان؛ و عمل صالح، سه نوید داده است:

الف) استخلاف و حکومت روی زمین.

ب) نشر آیین حق به‌طور اساسی و ریشه‌دار در همه‌جا (با استفاده از واژه تمکین.)

ج) از میان رفتن تمام اسباب خوف و ترس و وحشت و ناامنی.

نتیجه‌ی این امور، آن خواهد شد که با نهایت آزادی، خدا را بپرستند؛ و فرمان‌های او را گردن نهند؛ و هیچ شریک و شبیهی برای او قایل نشوند؛ و توحید خالص را در همه‌جا بگسترانند.

بسیاری از تفاسیر شیعه از امام سجاد (ع) نقل کرده‌اند که، آن حضرت در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: آنها به‌خدا سوگند، شیعیان ما هستند، خداوند این کار را برای آنها به‌دست مردی از ما انجام می‌دهد که مهدیِ این امت است و هم اوست که پیامبر(ص) در حق وی فرموده: «اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نماند، خداوند آن یک روز را آنقدر طولانی می‌کند تا مردی از دودمان من که نامش هم‌نام من است، حاکم بر زمین شود و صفحه‌ی زمین را پر از عدل و داد کند، آنگونه که از ظلم و جور پر شده باشد.»

3️ سومین آیه؛ سوره‌ی توبه آیه‌ی 33:

«هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»

«او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد تا او را بر همه‌ی آیین‌ها غالب گرداند هرچند مشرکان کراهت داشته باشند.»

منظور از هدایت، دلایل روشن و براهین آشکاری است که در آیین اسلام وجود دارد و منظور از دین حق، همین آیینی است که اصول و فروع و تاریخ و مدارک و اسناد آن نیز، حق است. بدون شک آیینی که محتوا و دلایل و مدارک آن حق باشد، سرانجام باید بر همه‌ی آیین‌ها پیروز گردد.

غلبه قدرت، غلبه منطقی:

در اینکه اسلام چگونه بر همه‌ی ادیان پیروز می‌گردد؛ و این پیروزی به چه شکل خواهد بود؛ در میان مفسران گفتگو است؛ بعضی این پیروزی را تنها، پیروزی منطقی و استدلالی دانسته و گفته‌اند که این پیروزی، حاصل شده است زیرا اسلام از نظر منطق و استدلال قابل مقایسه با آیین‌های موجود نیست؛ اما با توجه به‌موارد استعمال ماده (اظهار) در آیات (20 سوره کهف) و (33 سوره توبه) که «یَظْهَرُوا» در آنها به‌معنی چیره و غالب شدن آمده، به‌خوبی آشکار می‌شود که: مراد از «لِیُظْهِرَهُ» در آیه‌ی شریفه، همان غلبه عملی و عینی است. به‌هرحال صحیح‌تر اینست که پیروزی و غلبه‌ی فوق را غلبه‌ی همه جانبه بدانیم زیرا: با مفهوم آیه که از هر نظر مطلق است نیز سازگارتر می‌باشد یعنی روزی فرا می‌رسد که اسلام هم از نظر منطق و استدلال و هم از نظر نفوذ ظاهری و حکومت بر تمام ادیان جهان پیروز خواهد شد و همه را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد.

قرآن و قیام مهدی (عج):

آیه‌ی فوق که عیناً و با همین الفاظ در سوره‌ی صف نیز آمده و با تفاوت مختصری در سوره‌ی فتح تکرار شده، خبر از واقعه‌ی مهمی می‌دهد که اهمیتش موجب این تکرار شده است. خبر از جهانی شدن اسلام و عالم‌گیر گشتن این آیین می‌دهد. مفهوم آیه، پیروزی همه جانبه اسلام بر همه‌ی ادیان جهان است و معنی این سخن آنست که سرانجام اسلام، همه‌ی کره‌ی زمین را فرا خواهد گرفت و بر همه‌ی جهان پیروز خواهد گشت. شک نیست که در حال حاضر این موضوع تحقق نیافته ولی می‌دانیم که این وعده‌ی حتمی خداوند تدریجاً در حال تحقق است.

سرعت پیشرفت اسلام در جهان و به‌رسمیت شناخته شدن این آیین، در کشورهای مختلف اروپایی و نفوذ سریع آن در امریکا و آفریقا؛ اسلام آوردن بسیاری از دانشمندان و مانند اینها، همگی نشان می‌دهد که اسلام روبه‌سوی عالم‌گیر شدن پیش می‌رود ولی طبق روایات مختلفی که در منابع اسلامی وارد شده، تکامل این برنامه، هنگامی خواهد بود که مهدی (عج) ظهور کند و به برنامه‌ی جهانی شدن، تحقق بخشد.

مرحوم طبرسی در مجمع البیان از امام باقر (ع) در تفسیر این آیه می‌نویسد: وعده‌ای که در این آیه است، به‌هنگام ظهور مهدی از آل محمد صورت می‌پذیرد، در آن روز هیچکس در روی زمین نخواهد بود مگر اینکه اقرار به حقانیت محمد (ص) می‌کند.

اینک برای اینکه کاملاً روشن شود مراد از (لیظهره علی الدین کله) علاوه بر پیروزی منطق؛ مسئله، مسئله‌ی قدرت نظامی و سیطره‌ی حکومتی است، به دو حدیث زیر از امام صادق (ع) در این‌باره توجه فرمایید:

حدیث اول:

مفضل به امام صادق (ع) می‌گوید: اینکه در قرآن است که خدا، رسولش را فرستاد تا بر تمام ادیان پیروز شود؛ رسول اکرم (ص) که بر تمام ادیان پیروز نشده است؟! حضرت فرمود: ای مفضل! اگر پیغمبر (ص) پس از بعثتش بر تمام ادیان غالب شده بود؛ دیگر مجوسی و نصرانی و یهودی و صابئی و تفرقه و اختلاف و شک و اختلاف و شک و شرک و بت‌پرستی و اوثان و لات و عزّی و پرستش آفتاب و ماه و ستارگان و آتش و سنگی نبود!!

پس اینکه فرمود (لیظهره علی الدین کله) تأویلش امروز است، این مهدی (ع) و این‌هم رجعت و این همانست که خدا می‌فرماید: «وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلَّهِ»؛ بی‌دینان را بکشید تا دیگر فتنه‌ای نباشد و تمام دین از آنِ خدا باشد.

حدیث دوم:

ابی بصیر می‌گوید که امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند: به خدا سوگند! هنوز محتوای این آیه تحقق نیافته و تأویلش ظاهر نگشته و تنها زمانی تحقق پیدا می‌کند که قائم خروج کند؛ هنگامیکه او قیام کند، کافر یا مشرکی نماند جز اینکه از ظهور امام ناراضی است اما اینان اگر در دل سنگی هم پنهان شوند (در امان نبوده) آن سنگ (فریاد می‌زند) و می‌گوید: ای مؤمن! در درونم کافری (پنهان است) مرا بشکن و او را به قتل برسان!

در پایان برای اینکه حقیقت حکومت مهدی (عج) و قدرت و نفوذ هیئت حاکمه آن روز در صفحه گیتی کاملاً روشن شود به چهارمین آیه توجه فرمایید:

4️ چهارمین آیه؛ سوره‌ی آل عمران آیه 83:

«أَفَغَیْرَ دِینِ اللَّهِ یَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ»

«آیا تنها آیینی غیر از آیین خدا می‌طلبند؟ (آیین او همین اسلام است) تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمینند خواه و ناخواه، مطیع خدایند و به‌سوی او باز می‌گردند.»

رفاعه فرزند موسی می‌گوید، شنیدم که امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمود: هنگامی‌که قائم (ع) به‌پا خیزد، هیچ سرزمینی باقی نماند جز اینکه فریاد و گواهی بر وحدانیت خدا و رسالت پیامبرِ آخرین از آن بلند می‌شود.

حضرت امام موسی کاظم (ع) در شأن نزول آیه می‌فرماید: این آیه درباره‌ی قائم نازل شده است چون ظهور کند، بر یهود و نصاری و صابئین و زنادقه و اهل ارتداد و کفار در شرق و غرب عالم، اسلام را عرضه می‌کند. هرکه از روی علاقه و میل، اسلام را بپذیرد، او را به نماز و زکات و دیگر فرایض اسلام فرمان می‌دهد؛ و هرکس نپذیرد، گردنش را می‌زند تا در شرق و غرب عالم جز معتقدین به خدا کسی نماند! راوی می‌گوید، گفتم: فدایت شوم، غیرِ موحدین، بیش از اینهاست! حضرت فرمود: اراده‌ی خدا، اقلیت را افزایش داده و اکثریت را کاهش می‌دهد!

نکته‌ها:

🌷 الف) استماع ندای توحید در هر صبح و شام از سراسر عالم.

🌷 ب) تسلیم صاحبان ادیان در برابر حکومت.

🌷 ج) سلامت در سایه‌ی اسلام.

🌷 د) مرگ برای سرکشان و کافران.

🌷 ه) نفوذ حکومت در شرق و غرب عالم یعنی حکومت واحد جهانی.

