بفرمایید یک لقمه معنوی نوش کنید: فانی یا جاویدان، مسأله این است...
بهراستی وقتی یک شئ فانی و باقی را در کنار هم قرار میدهیم، قیمت شئ باقی چند برابر میشود؟
چه فایده دارد اگر تمام دنیا را داشته باشیم اما زندگی جاوید را از دست بدهیم؟!
آیا چیزی پیدا میشود که قدر و قیمتش از زندگی جاوید بیشتر باشد؟!
روزگاری در کنار رود نیل، هنگام باستان شناسی، صندوق بزرگی را پیدا کردند، وقتی صندوق را باز کردند، جسد مومیایی شدهای را دیدند که در اطرافش چند خروار جواهر قرار داشت؛ وقتی تحقیق کردند فهمیدند یکی از ملکههای مصر بوده که بعد از مرگش، جسدش را مومیایی کردهاند. در کنار جسد و جواهرات، لوحی نیز قرار داشت که روی آن نوشته بود: این وصیتنامهی من است، بعد از مرگم هرکس جنازهام را میبیند، بداند که در زمان سلطنتم، در کشورم قحطی شد و کار به آنجا رسید که من، ملکهی مصر، حاضر شدم تمام این جواهرات را بدهم و یک عدد نان در عوض آنها بگیرم اما میسر نشد تا اینکه از گرسنگی به بستر مرگ افتادم!این را همه باید بخوانند تا عبرت بگیرند و بدانند تا وقتی خدا نخواهد، هیچ چیزی نمیتواند انسان را بینیاز کند.
آری، اگر خدا نخواهد، با داشتن تمام وسایل و زمینههای مادی هیچ کاری نمیتوان کرد.
و بهراستی دنیای مادی، چه کم بهاست، حتی ارزانتر از یک قرص نان! پس چگونه برخی بر زندگی جاوید ترجیهش میدهند؟!
جهان پر درد میبینم دوا کو دل خوبان عالم را وفا کو
ور از دوزخ همی ترسی شب و روز دلت پر درد و رخ چون کهربا کو
بهشت عدن را بتوان خریدن ولیکن خواجه را در کف بها کو
درین ره گر همی جویی یکی را سحرگاهان تو را پشت دوتا کو
سراسر جمله عالم پر یتیم است یتیمی در عرب چون مصطفا کو
سراسر جمله عالم پر ز شیر است ولی شیری چو حیدر باسخا کو
سراسر جمله عالم پر زنانند زنی چون فاطمه خیر النسا کو
سراسر جمله عالم پر شهید است شهیدی چون حسین کربلا کو
سراسر جمله عالم پر امام است امامی چون علی موسی الرضا کو
سراسر جمله عالم پر ز مرد است ولی مردی چو موسی با عصا کو
سراسر جمله عالم پر حدیث است حدیثی چون حدیث مصطفا کو
سراسر جمله عالم پر ز عشق است ولی عشق حقیقی با خدا کو
سراسر جمله عالم پر ز پیر است ولی پیری چو خضر با صفا کو
سراسر جمله عالم پر ز حسن است ولی حسنی چو یوسف دلربا کو
سراسر جمله عالم پر ز درد است ولی دردی چو ایوب و دوا کو
سراسر جمله عالم پر ز تخت است ولی تخت سلیمان و هوا کو
سراسر جمله عالم پر ز مرغ است ولی مرغی چو بلبل با نوا کو
سراسر جمله عالم پر ز پیک است ولی پیکی چو عمر بادپا کو
سراسر جمله عالم پر ز مرکب ولی مرکب چو دلدل خوش روا کو
سراسر کان گیتی پر ز مس شد ز مس هم زر نیامد کیمیا کو
شاعر: سنایی
ارائه شده توسط استاد، انتشار به تاریخ 17ر4ر1396
التماس دعا ی خیر - الّلهم عجّل لِولیک الفرج
منبع: کانال اطلاع رسانی حاجیه خانم اکبری - روحشان در اعلی علییین با ائمه اطهار محشور باد.