نتیجه: با پیوند آیه سوم به چهارم به مصداق «اَلقُرآنُ یُفَسِّرُ بَعضُهُ بَعضاً»، دیگر شبهه‌ای نمی‌ماند که مراد از (لیظهره علی الدین کله) نفوذ و سیطره‌ی نظامی و قدرت حکومتی است، نه منطق و استدلالِ فقط، که بعضی تصور کرده‌اند.

5️ پنجمین آیه؛ سوره‌ی قصص آیات 5 و 6:

«وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ*وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِیَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا کَانُوا یَحْذَرُونَ»

«ما اراده کرده‌ایم بر آنهایی که در روی زمین به ضعف و زبونی کشیده شده‌اند، منت نهاده، آنها را پیشوایان و وارثان قرار دهیم؛ و برای آنها در زمین امکانات فراهم کرده، به فرعون و هامانِ سپاهیان آنها نشان دهیم آنچه را که از آن می‌ترسیدند.»

نکته‌ها:

در این دو آیه خداوند پرده از روی اراده و مشیت خود در مورد مستضعفان برداشته و پنج امر را در این زمینه بیان می‌کند که باهم پیوند و ارتباط نزدیک دارند:

الف) نخست اینکه ما می‌خواهیم آنها را مشمول نعمت‌های خود کنیم. (و نرید ان نمنّ...)

ب) دیگر اینکه ما می‌خواهیم آنها را پیشوایان نماییم. (نجعلهم ائمه...)

ج) سوم اینکه ما می‌خواهیم آنها را وارثان حکومت جباران قرار دهیم. (نجعلهم الوارثین...)

د) ما حکومت قوی و پابرجا به آنها می‌دهیم. (و نمکن لهم فی الارض...)

ه) و پنجم اینکه آنچه را دشمنانشان از آن بیم داشتند و تمام نیروهای خود را برضد آن بسیج کرده بودند، به آنها نشان دهیم. (و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم...)

حکومت جهانی مستضعفان:

در این آیات پس از نکات آورده شده، آنچه مورد دقت و تأمل است این است که؛ آیات آورده شده، هرگز سخن از یک برنامه‌ی موضعی و خصوصی مربوط به بنی اسرائیل نمی‌گوید بلکه بیانگر یک قانون کلی است برای همه اعصار و قرون؛ و همه‌ی اقوام و جمعیت‌ها.

این بشارتی است برای همه‌ی انسانهای آزاده و خواهان حکومت عدل و داد و برچیده شدن بساط ظلم و جور. نمونه‌ای از تحقق این مشیت الهی، حکومت بنی اسرائیل و زوال حکومت فرعونیان بود و نمونه‌ی کاملترش، حکومت پیامبر اسلام (ص) و یارانش بعد از ظهور اسلام بود. حکومت پابرهنه‌ها و تهی‌دستان باایمان و مظلومان پاکدل که پیوسته از سوی فراعنه‌ی زمان خود مورد تحقیر و استهزاء بودند و تحت فشار و ظلم و ستم قرار داشتند. سرانجام خداوند به‌دست همین گروه، دروازه‌ی قصرهای کسراها و قیصرها را گشود و آنها را از تخت قدرت خود به‌زیر آورد و بینی مستکبران را به‌خاک مالید. نمونه‌ی گسترده‌تر آن، ظهور حکومت حق و عدالت در تمام کره‌ی زمین به‌وسیله‌ی حضرت مهدی (عج) است.

این آیات از جمله آیاتی است که به‌روشنی، بشارت ظهور چنین حکومتی را می‌دهد لذا در روایات اسلامی می‌خوانیم که ائمه (ع) در تفسیر این آیه، اشاره به این ظهور بزرگ کرده‌اند.

حضرت علی (ع) در نهج البلاغه می‌فرماید: دنیا پس از چموشی و سرکشی همچون شتری که از دادن شیر به دوشنده‌اش، خودداری می‌کند و برای بچه‌اش نگه می‌دارد؛ به ما روی می‌آورد... سپس آیه‌ی شریفه «و نُریدُ اَن نَمُنَّ...» را تلاوت فرمود.

و در حدیث دیگری از همان امام بزرگوار (ع) می‌خوانیم که در تفسیر این آیه فرمود: این گروه، آل محمد (ص) هستند، خداوند مهدی آنها را بعد از زحمت و فشاری که بر آنان وارد می‌شود، برمی‌انگیزد و به آنها عزت می‌دهد و دشمنانشان را ذلیل و خوار می‌کند.

و همچنین در حدیثی از امام سجاد (ع) می‌خوانیم: سوگند به کسی که محمد (ص) را به‌حق، بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده قرارداد؛ نیکان از ما اهل البیت و پیروان آنها به‌منزله‌ی موسی و پیروان او هستند؛ و دشمنان ما و پیروان آنها به‌منزله‌ی فرعون و پیروان او می‌باشند. (سرانجام ما پیروز می‌شویم و آنها نابود می‌شوند و حکومت حق و عدالت از آنِ ما خواهد بود.)

جهت تعجیل در فرجش صلواتی فرستید .  

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 28ر5ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

رموز انتظار در متون کتب ادیان

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و درود بر منتظران مهدی (عج)

از حضرت امام صادق (ع) روایت شده که: نزدیک‌ترین حالات بندگان نزد خدای عزوجل و بیشترین خشنودی او از آنان هنگامی است که حجّت خداوند را نبینند و برایشان آشکار نشود و از آنان پوشیده بماند که جای او را ندانند و در عین حال می‌دانند که دلایل و نشانه‌های الهی از بین نرفته است؛ در آن هنگام باید که هر صبح و شام منتظر فرج باشند و همانا شدیدترین موقع غضب خداوند بر دشمنانش موقعی است که حجتش را از آنان پوشانیده باشد که برایشان ظاهر نگردد؛ و البته خداوند متعال می‌داند که دوستانش به تردید نمی‌افتند و اگر چنین می‌دانست که آنان به تردید واقع می‌شوند، حجت خویش را یک چشم بر هم زدن هم از آنان مخفی نمی‌کرد.

ابوبصیر از امام صادق (ع) نقل می‌کند که روزی آن حضرت فرمود: آیا شما را خبر ندهم به آنچه خدای عزوجل هیچ عملی را جز به آن از بندگان نمی‌پذیرد؟ گفتند: چرا. فرمود: شهادت دادن به اینکه هیچ‌کس شایسته‌ی پرستش، جز خداوند نیست و اینکه محمد (ص) بنده و فرستاده‌ی او است و اقرار کردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده؛ و ولایت؛ و بیزاری از دشمنانمان؛ و تسلیم شدن در مقابل آنان (ائمه)؛ و پرهیزکاری و کوشش؛ و اطمینان؛ و انتظار قائم (عج).

سپس فرمود: به‌درستی که برای ما دولتی است که خداوند هر وقت بخواهد آن را روی کار می‌آورد، آنگاه فرمود: هرکس دوست می‌دارد از جمله‌ی اصحاب قائم (عج) باشد، باید انتظار بکشد و با پرهیزکاری و اخلاق نیک، رفتار نماید درحالی‌که منتظر باشد؛ پس اگر از دنیا رفت و پس از مردنش، قائم (عج) قیام کند، برای او اجر و پاداش خواهد بود همانند پاداش کسی‌که امام قائم (عج) را درک کرده باشد. پس جدیّت کنید و در انتظار بمانید، گوارایتان باد، ای گروهی که مشمول رحمت الهی هستید.

 

عبدالعظیم حسنی می‌فرماید: بر آقایم امام جواد (ع) وارد شدم و می‌خواستم که درباره‌ی قائم (عج) از آن حضر ت سؤال کنم که آیا همان مهدی است یا غیر او؟ پس خود آن حضرت آغاز سخن کرد و به من فرمود: ای ابوالقاسم! به‌درستی‌که قائم (عج) از ما است و اوست مهدی که واجب است در زمان غیبتش، انتظار کشیده شود و در زمان ظهورش، اطاعت گردد و او سومین امام از فرزندان من است.

 

 

عقیده به ظهور یک رهایی‌بخش بزرگ و برچیده شدن بساط ظلم و ستم از میان انسان‌ها و حکومت حق و عدالت، منحصر به شرقی‌ها و مذاهب شرقی نیست بلکه یک اعتقاد عمومی و جهانی است که چهره‌های مختلف آن در عقاید اقوام گوناگون دیده می‌شود و همه روشنگر این حقیقت است که این اعتقاد کهن، ریشه‌ای در فطرت و نهاد انسانی؛ و در دعوت همه‌ی پیامبران داشته است. در کتاب «دیباچه‌ای بر رهبری»، ضمن بیان وجود انتظار ظهور یک منجی بزرگ در میان اقوام مختلف غربی و بهره‌برداری پاره‌ای از افراد از یک چنین انتظار عمومی، نام پنج نفر از مدعیان را که از انگلستان برخاسته‌اند به‌نام‌های: جیمز نایلور؛ یوحنا سرشکات؛ ریچارد برادرز؛ جان نیکولزتام؛ هنری جیمز پرینس، را ذکر می‌کند و از برنارد باربر؛ جامعه‌شناس آمریکایی در رساله‌ی « نهضت منجی‌گری» وجود چنین اعتقادی را حتی در میان سرخپوستان آمریکایی نقل کرده، می‌گوید: در میان قبایل سرخپوست آمریکایی این عقیده شایع است که روزی گردِ سرخپوستان ظهور خواهد کرد و آنها را به بهشت زمین رهنمون خواهد شد.

تنها تا پیش از سال ۱۸۹۰ بالغ بر بیست نوع از این نهضت‌ها در تاریخ آمریکا ضبط شده است. آثار این عقیده را در میان اهالی اسکاندیناوی و بومیان مکزیک و نظایر آنها نیز می‌توان یافت.

حال عباراتی چند و مختصر از کتب سایر ادیان که نشانگر نوید ظهور مصلح آخرالزمان است را متذکر می‌شویم:

انتظار در انجیل

انجیل متّی، در فصل ۲۴ می‌گوید: همچنان که برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می‌شود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد.... آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد و در آن وقت، جمیع طوایف زمین سینه‌زنی کند؛ و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوت و جلال می‌آید ... اما از آن روز و ساعت، هیچ‌کس اطلاع ندارد، حتی ملائکه‌ی آسمان ... لهذا شما نیز حاضر باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان می‌آید.

انجیل مرقس، در فصل ۱۳ می‌گوید: در آن وقت، فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهای زمین تا به اقصای فلک فراهم خواهند آورد... ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر، هیچ‌کس اطلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم، پس برحذر باشید و بیدار شده، دعا کنید زیرا نمی‌دانید که آنوقت کی می‌رسد.

انجیل لوقا، در فصل ۱۲ می‌گوید: کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید...خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید، ایشان را بیدار یابد... پس شما نیز متحد باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان، می‌آید.

انجیل یوحنای لاهوتی، در فصل دوم می‌گوید: آن کس که غالب آید و اعمال مرا تا انجام، نگاه دارد او را بر امت‌ها قدرت خواهم بخشید تا ایشان را به عصای آهنین حکمرانی کند و مثل کوزه‌های کوزه‌گر، خرد خواهند شد. چنانکه من نیز از پدر خودم یافته‌ام، به او ستاره‌ی صبح را خواهم بخشید. آنکه گوش دارد، بشنود که روح کلیساها چه می‌گوید.

انتظار در کتاب دانیال

در کتاب دانیال فصل ۱۲ می‌گوید: در آن وقت سرور بزرگ میکائیلی؛ که از جانب پسران قومت قائم است، خواهد ایستاد و در آن زمان از قوم تو، هرکس که در کتاب مکتوم یاد شده است، نجات خواهد یافت. از آنانی که خوابند در خاک زمین، بسیاری بیدار خواهند شد. بعضی جهتِ حیات ابدی و بعضی از برای شرمساری و حقارت ابدی.

انتظار در کتاب اشعیا

روح خداوند که روح حکمت و فطانت و روح مشورت و جبروت و روح علم و خشیّت از خداوند است، بر آن (مصلح) خواهد آرامید. خداوند او را تیزهوش گردانیده که موافق منظور نظرش و مطابق مسموع گوشهایش حکم نخواهد کرد.

بلکه ذلیلان را به عدالت حکم می‌کند و برای مسکینان زمین، به‌راستی نتیجه خواهد داد. و گرگ با بره سکونت داشته، ببر با بزغاله؛ و هم گوساله با شیر جوان هم‌خوابه خواهند شد و طفل کوچکی چوپان ایشان خواهد بود. و در تمامی کوه مقدس هیچ ضرر و فساد نخواهد کرد زیرا زمین از دانش خداوند مثل آب‌هایی که دریا را فرو می‌گیرند پر خواهد شد.

در کتاب اشعیا فصل ۶۵ می‌گوید: آنکه خویشتن را در روی زمین دعای خیر می‌نماید، به خدای حقیقی دعای خیر خواهد نمود و کسی‌که سوگند در زمین می‌خورد به خدای حقّ سوگند خواهد خورد.

اینک آسمان‌های جدید و زمین تازه را احداث می‌کنم و اولین‌ها مذکور نشده و به‌خاطر نخواهند آمد.

پس از آنچه که احداث می کنم دائماً شادمان و وجدکنان باشید زیرا اینک من اورشلیم را محل وجد و قومش را مصدر سرور ایجاد می‌کنم. عبثاً زحمت نخواهند کشید و به جهت اضطراب نخواهند زایید زیراکه ایشان با افعادشان، نسل برکت یافته از خداوند خواهند بود.

گرگ با بره با هم خواهند چرید و شیر مثل گاو، کاه خواهند خورد و خوراک مار، خاک بود، خداوند می‌فرماید که: در تمامی کوه مقدس من، ضرر نمی‌رسانند و فساد نخواهند کرد.

انتظار در کتاب صفنیاه

در کتاب صفنیاه از فصل سوم می‌گوید: و گفتم که شاید از من ترسیده، تأدیب را قبول نمایی تا آنکه مسکن ایشان منقطع نشود اما هرقدر که ایشان را عقوبت نمودم، ایشان سحرخیزی نموده، تمامی اعمال خویشتن را فاسد گردانیدند.

بنابراین خداوند می‌فرمایدکه: از من منتظر شوید تا به روزی که جهت غارت کردن برخیزم؛ زیرا قصد من اینست که طوائف را جمع نموده، ممالک را گرد آورم تا آنکه غضب خود را یعنی شدت قهرم را کلاً با ایشان بریزم زیرا تمامی زمین به آتش غیرت من سوخته خواهد شد. زیرا در آن به قوم‌ها لب پاک را برخواهم گردانید تا آنکه همگی ایشان، به اسم خداوند استدعا نموده و او را به یک دل عبادت کنند.

انتظار در کتاب زردشت

کتاب زند که کتاب مذهبی زردشتیان است، می‌گوید: لشگر اهریمنان با یزدان، دائم در روی خاک، محاربه و کشمکش دارند و غالباً پیروزی با اهریمنان باشد اما نه به‌طوری‌که ایزدان را محو و منقرض سازند، چه در هنگام تنگی از جانب اورمزد که خدای آسمان است با یزدان که فرزندان اویند، یاری می‌رسد و محاربه‌ی ایشان، نه هزار سال طول می‌کشد، آنگاه پیروزی بزرگ از طرف یزدان می‌شود و اهریمنان را منقرض می‌سازد.

تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و بعد از پیروزی یزدان و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده و بنی‌آدم بر تخت نیک‌بختی خواهند نشست.

انتظار در کتاب دادئک

کتاب دادئک از کتب مذهبی «براهمه» می‌باشد که می‌گوید: بعد از آنکه مسلمانی بهمر رسد، در آخرالزمان؛ و اسلام در میان مسلمانان از ظلم ظالمان و فسق عالمان و تعدی حاکمان و ریای زاهدان و بی‌دیانتی امینان و حسد حاسدان برطرف شود و دنیا مملو شود از ظلم و ستم؛ و اسلام برطرف شود و به جز نام از او نماند و پادشاهان ظالم و بی‌رحم شوند و رعیت بی‌انصاف شوند و در خرابی یکدیگر بکوشند و عالم را کفر و ظلالت بگیرد، دست حق به درآید و جانشین آخر ممتاطا که محمد باشد، ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد؛ و بگردد همه‌جا و بسیار کسان را بکشد و خلایق را هدایت کند و آن در حالتی باشد که ترکان، امیر مسلمانان باشند و غیر حق و راستی از کسی قبول نکند.

انتظار در زبور داود

مزامیر در مزمور ۹۶ می‌گوید: قوم‌ها را به انصاف، داوری خواهد کرد، آسمان شادی کند و زمین مسرور گردد، دریا و پُری آن غرش نمایند، صحرا و هرچه در آن است به وجد آید، آنگاه تمام درختان جنگل ترنّم خواهند نمود به حضور خداوند؛ زیرا که می‌آید؛ زیرا که برای داوری جهان می‌آید؛ ربع مسکون را به انصاف داوری خواهد کرد.

مزامیر در مزمور ۳۷ می‌گوید: زیرا که شریران منقطع خواهند شد و اما منتظران خداوند، وارث زمین خواهند شد...اما متواضعان وارث زمین خواهند شد... زیراکه بازوان شریر شکسته خواهد شد؛ و اما صالحان را خداوند تأیید می‌کند...و میراث از آنان خواهد بود تا ابد.

و همین مضمون را قرآن کریم از زبور نقل می‌کند و می‌فرماید: در زبور داوود نوشتیم (و در کتب انبیاء سلف وعده دادیم) که البته بندگان نیکوکار ملک زمین را وارث و متصرّف خواهند شد.

وقتی خوب در این عبارات کتب ادیان دیگر تأمل کنیم، می‌بینیم تعالیمی به صورت رمز به حقایق اشاره شده است که با معتقدات آیین‌های دیگر توافق و هماهنگی کاملی دارد که از آن جمله است نجات جهان از تاریکی و جهل و غفلت و ظلم و ستم؛ توسط شخصی معنوی که از راه وحی و الهام الهی تأیید خواهد شد و این شخص کسی نیست جز آن کس که اسلام طبق هزاران آیه و روایت، معرفی نموده؛ آن حجت بن الحسن العسکری (عج) می‌باشد. جهت فرجش صلواتی فرستید.

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 3ر6ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

نوستراداموس و مهدویت

درود بر منتظران یار سفر کرده

ظهور و قیام یک انسان کامل برای نجات نسل بشر، سخن نوپا و جدیدالولادة نیست که درکش غیر قابل هضم و باور باشد بلکه این موضوع عقیده و آرزوی قطعی همه‌ی ادیان در طول تاریخ بوده و به‌ویژه نوید و بشارت محکم کتاب و سنت در اسلام بوده و هست. از استحکام این عقیده همین بس که مفتی‌های خشک مغز اهل حجاز هم نتوانسته‌اند از زیر بار آن فرار کنند و منکرش شوند و می‌گویند: اعتقاد به ظهور مهدی بر هر مسلمانی واجب است؛ و این جزء عقاید اهل سنت و جماعت محسوب می‌شود و جز افراد نادان و بی‌خبر و بدعت‌گذار، آن‌را انکار نمی‌کنند.

این مطلب در جوابیه‌ی محمد صالح القزّاز، دبیر کل رابطة العالم الاسلامی وهابیان حجاز، به سؤال ابومحمد از کنیا داده شده است.

 

 

در این سال‌های اخیر یک‌باره در جهان، مسأله‌ی مهدویت و اعتقاد شیعیان عالم به وجود موجود الهی در دنیا، سر و صدای عجیبی به‌راه انداخت درحالی‌که این موضوعی بود قدیمی و نویدی بود آسمانی در تمام کُتُب و تمام ادیان قبل از اسلام؛ و در اسلام هم از آغاز به این مسأله پرداخته شده بود مخصوصاً در غدیر خم که رسول اکرم (ص) اشارات زیادی به وجود و قیام مهدی (عج) داشتند.
از مهم‌ترین دلایل سر و صدای اخیر را می‌توان چند موضوع دانست:

یکی انقلاب اسلامی ایران یا به‌قول غربی‌ها، «اصول‌گرایی» و «بنیادگرایی»، مخصوصاً اینکه این موج در کشورهای دیگر اسلامی هم کم و بیش دیده شده و می‌شود. و دیگر نمایش فیلم نوستراداموس، سه ماه متوالی در شبکه‌های تلویزیونی غرب و بسیاری از کشورهای جهان؛ و چند موضوع دیگر که تقریباً همزمان و پس از انقلاب انجام شد.

نوستراداموس ستاره‌شناس و پزشک فرانسوی حدود پانصد سال قبل زندگی می‌کرد اما حوادث مرموز جهان از سال ۱۶۰۰ تا ۲۰۰۰ میلادی را پیش‌بینی کرده‌است. پیش‌گویی‌های او در کتابی به سال ۱۹۸۰ به همت بانو اریکا چات هام، از سوی بنگاه انتشاراتی گورکی در لندن به چاپ رسید و چندین بار تجدید چاپ شد. در ایران نیز به‌وسیله‌ی خانم پوران فرخزاد به فارسی ترجمه و در ۸۹۶ صفحه به چاپ رسید.

آنچه باعث تعجب است؛ و شگفتی‌آور اینکه این پیش‌بینی‌ها هم مانند همه‌ی پیش‌بینی‌های ستاره‌شناسان و کاهنان جهان، کمرنگ و بی‌رنگ شده و در گوشه‌ای افتاده بود و بازار چندانی نداشت اما بلافاصله بعد از انقلاب اسلامی در ایران به‌کمک سیاست‌های شیطانی، این کتاب با شرح و تفسیرهای متعدد به صدها و به قولی میلیون‌ها نسخه چاپ و پخش شده است؛ و عجیب‌تر اینکه فیلمی مهیج و هول‌انگیز از سرگذشت پیش‌بینی‌های نوستراداموس ساختند و آن را سه ماه پی‌درپی در شبکه‌های تلویزیونی فرانسه و امریکا در معرض نمایش گذاشتند؛ و چون یکی از پیش‌بینی‌های آن ستاره‌شناس، ظهور مهدی (عج) در مکه معظمه بود، آن‌را در فیلم مذکور به‌طرز ماهرانه‌ای پیاده کرده؛ و تماشاچیان، مهدی (عج) را در آن فیلم دیدند که چگونه از اتاق فرماندهی و عملیاتی به کمک ژنرالهای بزرگ خود، برنامه‌ی جنگ را اداره کرده و از قلب صحرای حجاز، موشک‌های غول‌پیکر را به‌طرف پایگاه کفر و استعمار غرب پرتاب کرده‌است.

از طرف دیگر، پرداختن دانشمندان مطرح و صاحب‌نام جهان بر لزوم یک حکومت جهانی؛ و تشویق و ترغیب مردم به فراهم آوردن چنین حکومتی است. به‌عنوان نمونه آلبرت اینشتین فیزیکدان بزرگ در کتاب «مفهوم نسبیّت» خود چنین آورده که: ملل جهان از هر نژاد و رنگی که باشند، می‌توانند و باید زیر یک پرچم واحد بشریت در صلح و صفا زندگی کنند آن‌هم همراه با برابری و برادری. و برتراند راسل فیلسوف و ریاضی‌دان مشهور انگلیسی می‌گوید: اکنون از لحاظ فنی مشکل بزرگی در راه یک امپراطوری جهانی وجود ندارد، ناچار یا باید حکومت واحدی را قبول کنیم یا آنکه به عهد بربریّت برگردیم و به نابودی نژاد انسانی راضی شویم.

آری آن پیشگویی‌ها و این نظرات نوین دانشمندان علمی، سیاستمداران جهان‌خوار را وادار به عکس العمل در مقابل این عقیده و انتظار بشری کرده، پس دست به کار شده تا با انواع برنامه‌ها و فعالیت‌ها جلوی این دگرگونی جهانی را بگیرند و در این رابطه یک ساعت هم بیکار ننشسته‌اند و بسیار هم علاقه‌مند هستند به‌واسطه‌ی خودِ مسلمانان، با بودجه‌ی خود مسلمانان؛ و با صرف نیروهای مسلمان، با مهدویت به مبارزه برخیزند.

اما بد نیست بدانیم که جناب نوستراداموس چه گفته‌اند، به‌طور خلاصه:

1- پروردگار به بشریّت نشان خواهد داد که برای جنگ بزرگ دیگری، بنیانگذار دیگری به‌وجود خواهد آمد قبل از آنکه آسمان از سلاح‌ها و موشک‌ها خالی دیده شود؛ آسیب بزرگی چپ را تکان خواهد داد.

2- مردی که یکی از نام‌های پیامبری را که آخرین پیامبر است، بر خود دارد؛ روز دوشنبه را برای تعطیل برخواهد گزید، آن مرد در شور خود آنچنان پیش خواهد تاخت که ملتی را از اجبار به فرمانبرداری نجات خواهد داد.

3- به کلمه‌ای آسمانی که در گیرنده‌ی زمین و آسمان است، معنایی داده خواهد شد؛ رمزی طلایی در رفتار اهل راز آشکار می‌شود جسم و روح و روان همگی توانمند هستند، همه‌چیز مانند دریایی از زیر آسمان، زیر گام‌های او قرار می‌گیرد.

4- دور از اسپانیا از درون کرانه‌های رود بزرگ "گودال کویویر" تا قلمرو "گرانادانا"، صلیب به‌وسیله‌ی پیروان محمد (ص) مردود خواهد شد.

5- تو ای فرانسه، اگر از آب‌های "لیگوریا" گذر کنی، خود را در میان دریا و جزایر در محاصره خواهی یافت و پیروان محمد در برابر تو خواهند ایستاد.

6- پادشاه سالخورده از سرزمین خود گریزان شده و می‌رود تا از مردم خاور زمین، یاری بگیرد؛ او به سبب وحشت از صلیب‌ها، پرچمش را به‌هم پیچیده و از راه زمین و دریا به "میتیلن" خواهد رفت.

7- در سرزمین نیک‌بخت عربی، یک شخصیت قدرتمند محمدی با آیین محمدی، زاده خواهد شد، او اسپانیا را به ناآرامی کشانده و گرانادا و بیشتر ساکنین لیگوریا را از راه دریایی تسخیر خواهد کرد.

8- بال‌های فرّ و شکوه مقدس با ورود آیین‌گذار بزرگ، فرو خواهد افتاد، او فروتنی را پیشه ساخته و شورشیان را به دردسر خواهد انداخت، همسانِ او دیگربار بر روی زمین دیده نخواهد شد.

9- آنگاه که گل سرخ در میان دنیای بزرگ به قدرت می‌رسد، خون مردم به خاطر حرکات تازه، جاری خواهد شد، به سخن راستین، دهان‌ها را خواهد بست آنگاه که انتظارش را دارند نجات دهنده به هنگام نیاز، اگر چه دیر، فرا خواهد رسید.

10- هفت ماه گذشته از سال ۱۹۹۹ پادشاه بزرگ وحشت، از آسمان فروخواهد آمد که هم او، پادشاه بزرگ منگل‌ها را به زندگی دوباره باز خواهد گرداند، اندکی پیش و پس از آن رویداد جنگ بر دنیا حکومت خواهد کرد.

همه‌ی این نکات از کتاب پیش‌بینی‌های نوستراداموس انتخاب شده؛ و در یک جمله، خلاصه اینکه او پیش‌بینی کرده که: یک شخصیت بزرگ، هم‌نام پیامبر آخرالزمان زاده خواهد شد و ظهور خواهد کرد اگر چه دیر ولی نجات دهنده؛ او بر دنیا حکومت خواهد کرد و همه‌چیز در زیر گام او قرار خواهدگرفت.

طفیل هستی عشقند آدمیّ و پری                  ارادتی بنما تا سعادتی ببری
چو مستعد نظر نیستی وصال مجوی               که جام جم نکند سود وقت بی‌بصری

شعر از حافظ

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 6ر5ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

سرگذشت‌های حقیقی از غیبت بزرگان در قرآن و روایات

چه غریب خواهد بود برای آن کسی‌که در طول روزی که تعلق به او دارد، دوستان و منتظرانش کمترین برنامه‌شان اُنس با او باشد. آنقدر کم از او می‌گوییم و آنقدر کم از او می‌نویسیم و آنقدر کم تبلیغش را می‌کنیم که برخی راحت، منکر غیبتش یا بودنش شده‌اند!

بیچاره‌ها با افتخار می‌گویند مگر می‌شود؟! خوب، هر وقت وجود چنین شخصی لازم باشد، همان زمان و دوره به‌دنیا خواهد آمد!

و عجیب‌تر اینکه اینها ادعای مسلمانی و اهل قرآن بودن هم دارند! اما گویی اصلاً قرآن نخوانده‌اند؛ قرآن نشان از غیبت‌های زیادی دارد.

 

و اینک نمونه‌ای از غیبت‌ها:

اول- به اعتقاد اکثر مسلمانان جهان و نوشته‌ی مورخان، خضر پیامبر (ص) از زمان حضرت موسی (ع) تا کنون زنده‌است و کسی از محل و مکان و یارانش اطلاعی ندارد و اینقدر می‌دانیم که داستان وی با حضرت موسی (ع) در قرآن آیات ۵۹تا ۸۲ سوره‌ی کهف ذکر شده‌است. به گمان برخی از مردم او گاهی آشکار می‌شود، کسی‌که او را می‌بیند، گمان می‌کند یکی از زهّاد است و چون ناپدید می‌شود، می پندارد او خضر (ع) بوده‌است.

 

دوم- غیبت حضرت موسی بن عمران (ع) از وطن که از فرعون و قوم او فرار نمود و داستانش در قرآن در سُور مختلف آمده‌است، در طول غیبت هیچ‌کس از او اطلاعی نداشت و موسی (ع) را نمی‌شناخت تا زمانی‌که خداوند او را برانگیخت و او به دعوت خلق برخاست، آنگاه دوست و دشمن او را شناختند.

 

سوم- داستان حضرت یوسف (ع) فرزند حضرت یعقوب است که یک سوره‌ی قرآن مربوط به همین داستان است. با وجودی‌که یعقوب پیامبر بود و صبح و شام به او وحی می‌شد لیکن از غیبت فرزندش یوسف (ع) خبر‌نداشت و همچنین این غیبت بر سایر فرزندانش نیز پوشیده‌بود تا جایی‌که فرزندان یعقوب (ع) از فلسطین به مصر می‌آمدند و بر یوسف (ع) وارد می‌شدند و با او معامله و دادوستد می‌کردند ولی او را نمی‌شناختند. تا آنکه سالها گذشت و خداوند واقع امر را به آنان مکشوف داشت و خبر زنده بودن یوسف (ع) آشکار‌گشت و خداوند او و پدر و برادرانش را در یک‌جا جمع‌کرد.

 

چهارم- داستان یونس (ع) فرزند متّاع که پیامبر خدا است و در قرآن آمده‌است. وقتی قوم او بر مخالفت خود افزودند و او را سرزنش‌کردند، یونس (ع) از میان آنان فرار‌کرد و از نظر همه‌ی قوم پنهان‌گردید به‌طوریکه هیچ‌کس نمی‌دانست او در کجاست؛ و خداوند او را در شکم ماهی پنهان‌نمود و تا پایان مدت به علت مصلحتی او را زنده نگه‌داشت سپس او را بیرون‌آورده و سالم به سوی قومش بازگردانید.

 

پنجم- داستان اصحاب کهف است که در قرآن ذکر شده‌است. اینان به خاطر حفظ دینشان از ترس مردم فرار‌کردند و ۳۰۹ سال از نظر قوم غایب‌ بوده و با حالت ترس به غاری پناه‌بردند تا آنکه خداوند آنها را زنده کرد (و یا از خواب بیدار‌کرد) و به سوی قومشان برگشتند.

 

ششم- داستان عُزیر (ع) که پیامبر است. و در آیه‌ی ۲۶۱ سوره‌ی بقره آمده‌است. خداوند او و الاغش را صد سال میراند و بعد او را زنده‌کرد درحالیکه آب و غذایش هنوز باقی و تغییر نکرده‌بود.

 

هفتم- داستان غیبت عیسی (ع) است. یهود و نصارا بر کشته‌شدن وی اتفاق دارند اما خداوند با بیان آیه ی ۱۵۶ سوره‌ی نساء (که فرمودند: او را نکشتند و دار‌نزدند بلکه مطلب بر آنان مشتبه‌گشت) آنها را تکذیب ‌کرد.

غیبت قائم نیز چنین‌است زیرا امت اسلام به واسطه‌ی طولانی‌شدن غیبتش وجود او را انکار می‌کنند بعضی خواهند‌ گفت: هنوز متولد‌ نشده! و گروهی می‌گویند: متولد‌شده و وفات‌کرده است! طایفه‌ای می گویند: امام یازدهم (ع) عقیم بوده‌است! و جماعتی هم ائمه (ع) را سیزده تن و بیشتر خواهند‌دانست! و عده‌ای هم می‌گویند روح قائم در بدن دیگری سخن می‌گوید!

عیسی بن مریم (ع) هم اکنون زنده و غایب است و زمان ظهور مهدی (عج) از آسمان به زمین فرود می‌آید. حذیفه از رسول اکرم (ص) نقل‌کرده که آن حضرت فرمودند: مهدی (عج) متوجه می‌شود که عیسی فرزند مریم از آسمان فرود‌آمده و گویی از موهای سر‌ و صورتش آب می‌ریزد، مهدی (عج) به او می‌گوید: جلو بایست و با مردم نماز‌بخوان. حضرت عیسی (ع) می‌گوید: نماز باید بوسیله‌ی شما اقامه‌شود، پس عیسی (ع) پشت سر مردی از فرزندان من ایستاده و نماز می‌خواند.

 

هشتم- داستان حضرت ابراهیم (ع) است. آزر منجم مخصوص نمرود از روی حساب نجوم به‌دست‌آورد که مولودی به دنیا می‌آید که دین و آیین نمرودیان را برهم‌خواهد‌زد، نمرود پس از خبردار شدن از آزر پرسید: در چه سرزمینی این مولود به دنیا خواهد‌آمد؟ آزر گفت: در همین سرزمین. نمرود دستور‌داد هر پسری که در آن سال به دنیا آمده‌بود، همه را به قتل‌برسانند و مردان از زنان کناره‌گیری ‌کنند، به شهادت تاریخ بین هفتاد هزار تا صدهزار کودک پسر در این ماجرا به شهادت‌رسیدند اما سرانجام ابراهیم (ع) در سرزمین ایران (شوش) به دنیا‌آمد. (توضیح ادمین: حققان، سرزمین بابل یا شوش یا حران را زادگاه ابراهیم می‌دانند.)

مادر ابراهیم (ع) هنگام وضع حمل به غاری رفت و ابراهیم (ع) در همان غار به دنیاآمد، و طبق روایات هر روز به اندازه‌ی یک هفته رشد می‌کرد و خداوند متعال روزی او را در انگشتش قرار‌داده‌بود که آن را می‌مکید و روزی می‌خورد. پس از سیزده سال با پای خود به شهر بازگشت و در طول این مدت جز مادر ابراهیم (ع) کسی از جایگاه او خبردار‌نبود.

 

نهم- داستان غیبت حضرت صالح (ع) است. ایشان از پیامبران است که نام مبارکش نُه بار در قرآن آمده‌است و از حیث زمان بعد از نوح (ع) و قبل از ابراهیم (ع) بوده‌است. حضرت صالح(ع) بر قوم ثمود که مردمی بت‌پرست بودند مبعوث‌بود. در بخشی از حدیثی از امام صادق (ع) آمده که فرمودند: صالح مدتی از نظر قومش غایب شدند. صالح در روز غیبت مردی کامل و دارای شکمی هموار و اندامی زیبا و محاسنی انبوه و گونه‌های کم‌گوشت، میانه بالا و متوسط‌القامة بود، پس از غیبت چون به سوی قوم بازگشت تغییر کرده‌بود و او را نشناختند؛ و در موقع بازگشت وی، قومش سه دسته شدند: دسته‌ی اول منکر وی شدند، دسته‌ی دوم مشکوک بودند، دسته‌ی سوم یقین دانستند که او صالح پیامبر است. دسته‌ی اول گفتند: صالح پیامبر (ع) شکل تو نبود. دسته‌ی دوم سخن او را نشنیدند و سخت از وی دوری‌کردند. دسته‌ی سوم گفتند: به ما خبری ده که به آن وسیله درباره‌ات شک‌نکنیم و بدانیم تو صالح هستی. صالح گفت: من صالح هستم که ناقه را برای شما آورده‌ام و علامت ناقه این بود که یک روز برای خوردن آب به آبشخور می‌رفت و روز دیگر آن را برای شتران دیگر می‌گذاشت. گفتند: راست گفتی ما به خداوند و آنچه تو از نزد او آوردی ایمان داریم...

 

دهم- داستان غیبت لاوی بن برخیا است. نعثل یهودی به خدمت رسول (ص) آمده و شهادتین جاری کرده و گفت: من در کتب انبیای قبل دیدم که در آخرالزمان پیامبری می‌آید که نامش احمد و محمد (ص) است و او خاتم الانبیاء بوده و اوصیای او دوازده نفر به عدد اسباط هستند. رسول اکرم (ص) فرمودند: آیا اسباط را می‌شناسی؟ او گفت: آری آنان دوازده نفر هستند که نخستین آنان لاوی بن برخیا است. او مدتی از بنی اسرائیل غایب‌شده سپس به نزد قوم خود برگشت و دین خدا را پس از، از‌هم‌گسیختگی دوباره زنده‌کرد و با پادشاه ستمگری به‌نام قرسطیا جنگید و او را کشت.

حضرت فرمود: آنچه در میان بنی‌اسرائیل واقع‌شده، در میان امت من نیز مو به مو واقع خواهد‌شد. دوازدهمین فرزند من غایب می‌شود، وقتی به طرف امت بازگشت می‌کند که از اسلام، اسمی و از قرآن جز رسوم و آداب ظاهری نمانده ‌باشد. در چنین شرایطی خداوند به او اجازه‌ی خروج می‌دهد و به وسیله‌ی او اسلام ظاهر و تجدید می‌شود ...

 

یازدهم- داستان غیبت ذوالقرنین است و نام اصلی او (عیاش) است. قرآن کریم در سوره‌ی کهف داستان مشروحی درباره‌ی او دارد اما اینکه او کیست در میان مفسرین و مورخین اختلاف ‌است.

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: همانا ذوالقرنین بنده‌ی صالح خداوند بود و خداوند او را بر بندگانش حجت قرار ‌داده‌بود ذوالقرنین مردم را به سمت خداوند دعوت‌کرد اما مردم ضربتی (به سمت راست سرش) زدند و او مدتها از نظر مردم غایب‌شد، غیبتی آنچنان طولانی که گفتند مرده یا هلاک‌شده؛ و معلوم نیست در کدام وادی سرگردان‌است!

اما ذوالقرنین پس از غیبت طولانی مجدداً به سمت قومش بازگشت و این‌بار هم مورد حمله‌ی آنان قرار‌گرفت و دومین ضربه را به سمت چپ سرش زدند. آگاه باشید که در میان شما کسی است که همان روش و سنت ذوالقرنین را دارد، خداوند، سبب و امکانات همه‌چیز را برای او فراهم‌کرد و قدرتی در زمین به او داد که شرق و غرب را درنوردید.

اما به زودی سنت و روش ذوالقرنین در قائم از اولاد من جاری خواهد شد و قائم، شرق و غرب عالم را زیر فرمان حکومت خود می‌آورد. در اطراف جهان، کوه و دشت و بیابانی نیست که ذوالقرنین در آن قدم‌نهاده‌باشد مگر اینکه مهدی (عج) در آن قدم‌خواهد‌گذاشت (و آن را زیر چتر حکومتش خواهد‌کشید) همه‌ی گنج‌ها و معادن زمین را خداوند برای قائم ظاهر می‌کند و او را بوسیله‌ی ترسی (که در دل دشمنانش افکند) یاری‌خواهد‌کرد. قائم (عج) جهان را پر از عدل و داد می‌کند همانطور که از ظلم و جور پر‌شده‌باشد.

با این همه سابقه‌ی غیبت، چرا باید غیبت حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف، عجیب و غیر قابل قبول برای عده‌ای باشد؟!

به جهت تعجیل در فرجش صلواتی بفرستید   .

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 30ر4ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه صبحانه‌ی معنوی: حکمتِ صبر و ظفر

 

همیشه به‌خاطر دارم که این شعر، اولین شعری بود که از استاد بزرگوارم مرحوم خانم مالک یاد گرفتم ]شعر از حافظ - ادمین[:

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم‌اند                 بر اثر صبر نوبت ظفر آید

وقتی این شعر را برایم خواند، پرسید: آیا فهمیدی یعنی چه؟ از آنجا که بسیار جاهل و نادان بودم، گفتم: بله؛ و برای این بله، چهل سال است که افسوس می‌خورم که ای کاش گفته بودم: نه، نمی‌دانم، شما بفرمایید که چه معنا دارد.

اگر چه این معنا را در طی ده سال زندگی در کنارش به عینه دیدم اما افسوسِ آن بله را هنوز با خودم دارم و هرگز نفهمیدم که در صبر چه حکمتی نهفته است که خداوند زیباترین وعده‌ها را به صابران داده: هم بشارت، هم صلوات و رحمت، هم وعده‌ی لقاء الهی.

پیامبر (ص) فرمودند: جبرئیل نزد من آمد و عرض کرد: خداوند مرا با هدیه‌ای به‌سوی شما فرستاده است که به هیچ‌کس قبل از شما عطا نفرموده‌است. من پرسیدم: آن هدیه چیست؟

گفت: صبر و بهتر از آن. گفتم: بهتر از صبر چیست؟

گفت: رضا و بهتر از آن. گفتم: بهتر از رضا چیست؟

گفت: زهد و بهتر از آن. گفتم: بهتر از زهد چیست؟

گفت: اخلاص و بهتر از آن. گفتم: بهتر از اخلاص چیست؟

گفت: یقین و بهتر از آن. گفتم: بهتر از یقین چیست؟

گفت: به‌راستی که راه وصول آن توکل بر خداوند است.

گفتم: توکل چیست؟ گفت: آنکه بدانی که مخلوق هیچ زیان و منفعتی نرساند و عطا و منع نکند؛ و با چنین اعتقادی از مردم مأیوس گردد.

پس وقتی بنده چنین شد، به‌غیر از خدا به کسی امیدوار نشود؛ و از غیر خدا نترسد؛ و به هیچ‌کس جز او چشم و طمع ندارد. این است معنی توکل!

گفتم: معنی صبر چیست؟ گفت: در سختی‌ها آنچنان باشی که در خوشحالی هستی؛ و در تنگ‌دستی و فقر آنچنان باشی که در توانگری هستی؛ و در گرفتاری آنچنان باشی که در عافیت هستی؛ و از آنچه که بر تو وارد می‌شود به مخلوقات شکایت ننمایی.

در روایات آمده‌است که حضرت عیسی علیه‌السلام عرض کرد: پرودگارا، دوست دارم یکی از اولیای خودت را به من نشان بدهی که در بهشت با من، هم‌درجه باشد. ندا آمد: در فلان بیابان، دهی است و در آن قلعه‌ای وجود دارد و پیرزنی در آن زندگی می‌کند که از امت تو می‌باشد، او در بهشت، هم‌درجه و هم‌مقام با تو خواهد بود؛ و از اولیای ماست.

حضرت به‌سراغ او رفت؛ پیرزنی دید بسیار نحیف و ناتوان که چشمانش نابینا بود و قدرت راه رفتن هم نداشت در عین حال مدام مشغول ذکر گفتن بود. حضرت بر او سلام کردند، او هم جواب داد: علیک السلام یا روح الله!

حضرت فرمودند: تو هرگز مرا ندیده‌ای و با هم هیچ صحبتی نداشته‌ایم و چشم‌هایت هم نابیناست، چگونه مرا شناختی؟!

گفت: یا روح الله! آن کس که مرا به تو معرفی کرد، تو را هم به من معرفی کرد.

حضرت فرمودند: چه ذکری می‌گویی؟ گفت: «الحَمدُ للّهِ عَلی نَعمائِهِ وَ الشُّکرُ عَلَی آلائِه»

حضرت فرمودند: برای کدامین نعمت، شکر خدا می‌کنی؟!

گفت: یا عیسی! هیچ کس مثل من، نعمت به او تمام نشده، خداوند به من قلبی داده شاکر؛ و زبانی داده‌است ذاکر؛ و بدنی داده‌است صابر. چه کسی غنی‌تر از من است؟! پس چرا تشکر نکنم از او به‌خاطر عنایاتی که بر من روا داشته‌است؟!

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم‌اند                در اثر صبر نوبت ظفر آید

شاید صبر و ظفر دو روز هستند:

🌹 صبر عاشورا؛
🌹 و ظفر روز ظهور مهدی (عج) که نتیجه‌ی کربلاست!

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 20ر4ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

ذکری برای وصلِ بی‌قراران گلِ نرگس

 

ما باید ارتباط با امام زمان (عج) داشته باشیم. بعد از هر نمازت با ایشان ارتباط برقرار کن، مخصوصاً بعد از نماز صبح، نماز را که خواندی، سلام دادی بگو:
 

یا ربِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ و أَعْتِقْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

دعایی زیبا برای صبحهای غیبت

از دعاهای بسیار زیبا در زمان غیبت است این دعا:

 

اللّهمَّ ارْزُقنی حُبَّ محمدٍ و آل محمدٍ وَ تَوَفَّنی عَلیٰ مِلَّتِهِم
اَللّهمَّ العَن ظالِمی آلِ محمدٍ وَ انتَقِم مِنهُم
اَللّهمَّ وَ عَجِّل فَرَجَ وَلیکَ وَ ابْن وَلیِّکَ وَ اجعَل فَرَجَنا مَقروناً بِفَرَجِهِم

زمانی که هنوز آفتاب طلوع نکرده با این دعا طلب کنید فرج امام زمان عجل‌الله‌فرجه را که هم صله کرده باشید و هم دعا کرده باشید.

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: یک لقمه انتظار مهدوی

 

سلام بر مهدی (عج) رحمت فراگیر الهی،         سلام بر مهدی (عج) امام مهر و محبت،

سلام بر مهدی (عج) پدری مهربان،               سلام بر مهدی (عج) مهربان‌ترین نسبت به مردم،

سلام بر مهدی (عج) امام هدایت و تربیت،       سلام بر مهدی (عج) محافظ و دعاگوی اهل ایمان،

سلام بر مهدی (عج) استغفارکننده برای شیعیان، سلام بر مهدی (عج) رمز حکمت و برکت و معرفت،

سلام بر مهدی (عج) توجه‌گاه اولیا،                سلام بر مهدی (عج) آزمون معرفت،

سلام بر مهدی(عج) که منتظرانش بهترین خلق هستند.

 

از روایات بسیاری استفاده می‌شود که مسلمانان و پیروان اهل بیت (ع)، بهترین مخلوقات خداوند می‌باشند و آن مسلمانی که در زمان غیبت امام (ع) به سر می‌برد و در حال انتظار ظهور مهدی موعود می‌باشد، افضل می‌باشد.

رسول اکرم (ص) در جمعی از اصحاب دو مرتبه فرمودند: «اللهم لقنی اخوانی»؛ خداوندا، برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول الله (ص)! مگر ما برادران شما نیستیم؟! حضرت فرمودند: خیر، شما اصحاب من می‌باشید؛ برادران من مردمی در آخرالزمان هستند که به من ایمان می‌آوردند با اینکه مرا ندیده‌اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان قبل از آنکه از صلب پدران و رحم مادران بیرون آیند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکی از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردارِ افتاده، با دست، در شب ظلمانی دشوارتر است؛ و یا مانند کسی است که پاره‌ای از آتش چوب درخت «غضا» (که چوب آن سخت‌ترین چوبهاست و آتش آن مدت زمان طولانی می‌ماند و خاموش نمی‌شود) را در دست نگاه دارد؛ آنها چراغ‌های شب تار می‌باشند؛ پروردگار، آنان را از هر فتنه‌ی تیره و تاری نجات می‌دهد.

 

امیدوارم که همه‌ی ما مشمول این بیانات زیبا و نورانی رسول اکرم (ص) باشیم و با صبر، تحمل، تسلیم در برابر امر خداوند، تقوا، ورع و سلوکی مهدوی، دوران غیبت را طی کرده و از این وادی در سایه‌ی نور مهدوی که مانند خورشید پسِ ابر، نور و روشنایی خود را ارزانی می‌دارد، بگذریم.

 

مهم این نیست که ما ظهورش را درک کنیم، مهم این است که حضورش را درک کنیم. خیلی‌ها در زمان ظهور امامان معصوم (ع) بودند اما راه به دوزخ بردند زیرا حضور معصوم (ع) را درک نمی‌کردند. وقتی با یقین بدانیم که حیّ و حاضر است، کافی است که به سعادت ابدی دست پیدا کنیم.

 

سلام بر مهدی (عج) که انتظارش را همه‌ی مردم در تمامی ادیان می‌کشند و منتظر روزی هستند که ظهورش را اعلام کند و به وعده‌های الهی که به جهان و جهانیان داده شده، جامه‌ی عمل بپوشاند.

حضرت ولی عصر (عج) همان است که رسالت تمام انبیا را به ثمر می‌رساند و به تعالیم آنها جامه‌ی عمل می‌پوشاند. این را می‌دانیم که اکثر تعالیم انبیا نافرجام مانده‌است زیرا یا انسانها قدر آن تعالیم را نمی‌دانستند و یا مستعد آن تعالیم و احکام نبودند. بنابراین تمام انبیا و رسل، مژده‌ی فرا رسیدن روزگار رشد و عدالت الهی و تمدن واقعی را به دست مصلح غیبی خبر می‌داده‌اند و از همین جهت است که در لسان قرآن و روایات از آن وجود مقدس تعبیر به «بقیة الله» و «ذخیرة الله» شده است.

امام باقر (ع) فرمودند: در آن روز ظهور در مکه... و کنار خانه‌ی خدا، کعبه به مردم می‌گوید:

• هر کس که از آدم سخن گوید، من وارث آدم هستم
• و آن کس که از نوح سخن گوید، من وارث نوح هستم
• و آن کس که از ابراهیم سخن گوید، من وارث ابراهیم هستم
• و آن کس که از محمد (ص) سخن گوید، من وارث محمد (ص) هستم
• و آن کس که از پیامبران سخن بگوید، من وارث و یادگار پیامبران هستم.
• (یا صاحب الزمان، ما می‌گوییم: حسـین، و تو وارث حضرت ارباب هستی-تعبیری که یکباره به ذهنم رسید-ادمین)

آری، همه در انتظار قیام او هستند اما هر دسته و قومی به نامی و آدابی و اعتقادی.

 

در انجیل متی، در فصل ۲۴ آمده است:

همچنان که برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می‌شود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد... آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد و در آن وقت، جمیع طوایف زمین سینه‌زنی کند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوت و جلال می‌آید اما از آن روز و ساعت هیچ‌کس اطلاع ندارد حتی ملائکه‌ی آسمان؛ لذا شما نیز حاضر باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان می‌آید.

 

و یا در انجیل لوقا، در فصل ۱۲ آمده است:

کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید، خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید، ایشان را بیدار بیند. پس شما نیز متحد باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان می‌آید.

 

اگر کمی اهل روایات در باب ظهور و غیبت حضرت باشیم، می‌بینیم که چقدر عقاید مسیحیان درباره‌ی منجی عالم به نظرات و تفکرات ما مسلمانان نزدیک است که البته در یک لقمه فرصتی برای مقایسه نیست وگرنه چند روایات می‌آوردیم داخل سفره‌ی لقمه.

 

در کتاب "دانیال" فصل ۱۲ آمده است:

در آن وقت سرور بزرگ، میکائیلی که از جانب پسران قومت قائم است؛ خواهد ایستاد و در آن زمان از قوم تو هر کس که در کتاب مکتوم یافت شده است، نجات خواهد یافت. از آنانی‌که خواب‌اند در خاکِ زمین، بسیاری بیدار خواهند شد؛ بعضی جهت حیات ابدی و بعضی از برای شرمساری و حقارت ابدی.

چقدر نزدیک است این عقیده با عقیده‌ی شیعیان درباره‌ی رجعت، آنانی که دوباره زنده خواهند شد برای حقارت یا سعادت ابدی.

 

در کتاب "زند" زرتشت که کتاب مذهبی زرتشتیان است، آمده:

لشگر اهریمنان با یزدان، دائم در روی خاک محاربه و کشمکش دارند و غالباً پیروزی با اهریمنان باشند اما نه به طوری‌که یزدان را محو و منقرض سازند؛ چه، در هنگام تنگی از اورمزد که خدای آسمان است با یزدان که فرزندان اویند، یاری می‌رسد و محاربه‌ی ایشان نه هزار سال طول می‌کشد.

آنگاه پیروزی بزرگ از طرف یزدان می‌شود و اهریمنان را منقرض می‌سازد. تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و پس از پیروزی یزدان و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده و بنی آدم بر تخت نیک‌بختی خواهند نشست.

 

و انتظار درکتاب "اشعیا" (کتابی از کتب مقدس عهد عتیق یهود-ادمین):

روح خداوند که روح حکمت و فطانت و روح مشورت و جبروت و روح علم و خشیّت از خداوند است بر آن (مصلح) خواهد آرامید، خداوند او را تیزهوش گردانید که موافق منظور نظرش و مطابق مسموع گوش‌هایش، حکم نخواهد کرد بلکه ذلیلان را به عدالت حکم می‌کند و برای مسکینان زمین به راستی نتیجه خواهد داد.

و گرگ با بره سکونت داشته، ببر با بزغاله و هم گوساله‌ها با شیر جوان در یک مکان بخوابند و طفل کوچکی چوپان ایشان خواهد بود و در تمامی کوه مقدس هیچ ضرر و فساد نخواهد کرد زیرا زمین از دانش خداوند مانند آب‌هایی که دریا را فرو می‌گیرند، پر خواهد شد.

 

در همه‌ی مکاتب به این عبارات برخورد می‌کنیم. ما با کمی تأمل متوجه می‌شویم که تعالیمی به صورت رمز به حقایق اشاره شده است که با معتقدات آیین‌های دیگر توافق و هماهنگی کامل دارد که از آن جمله است:

نجات جهان از تاریکی، جهل، غفلت، ظلم و ستم توسط شخصی معنوی که از راه وحی و الهام الهی تأیید خواهد شد و این شخص کسی نیست جز آن کس که اسلام طبق هزاران آیه و روایت معرفی نموده، آن حجة ابن الحسن العسکری (ع) می‌باشد.

بیایید او را بخواهیم و بخوانیم و دعایش کنیم و برایش یک قدم برداریم.

 

مرحوم مغفور مشهدی حسین یزدی از صلحا و منتظران وجود مقدس حضرت بود. صبح‌های جمعه به کوه خلج در جنوب شرقی مشهد می‌رفت، مشغول توسل و دعا برای حضرتش می‌شد. یک روز پس از دعا و توسل به منزل آمد، خسته بود، به استراحت مشغول شد، در همان حال در حال مکاشفه مشاهده کرد که حضرت بر کوه خلج ایستاده و دست‌هایش را به پشت گذاشته و به شهر مشهد نگاه می‌کردند.

گفت: آقا تشریف بیاورید داخل شهر. فرمودند: من در این شهر غریب هستم! عرض کردم: آقا اگر کاری دارید بفرمایید تا برایتان انجام دهم. فرمودند: ما کارگران زیادی داریم اما آنها حق ما را می‌خورند و اکثراً یک قدم برای من بر نمی‌دارند و به یاد من نیستند!

آری، کمی فکر کنیم آیا درست است ما که به یُمن و برکت وجود مقدس امام زمان (عج) زندگی می‌کنیم و رزق و روزی داده می‌شویم و قوام و هستی ما و قوام عالم به وجود اوست؛

• آیا صحیح است که برای رضایش یک قدم برنداریم؟!
• آیا صحیح است که به یاد حضرتش نباشیم و او را به فراموشی سپرده باشیم؟!
• آیا صحیح است که برای وجود مقدسش دعا نکنیم؟!
• آیا صحیح است که در مقام تبلیغ و معرفی حضرتش به جهانیان برنیاییم؟!

 

توسل به حضرت:

متوسل شویم برای رفع گرفتاری‌ها به دعایی که از حضرتش نقل شده است:

یا مَن إذا تَضایَقَتِ الأُمورُ فَتَحَ لَها باٰباً لَمْ تَذْهَبْ اِلَیْهِ الْأَوْهامُ صَلِّ عَلىٰ محمّدٍ وَ آلِ محمّدٍ وَ افْتَحْ لِأُمورِی الْمُتَضایقَةِ باٰباً لَمْ یَذْهَبْ اِلَیْهِ وَهْمٌ یا ارحم الرّاحمین

پس از تمام نمازهای واجب خوانده شود.

صلوات

ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 21ر2ر1396

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.

توسلاتی چند به جناب حضرت صاحب الامر - عجل الله تعالی فرجه الشریف

توسلات ذکر شده در سخنرانی ۲۰ اردیبهشت 1396، مهدیه کرج

توسل در این روزها باب وسیعی پیدا کرده است، مخصوصاً با فضای مجازی که هر چیزی را انتشار می‌دهند، و پر است از سره و ناسره. پس توسل وقتی توسل است که از دو لب مقدس خود امام زمان (عج) باشد و یا از معصوم (ع) دستورش برای ما رسیده باشد.

 

توسل اول:

مرحوم آقا شیخ محمد تقی تربتی، عارف ربّانی از یکی از شاگردانشان نقل می‌کند که برای زیارت به کربلا رفته بودم. زیارت کردیم، تمام شد و با یک کاروان ایرانی همراه شدم که بیاییم قصر شیرین. بین راه گرسنه و تشنه شدیم، کاروان رفت، آنها سواره بودند و ما پیاده. به سختی فراوان خود را به کاروان رساندیم. متوجه شدیم دزدها کاروان را غارت کرده بودند و اوضاع وخیم بود. عده‌ای زخمی شده بودند، اموال مردم را برده بودند. ما ترسیدیم بالای تپه‌ای رفتیم، ناگهان دیدیم سید بزرگواری ظاهر شدند، نگاهی به ما کردند؛  - گرسنه‌اید؟  - بله آقا.  - تشنه هستید؟  - بله آقا.

دست در جیب کردند و هفت خرمای زاهدی درآوردند و گفتند چهار تا را خود بخور و مابقی را به دیگران بدهید. وقتی خوردیم دل ما خنک شد و گرسنگی و تشنگی رفت و ترس ما از بین رفت. آقا فرمودند: خیلی ترسیدید؟  - بله آقا.  بعد فرمودند: هر وقت در زندگی از هر چیزی وحشت کردید و ترسیدید، بگویید:

اللّهم إنی اَخافُکَ و اَخافُ مِمَن یُخافکَ و اعوذُ بِکَ ممن لایُخافک

«خدایا من از تو می‌ترسم و می‌ترسم از کسانی که از تو می‌ترسند و پناه می‌برم از کسی که از تو نمی‌ترسد.»

آقا دعا را خواندند و ما زمزمه کردیم، بعد من پرسیدم: آقا فقط هنگامی که ترسیدم بخوانیم؟ آقا فرمودند: این دعا را هر صبح و شام بخوانید، این دعا را وِرد کنید. (ورد چیزی است که انسان مداوم می‌گوید)

سپس فرمودند حرکت کنید، ما دو قدم برداشتیم، فرمودند: این هم خانه شما.

ما هنوز ایران نبودیم. ما اصلاً متوجه نشدیم به خانه رفتیم، خوابیدیم، بلند شدیم، غذا خوردیم، به هم نگاه کردیم، تازه متوجه شدیم که ما در معیت یوسف زهرا (ع) قدم برداشته بودیم و آن کسی که دست ما را گرفته بود یوسف زهرا(ع) بوده است.

 

توسل دوم:

می‌گویند وقتی امام زمان ظهور کنند، یارانش با این دعا همدیگر را خبر می‌کنند، به هم که می‌رسند با این دعا سلام می‌کنند و با این دعا از هم خداحافظی می‌کنند، حضرت خضر (ع) و الیاس(ع) هر ساله در ایام حج حاضر می‌شوند و حج به جا می‌آوردند و هنگام خداحافظی با این دعا از هم خداحافظی می‌کنند.

دعا از رسول اکرم (ص) است فرمودند: در زمان غیبت کبری، آن هنگامی که فرزندم در پس پرده غیبت است شیعیانش، محبانش و منتظرانش سه وعده صبح و سه وعده شب از خواندن این دعا غفلت نکنند؛ چرا که صبح هنگام که می‌خوانند، خداوند از بلایای روز حفظشان می‌کند و شب که می‌خوانند، خداوند از بلایای شب آنها را حفظ می‌کند.

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا یَصْرِفُ‏ السُّوءَ إِلَّا اللَّهُ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا یَسُوقُ‏ الْخَیْرَ إِلَّا اللَّهُ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا یَکُون مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ،

بِسْمِ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِین‏.

 

توسل سوم:

نماز استغاثه است که امشب همه بخوانیم و اول حاجت ما فرج امام زمان (عج) است. نماز را مرحوم محدث قمی در کتاب باقیات الصالحات آورده‌اند. ظرف آب را بگذار بالای سرت و سحر بلند شو و چند جرعه بخور و با باقی‌مانده‌اش وضو بگیر. سپس دو رکعت نماز استغاثه به امام زمان بخوان؛ حمد را بخوان با هر سوره‌ای که می‌خواهی و بعد به رکوع برو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاثَ الْمُستَغیثین».

از رکوع بلند شو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاثَ المُستغیثین»

و به سجده برو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاثَ المُستغیثین»

و از سجده بلند شو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاث المستغیثین»

و دوباره به سجده برو و ۲۵ مرتبه بگو «یا غیاث المستغیثین»

و رکعت دوم را نیز به همین ترتیب بخوان و تشهد و سلام نماز را بگو و با کسی حرف نزن و رو از قبله برنگردان و ۳۰ مرتبه بگو «مِنَ الْعَبدِ الذَّلیل اِلَی الْمَوْلَی الْجَلیل»

فرمودند: هر چه می‌خواهی و حاجت داری بگو و آنچه نیاز معنوی، اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی داری بخواه و خیر دنیا و آخرت را بخواه.

التماس دعا ی خیر  - الّلهم عجّل لِولیک الفرج

منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور  باد.